(άτιτλο) Είσαι το όνειρο που πλανιέται η μέρα μου. Είσαι ο ήλιος που φωτίζει το πρόσωπό μου. Είσαι η ελπίδα που κοιμάται στα χείλη μου. Είσαι το αστέρι που γεμίζει με φως την ψυχή μου και την κάνει να προσπερνά κάθε λύπη μου. Είσαι το πρώτο χελιδόνι της άνοιξης που φτερουγίζει στον ορίζοντα των ματιών μου. Είσαι η ραγισματιά που διαπερνά το κορμί μου και με κάνει να αισθάνομαι πως η αγάπη περισσεύει και δεν τελειώνει ποτέ.
Αποστολή της σελίδας με email
«Επανάσταση της ποίησης»