ΡΑΒΕΙ ΦΟΡΕΜΑΤΑ Η ΓΙΑΓΙΑ
Ράβει φορέματα η γιαγιά
άλλα γαλάζια, άλλα χρυσά
με τα χέρια της τα απαλά.

Ράβει φορέματα η γιαγιά
κι άμα τα μετρήσεις θα 'ναι καμιά διακοσαριά.
Ούτε αυτή δεν ξέρει πόσα είναι αυτά.

Ράβει φορέματα η γιαγιά,
άλλα δαντελάτα, άλλα μακριά
κι αναρωτιέμαι ποιανού να 'ναι όλα αυτά.

Ράβει φορέματα η γιαγιά
και συντροφιά έχει εμένα και τα πουλιά
που με την ωραία τους φωνή μαγεύουν τη ζωή.

Ράβει φορέματα η γιαγιά
και λέει: «Ώσπου να πεθάνω θα κάνω αυτή τη δουλειά»
και αναρωτιέμαι: θα πεθάνει η γιαγιά;

Ράβει φορέματα η γιαγιά
μου λέει παραμύθια και αποκοιμάμαι και βλέπω όνειρα πολλά
τόσα πολλά, όσα τα φορέματα που ράβει η γιαγιά.

Αναστάσιος Μπαρώτας
Γυμνάσιο Στενής

«  Προηγούμενo άρθρo	Επόμενo άρθρo  »