Βιογραφικό Σημείωμα
O Νίκος Βαρδιάμπασης γεννήθηκε στο Ηράκλειο Κρήτης το 1947. Σπούδασε ιατρική στο Πανεπιστήμιο Αθηνών (πτυχίο 1975) και παρακολούθησε μαθήματα στη Φιλοσοφική Σχολή Αθηνών (1975-1977). Έγινε διδάκτωρ του Πανεπιστημίου Αθηνών το 1978. Ειδικεύτηκε στην παθολογία. Εργάστηκε ως εσωτερικός βοηθός στην πανεπιστημιακή κλινική του Νοσοκομείου «Ο Ευαγγελισμός» (1982) και ως επιμελητής στο 251 Γενικό Νοσοκομείο Αεροπορίας (1984). Το 1985 εκλέχθηκε λέκτορας στη Σχολή Επιστημών Υγείας στη Σχολή Επιστημών Υγείας του Πανεπιστημίου Αθηνών, όπου δίδαξε αυτοδύναμα για μια τετραετία (1985-1989). Επίσης εργάστηκε ως γιατρός στον ΕΟΦ και διατέλεσε τακτικό μέλος της Επιτροπής Εθνικού Συνταγολογίου (1988). Από το 1992 έως το 1997 εργάστηκε ως παθολόγος στον Οργανισμό Υγείας - Περίθαλψης της Ένωσης Συντακτών Ημερησίων Εφημερίδων Αθηνών (ΕΣΗΕΑ).

Παράλληλα με την άσκηση της ιατρικής ασχολείται από το ραδιόφωνο, την τηλεόραση και τον Τύπο με τη διαχρονική ιστορία της ελληνικής γλώσσας.

Εκπομπές: «Γιατί το λέμε έτσι», Πρώτο Πρόγραμμα της Ελληνικής Ραδιοφωνίας, 1982-1988. «Κάθε μέρα και μια λέξη», «Αθήνα 9.84», 1988-1991. Ως συνεργάτης της Κυριακάτικης Ελευθεροτυπίας, 1990-1991, σε θέματα γλώσσας και ιστορίας, είχε καθιερώσει τις μόνιμες στήλες «Το χθες είναι σήμερα», «Λογοπαίγνια» κ.ά. Από το 1991 εργάζεται στην Ελευθεροτυπία ως συντάκτης. Από το 1998 αρθρογραφεί στα περιοδικά Πάρωρον και Γαιόραμα Experiment. Ήταν παραγωγός και παρουσιαστής, από το 1995 έως το 1997, της καθημερινής τηλεοπτικής εκπομπής της ΕΤ-2 «Ιστορία μιας λέξης» και από το 1998 της καθημερινής τηλεοπτικής εκπομπής «Οι λέξεις στη ζωή μας» της πρωινής καθημερινής ζώνης του MEGA.

Διδακτικό έργο (εκτός ιατρικής): Στο Δημοσιογραφικό Εργαστήρι, 1994-1995^ μάθημα: «Δημοσιογραφία και γλώσσα», «Ιστορία του Τύπου». Στη Σχολή Υποκριτικής του Κ. Καζάκου, 1996-1998^ μάθημα: «Ελληνική γλώσσα και ιστορία».

Δημοσιεύσεις: Έχει δημοσιεύσει επιστημονικές εργασίες σε ελληνικά περιοδικά. Έχουν εκδοθεί τα βιβλία του Ιατρικό Ιστορικό (εκδ. «Ηριδανός»), Ευρύλοχος (εκδ. «Ηριδανός»), Τειρεσίας (εκδ. «Κέδρος»), Ιστορία μιας Λέξης (διαχρονική ιστορία της ελληνικής γλώσσας), τόμ. Α΄, Β΄, Γ΄ και Δ΄ (εκδ. «Νέα Σύνορα» - Α. Α. Λιβάνη).

Σχόλιο του κ. Ν. Βαρδιάμπαση
H κρι-τική, αυτό το κοσκίνισμα, επειδή κρί-νω σημαίνει κοσκινίζω και cri-brum στα λατινικά ονομάζεται το κόσκινο, είναι μάλλον εύκολη όταν γίνεται για σπόρους και για άψυχα πράγματα και εξαιρετικά δύσκολη όταν αφορά την ποίησή, καθόσον ποιώ σημαίνει φέρω εις ύπαρξιν, γεννώ, δημιουργώ. (Ο ποιητικότατος νους των Ελλήνων διακρίνει νωρίς το ποιώ από το πράττω, το έμψυχο ποίημα από το άψυχο πράγμα).

Γίνεται ακόμα δυσκολότερη η κρίση όταν χρειάζεται να μπουν βαθμοί. Ανεξάρτητα από τη συμβατική βαθμολογία που γίνεται, διέκρινα γνήσια ποιητικές ιδέες στα ποιήματα κυρίως του Γυμνασίου: «Η μαθητική μου ζωή», «Βόρεια Εύβοια», «Ράβει φορέματα η γιαγιά» και «Τα καβουράκια», όπως και στα ποιήματα «Αγώνας για τη ζωή», «Θερινή ημέρα» και «Κίνησις» του Λυκείου. Ποιητικές ιδέες όμως που θα 'πρεπε ακόμα να δουλευτούν και να ωριμάσουν.

Για την τιμή που μου έκανε το σχολείο σας να με συμπεριλάβει στην ομάδα των κριτών, σας ευχαριστώ θερμά.

«  Προηγούμενo άρθρo	Επόμενo άρθρo  »