Μήνυμα

Έγινε τελικά μεταφύτευση, στην κατάλληλη όπως φαίνεται εποχή και σε έδαφος εύφορο και φιλόξενο. Από την σχολική χρονιά 1996 - 97 η "Πανευβοϊκή Προσωπική Ευθύνη" εκδίδεται στο Μαντούδι από συντακτική ομάδα μαθητών του Γυμνασίου Μαντουδίου. Βέβαια, το περιοδικό αυτό θέλει να έχει πατρίδα όλη την Εύβοια, άσχετα με το ποια είναι η έδρα της έκδοσης του. Γι' αυτό και συνεχίζει ακμαίο, έχοντας ήδη αποδείξει ότι μπορεί να ευδοκιμεί και να καρποφορεί ακόμα και με τις πιο αντίξοες συνθήκες. Είναι και περίεργο και αξιοθαύμαστο το πώς άντεξε η Προσωπική Ευθύνη να επιβιώνει και να προοδεύει επί τρία χρόνια (1993-96) με τόσα εμπόδια και δυσκολίες.

Αλλά τούτο το γεγονός είναι φυσικό και αυτονόητο, αν λάβουμε υπόψη μας το μεγάλο αγώνα κάποιων παιδιών του Γυμνασίου και Λυκείου Λίμνης, που πολέμησαν με πείσμα για το καλύτερο, για να χαρούν υστέρα με σεμνότητα και χωρίς τυμπανοκρουσίες τα τρία Πανελλήνια βραβεία τους. Κι ας μην άκουσαν έναν καλό λόγο μέσα στο χώρο τους γι' αυτά τους τα επιτεύγματα, που έφεραν το περιοδικό στην κορυφή του Ελληνικού μαθητικού τύπου, σε τέτοιο σημείο που τα θέματα του (ρεπορτάζ, συνεντεύξεις κ.λ.π.) να απασχολούν κατ' επανάληψη την κρατική ραδιοφωνία και τις μεγάλες Αθηναϊκές εφημερίδες.

Στο Γυμνάσιο Μαντουδίου οι συνθήκες πάντως είναι απόλυτα ευνοϊκές, χάρη στο έμπρακτο ενδιαφέρον και την υποστήριξη της διεύθυνσης του σχολείου, όπως και των καθηγητών. Κυρίως όμως χάρη στον ενθουσιασμό, την προθυμία και την εργατικότητα των μαθητών, έτσι που δεν υπάρχει η παραμικρή αμφιβολία ότι το μέλλον της "Προσωπικής Ευθύνης" θα είναι, το λιγότερο, ισάξιο του παρελθόντος.

Ολοι όσοι αγάπησαν το περιοδικό και όλοι όσοι δουλέψαμε γι' αυτό αξίζει πλέον να είμαστε περήφανοι και βαθειά ικανοποιημένοι που κατάφερε η "Προσωπική Ευθύνη" να συνεχίσει τον "ανήφορο" της χωρίς την παραμικρή υποχώρηση απέναντι στις πιέσεις και τις απειλές, την αδιαφορία ή και την ειρωνεία. Ενώ όσοι θέλησαν να πλήξουν και να υπονομεύσουν την προσπάθεια μας, ας είναι καλά κι ας κάνουν κάποτε την αυτοκριτική τους -ουδείς εκών κακός!!

Τέλος, παρά τη "μεταφύτευση", τα παιδιά της Λίμνης και των γύρω χωριών θα πρέπει να ξέρουν ότι είμαστε μαζί. Κατά βάθος γνωρίζουν ήδη καλά γιατί ήρθαν έτσι τα πράγματα. Ο αγώνας όμως συνεχίζεται στα χνάρια της πίστης και της θέλησης εκείνης της ομάδας των μαθητών που, εκτός από τα συγχαρητήρια, τους οφείλουμε όλοι ένα μεγάλο ΕΥΧΑΡΙΣΤΩ για όσα μέχρι τώρα ανιδιοτελώς έκαναν, μόνο "για το Καλό, το Φως του Ανθρώπου"!

Σίγουρα, το θυμούνται το "ΜΗΝΥΜΑ" του Γ. Κουτσοχέρα (κείμενα Λογοτεχνίας Β' Γυμνασίου, σελ. 126).
"Πάντα να πολεμάς και ν' αντιστέκεσαι κι ας μένεις μόνος
Και να πονάς, και να γελάς, και να ονειρεύεσαι πάντα για το αγαθό και το καλό του Ανθρώπου.
Πάντα να πολεμάς, και ν' αντιστέκεσαι κι όλο για το καλό - το Φως του Ανθρώπου.
Δημ. Μπαρσάκης