Δημοτικό Σχολείο Κηρίνθου - Τάξη: Γ

"Η Διατροφή μας"

Υπεύθυνη εκπαιδευτικός Σχολικής Μονάδας: Πελεκανάκη Αρτεμις

Οι αρχαίοι έλεγαν πως όταν ο Δίας ήταν μωρό ακόμη, η μητέρα του η Ρέα τον εμπιστεύθηκε σε μια νύμφη και αυτή τον έτρεφε με γάλα και μέλι από το κέρατο μιας κατσίκας που λεγόταν Αμάλθεια. Σαν μεγάλωσε ο ανώτερος του ελληνικού πάνθεου και έπρεπε να δίνει λύσεις σε δυσεπίλυτα προβλήματα θεών, ημίθεων μα και θνητών τρεφόταν με αμβροσία, ένα μείγμα από γάλα, μέλι και χυμούς φρούτων. Φαντάζομαι δεν απορεί κανείς μας που «ήταν» αθάνατος! Το ερώτημα λοιπόν που προκύπτει είναι εύλογο και συνάμα απλό: «Γιατί τα παιδιά της σύγχρονης Ελλάδας προτιμούν σοκολατούχο ρόφημα αντί για φρέσκο γάλα και περιφρονούν τα πεντανόστιμα και ζουμερά φρούτα και το αγνό θυμαρίσιο μέλι της μεσογειακής εύφορης γης μας;» Το πρόβλημα ήταν γνωστό, τα τελευταία χρόνια διεκδικούμε την πρώτη θέση στην Ευρώπη σε ποσοστό παχυσαρκίας σε νέους κάτω των 1 8 ετών και έτσι το μόνο που χρειάστηκε ήταν η παρακίνηση και αμιγής υποστήριξη της κ. Καλαθέρη Μαγδαληνής υπεύθυνη προγραμμάτων Αγωγής Υγείας Ν. Ευβοίας για να ξεκινήσουμε μια εργασία με θέμα: «Διατροφή και Υγεία».

Η πορεία του προγράμματος ήταν ομαλή και η προσοχή μας επικεντρώθηκε σε δύο σημεία. Πρώτον, στη σωστή κλιμάκωση και δεύτερον στη δημιουργία μιας στερεής τριγωνικής βάσης, η χωρονομία της οποίας μας ώθησε να τοποθετήσουμε στη μία της γωνία το κεφάλαιο: Έρευνα-μελέτη σχετικής βιβλιογραφίας, στη δεύτερη τη σύνταξη ενός συμβολαίου, τους όρους και τους κανόνες του οποίου τα παιδιά ακολούθησαν με περισσό ενθουσιασμό και τέλος κλήθηκαν οι γονείς οι οποίοι ενημερώθηκαν και έδειξαν άμεσα διάθεση για συνεργασία.

Έτσι συγκεντρώσαμε δεκάδες από άρτια σμιλεμένους και συμπαγείς πλίνθους και σιγά σιγά χτίσαμε μια τριεδρική πυραμίδα. Για άλλη μια φορά προσπαθήσαμε να δώσουμε έμφαση στην ομαδικότητα και χωριστήκαμε σε 5 τμήματα: Λίπη - Πρωτεϊνες - Υδατάνθρακες - Μεταλ. στοιχεία - Βιταμίνες.

Παρατηρήσαμε συσκευασίες προϊόντων, είδαμε τα συστατικά τους, αποκρυπτογραφήσαμε τα περίφημα «Ε» και γίναμε λίγο πιο ώριμοι καταναλωτές. Ενδιαφέρον παρουσιάζει το γεγονός ότι παρότι η ορολογία διατροφή ήταν ξένη και δυσνόητη πολλές φορές στους μαθητές, όσο αύξανε ο όγκος πληροφοριών που λάμβαναν για τις τροφές τόσο περισσότερο κεντριζόταν η περιέργεια για το τι είναι πράγματι υγιεινό και τι όχι. Μελετήσαμε δεκάδες άρθρα για υγιεινή διατροφή από περιοδικά και βιβλία. Στη συνέχεια μιλήσαμε διεξοδικά για το πεπτικό σύστημα και κάναμε πρακτική εξάσκηση στο πλαστικό ανδρείκελο που υπήρχε στο εργαστήριο του σχολείου. Κατά το διάστημα εκείνο, τέλος χειμώνα, ευτυχήσαμε να δεχτούμε την επίσκεψη των «Γιατρών χωρίς Σύνορα» οι οποίοι ασχολήθηκαν με την υγιεινή των δοντιών των παιδιών, τα ενημέρωσαν δείχνοντας τους σλάιτς και κέρδισαν την εμπιστοσύνη και την αγάπη τους δωρίζοντας τους ένα σετ οδοντόβουρτσα - οδοντόκρεμα.

Ακολούθως και καθώς δεν είμαστε πια αρχάριοι στο θέμα διατροφή ψάξαμε και βρήκαμε παραδοσιακές συνταγές για θρεπτικά φαγητά, ποιήματα, αινίγματα καθώς και παροιμίες που φυλακίζουν άψογα τη λαϊκή σοφία. Ο Αντρέας Λασκαράτος στο «Ιδού ο Ανθρωπος» διηγείται το εξής: Κουμπάρος έτυχε να ξενίζεται παρά κουμπάρου. Στο τραπέζι είχαν ελιές και χαβιάρι κι έδειχνε ο φιλοξενούμενος ότι ήθελε να καταπιεί το χαβιάρι όλο μόνος του.

- Φάε, κουμπάρε, ελιές.

- Καλόν και το χαβιάρι, αποκρίθηκε ο ξένος.

Για τα παιδιά που αντιλαμβάνονταν πλέον την αξία του ιερού δέντρου και του καρπού του η παραπάνω φράση αποκτούσε πια άλλη διάσταση.

Φτιάξαμε ένα πολυχρωμότατο κολλάζ με τις οικογένειες των τροφών και μετά περάσαμε ίσως στο πιο κρίσιμο στάδιο όλης της εργασίας απαντώντας σε ερωτηματολόγια σχετικά με τις ημερήσιες και εβδομαδιαίες διατροφικές συνήθειες των μαθητών. Η διεργασία αυτή βοήθησε τα παιδιά να συμπεράνουν «ιδίοις όμμασι» πως αυτά με τα οποία τελικά διατρέφονται είναι ύποπτα για πολλές παθήσεις, ευθύνονται για αύξηση βάρους και δεν τους προσφέρουν την απαραίτητη ενέργεια που τόσο έχουν ανάγκη. Στη φάση αυτή συμφωνήσαμε να κάνουμε πράξη όλα όσα προηγουμένως προσεγγίζαμε μόνο θεωρητικά.

Φάγαμε στην τάξη μας ένα πλούσιο, απόλυτα θρεπτικό και υγιεινό πρωινό που αποτελείτο από τροφές που είτε επιλέξαμε από τα ράφια των σούπερ μάρκετ είτε φτιάξαμε μόνοι μας. Σαφέστατα εκείνο το πρωί ήταν η πιο ευχάριστη στιγμή της εργασίας για όλους μας και όπως εύστοχα παρατήρησε ένα παιδί: «Νηστικό αρκούδι δεν... διαβάζει».

Ολοκληρώνοντας την προσπάθεια μας αναφερθήκαμε και στα μεταλλαγμένα προϊόντα και τις βιοκαλλιέργειες που αποτελούν τον αντίποδα του τόσο μεγάλου αυτού προβλήματος.

Συμπερασματικά συνειδητοποιήσαμε ότι δεν υπάρχει μονοδιάστατο, ανεξάρτητο πρόβλημα. Αντίθετα είναι όλα τόσο πολυσχιδή και άρρηκτα συνδεδεμένα με τις υπόλοιπες εκφάνσεις της καθημερινότητας μας που σημαίνει ότι πρέπει να αλλάξουμε εκ βάθρων τρόπο ζωής για να ελπίζουμε σε πιο υγιές σώμα και πνεύμα.

Παρόλα αυτά εμείς δεθήκαμε περισσότερο σαν ομάδα και η κατασκευή της μικρής μας πυραμίδας αποτέλεσε μια διασκεδαστική διαδρομή που μας ωφέλησε συνολικά και μας οδήγησε στο να εντοπίσουμε μερικά από τα δεινά που έχει επιφέρει ο γρήγορος ρυθμός ζωής στον οποίο έχουμε όλοι επιδοθεί.

Ας ελπίσουμε ότι μεταφυσικά κάπως, κερδίσαμε λίγη από τη γαλήνη και τη σοφία που έχει το βλέμμα του Φαραώ Ζοζέρ που θεμελίωσε την πρώτη πυραμίδα της Αιγύπτου το 2.630 π.Χ. και αιώνες τώρα ατενίζει τους αστέρες του βόρειου ημισφαιρίου που ονομάζονται Αειφανείς, επειδή δε δύουν ποτέ.