Αντιά

Περιγραφή και ιστορία της περιοχής
Το χωριό Αντιά βρίσκεται στη νότια πλευρά του όρους Όχη και ανάμεσα σε 2 κορυφές, Αηδόνι και Μηλιά. Απέχει από την Κάρυστο 38 χλμ. Το χωριό βρίσκεται σκαρφαλωμένο αριστερά από τη δημοσιά Καρύστου-Κομήτου, ενώ ένα μέρος του χωριού βρίσκεται στην δεξιά μεριά του δρόμου και ονομάζεται Κατοχώρι. Γενικά είναι διασκορπισμένο. Για πρώτη φορά ο οικισμός αναφέρεται ότι βρισκόταν στη θέση Καρυές και αργότερα κατέβηκαν στο Κατοχώρι. Επειδή όμως εκεί ήταν εκτεθειμένο στους δυνατούς βόρειους ανέμους οι κάτοικοι έφυγαν και από εκεί και το χωριό κτίσθηκε στη σημερινή του θέση.

Η ιστορία της περιοχής δεν είναι εξακριβωμένη. Εικάζεται ότι οι πρώτοι κάτοικοι ήταν περσικής καταγωγής. Όταν ο Ξέρξης έφυγε μετά την ήττα του στην Σαλαμίνα εγκατέλειψε τους Πέρσες φρουρούς που είχε εγκαταστήσει στην Κάρυστο, οπου ήταν τόπος συγκέντρωσης Ελλήνων αιχμαλώτων. Αυτοί οι φρουροί λοιπόν λέγεται ότι έφυγαν στα βουνά αναμείχθηκαν με τους βοσκούς της περιοχής και αφομοιώθηκαν. Κατ' άλλους πιστεύεται ότι είναι δωρικής καταγωγής, δε μιλούν αρβανίτικα όπως στα άλλα χωριά και έχουν κάτι ξεχωριστό.

Οι κάτοικοι συνεννοούνται μεταξύ τους σε μεγάλη απόσταση με το σφύριγμα ή τη σφυριά.

Σύμφωνα με γλωσσολογικές μελέτες σε κάποια χωριά στα βάθη της Περσίας (Ιράκ) υπάρχει ακόμα αυτός ο τρόπος συνεννόησης. Το χωριό σύμφωνα με την απογραφή του Μαρτίου του 2001 έχει 175 κατοίκους. Κύρια ασχολία των κατοίκων είναι η κτηνοτροφία ενώ είναι αυτάρκεις σε ζαρζαβατικά κ.ά. Ο τουρισμός είναι εντελώς άγνωστος και η συγκοινωνία γίνεται με λεωφορείο άγονης γραμμής. Γενικά το πολιτιστικό επίπεδο είναι πολύ χαμηλό.

Από τους κατοίκους του χωριού, που παλιότερα αριθμούσε 250 άτομα πολλοί βρίσκονται στην Αμερική. Πρέπει να αναφερθεί ότι από την Αντιά καταγόταν και ο Μητροπολίτης Γερμανίας Ιάκωβος με εθνική δράση στο Φανάρι οπότε και διώχθηκε από τους Τούρκους το 1964. Σκοτώθηκε σε αυτοκινητιστικό δυστύχημα το Δεκέμβριο του 1971.

Στο χωριό παλιότερα λειτουργούσαν 5 καφενεία όπου οι κάτοικοι το Πάσχα και τον δεκαπενταύγουστο διασκέδαζαν όλη νύχτα με τις κομπανίες που έφταναν στο χωριό. Ήταν δε παράδοση να γίνονται και ομηρικοί καυγάδες.

Σήμερα έχουν απομείνει μόνο 2 καφενεία.

1/θέσιο Δημοτικό Σχολείο Αντιά
Το δημοτικό σχολείο Αντιάς λειτούργησε για πρώτη φορά το 1929. Το κτίριο που πρωτολειτούργησε το σχολείο ήταν ιδιωτικό (μεγάλο δώμα) του Σαραούδα Δημήτρη.

Μέχρι τότε οι μαθητές πήγαιναν σχολείο στο Κόμιτο αλλά λόγω των σκασιαρχείων οι Αντιώτες αναγκάστηκαν να ζητήσουν να ανοίξει σχολείο και στο χωριό τους.

Όπως αναφέραμε το σχολείο ανοίγει το 1929 με δάσκαλο τον Ν. Παπαντωνίου από τα χωριά της Κύμης. Ο Ν. Παπαντωνίου κάθεται στην Αντιά μέχρι το σχολ. έτος 1932-33 και με αριθμό μαθητών 37.

Από το 1933 έως και το 1936 το χωριό έχει δασκάλα την Μ. Βρανίκα από την Κέρκυρα αλλά με προσφυγικές καταβολές. Μένει στο χωριό μαζί με την αδελφή της.

Το 1936-38 η Μ. Χειλαδάκη κάθεται για 2 χρόνια και ακολουθεί η δασκάλα Δήμητρα Σαρέα. Η Κα Σαρέα σύζυγος αξιωματικού προσπαθεί να βοηθήσει κάποιους μαθητές από το χωριό και τους στέλνει στην Αθήνα υπό την επίβλεψη του συζύγου της για να τελειώσουν μια νυχτερινή τεχνική σχολή. Δυστυχώς ο πόλεμος του '40 ανατρέπει τα σχέδιά της γιατί ο σύζυγός της φονεύεται στο μέτωπο και οι μαθητές αναγκάζονται να γυρίσουν στο χωριό. Ο αριθμός των μαθητών μέχρι τώρα παραμένει σταθερός στους 32. Ακολουθεί η Ειρήνη Σαρόγλου που μένει δασκάλα του χωριού για 5 έτη 1940-45. Μαζί της μένουν και οι 2 αδελφές της. Μαθητές 36. Στον εμφύλιο πόλεμο το σχολείο δε λειτουργεί και ξανανοίγει το 1949 με τον Αριστείδη Παπαγεωργίου. Μένει στο χωριό μαζί με τη γυναίκα του και τα 2 παιδιά του. Ήταν από τους δασκάλους που πιάνουν τα χέρια του. Έτσι μεγαλώνει το δώμα. Φτιάχνει τη σκεπή ενώ με τη βοήθεια των κατοίκων κόβει πλατάνια και φτιάχνει θρανία. Ακολουθούν οι: Νικ. Κωνσταντίνου, Βρανά, Χαλκιπάνη, Γεραμάνης, Παπαδόπουλος, Θεοδώρου Τάσος, Κρόκος Ευστάθιος. Τη χρονιά 1962 κτίζεται το δημόσιο πλέον σχολείο στη θέση που βρίσκεται σήμερα. Το οικόπεδο είναι δωρεά του Γιαννακάρη Δημητρίου. Τα κονδύλια δίνονται με προσωπική παρέμβαση του υπουργού Κου Βογιατζή ο οποίος είχε επισκεφθεί το χωριό.

Αξιοσημείωτο είναι ότι επειδή τα χρήματα δεν ήταν αρκετά εργάστηκαν αφιλοκερδώς (προσωπική εργασία) πολλοί κάτοικοι του χωριού. Οι δάσκαλοι που δίδαξαν στη συνέχεια είναι: Χατζηθωμάς Λάζαρος, Κολοβός Κων/νος, Τσαούσης Νικόλαος, Μακρής Βασ., Τιμπλαλέξης Χρήστος, Βαλμάς Αναστάσιος, Δέδες, Ληβίτσης, Ζαρκαδούλας Λάμπρος, Ροσενλής Πέτρος, Αρβανίτης Ευάγγελος, Μπαλής Ελευθέριος, Φραγκάκης Σπυρίδων, Αμπελουργάς Ηλίας, Κατσαδούρας Αθανάσιος, Χονδρογιάννης Δημήτριος, Πανταζής Γεώργιος, Μαλαματάς Κων/νος, Μπόλκα Νικολέτα, Κατσίμπας Αγγελος, Νικολαϊδης Λάζαρος, Κίζου Αννα, Σωτήρης Σταμάτης, Τσιος Δημήτριος, Νικολαϊδης Λάζαρος, Μπουρατζής Ηλίας.

Ο Κος Μπουρατζής επισκευάζει το σχολικό κτίριο με πολύ προσωπική εργασία και μεράκι και το κάνει ξεχωριστό σ' όλη την περιοχή. Αυτή τη στιγμή το 1/θέσιο Δημ. Σχολείο Αντιάς είναι στολίδι ολομόναχο στον δυσπρόσιτο τούτο τόπο. Σήμερα διδάσκει ο Καραστέργιος Γεώργιος.