Hλεκτρονικό περιοδικό με θέματα και ειδήσεις από την Εύβοια ...στο διαδίκτυο από το 1999
Ο πατήρ Κύριλλος, Ηγούμενος της Ι. Μονής του Οσίου Δαυίδ, μιλάει στην «Π.Ε.» για τις Ανθρώπινες Σχέσεις και το ρόλο της Εκκλησίας.
Το μοναστήρι του Οσίου Δαυίδ βρίσκεται μέσα σε ένα καταπράσινο δάσος στη Β. Εύβοια, κοντά στο χωριουδάκι Δρυμώνα. Πολλοί προσκυνητές επισκέπτονται τακτικά τη μονή, που τα τελευταία χρόνια έγινε πλατύτερα γνωστή, χάρη στην αγία παρουσία του πατέρα Ιακώβου, Ηγούμενου της Μονής μέχρι το θάνατο του (1992). Οσοι είχαν συναντήσει τον πατέρα Ιάκωβο, μιλάνε με βαθιά συγκίνηση για τη μεγάλη αγάπη και την καλοσύνη που τον διέκρινε, καθώς και για τη θαυματουργή του δύναμη.
Ο τάφος του πατέρα Ιακώβου βρίσκεται πλάι στον κύριο ναό της Μονής. Παραδίπλα, μέσα σε ένα βράχο, βρίσκεται ένας υπόγειος ναϊσκος, όλος διακοσμημένος με θαυμάσιες τοιχογραφίες του 17ου αιώνα.
Στο μοναστήρι του Οσίου Δαυίδ φτάσαμε το πρωινό του Σαββάτου 27 Νοέμβρη 1993. Ημασταν οκτώ παίδια της ομάδας (Β. Αλεξίου, Γ. Ανδριόλας, Χ. Εμμανουήλ, Χ. Καπελαρής, Μ. Κουρελή, Ε Στάμου Γ Τσιτσιγκος, Ζ. Χατζή), μαζί με τον υπεύθυνο του προγράμματος κ. Δ. Μπαρσάκη. Μας συνόδευσαν επίσης ο θεολόγος του σχολείου μας κ. Κ. Παπαευθυμίου και ο επιστάτης κ. Λ. Γκίκας, οι οποίοι και διέθεσαν τα αυτοκίνητα τους για τη μετακίνηση μας.
Τύπος και ουσία
Γ. Ανδριόλας: Μήπως η εκκλησία ενδιαφέρεται περισσότερο για τους «τύπους» και όχι για την ουσία, για την καθημερινότητα της κοινωνικής ζωής; Ποια είναι η γνώμη σας, πατέρα Κύριλλε;
Πατήρ Κύριλλος: Αν δεν υπάρχει ο τύπος, δε φτάνουμε στην ουσία. Για οποιοδήποτε πράγμα, περνάμε από κάποια άλλα πράγματα και φτάνουμε. Ετσι είναι και το τυπικό μέρος, και στην εκκλησία. Και μάλιστα, οι Αγιοι Πατέρες λένε ότι όσοι παραποιούν το τυπικό αμαρτάνουν.
Γ. Ανδριόλας: Υπάρχουν όμως άνθρωποι που μόνο τυπικά πιστεύουν, παριστάνουν δηλαδή ότι πιστεύουν.
Πατήρ Κύριλλος: Επειδή δεν επιτελείται το ένα, δεν σημαίνει ότι δεν πρέπει να κάνουμε και το άλλο. Μπορείς κάποια στιγμή να πεις πάω στην εκκλησία, ανάβω το κεράκι μου... και μέσα απ' όλα αυτά μπορείς να φτάσεις στην ουσία... Εχουμε και αγίους της Εκκλησίας που μπήκαν όχι για το τυπικό, αλλά για να εμπαίξουν την Εκκλησία. Εχουμε πολλούς, τους Απολογητάς, τον Αγιο Αθηναγόρα, που μπήκαν στην εκκλησία για να ειρωνευτούν. Αλλά δεν βγήκαν έξω μετά... Πάντως, πρέπει να έχουμε υπόψη μας ότι είμεθα όλοι άνθρωποι. Και το σφάλλειν ανθρώπινο. Ολοι μας κάνουμε σφάλματα, προσπαθούμε όμως να τα διορθώσουμε. Και δεν πρέπει να κατακρίνουμε κανέναν.
Δ. Μπαρσάκης: Οταν λέμε για τύπο, εννοούμε την εξωτερική, την επιφανειακή πίστη, μιλάμε για την υποκριτική συμπεριφορά ορισμένων ανθρώπων...
Πατήρ Κύριλλος: Το θέμα είναι ότι δεν θα λείψουν ποτέ οι άνθρωποι αυτοί. Να το ξέρετε αυτό το πράγμα!... Αλλά δεν μπορείς να ξέρεις τι κάνει ο καθένας. Υστερα ο θεός είπε «μη κρίνετε ίνα μη κριθήτε». θέλουμε εμείς να μας κρίνει κάποιος αν η συμπεριφορά μας είναι ή δεν είναι σωστή; θα το θέλαμε;
Γ. Ανδριόλας: Σαν παράδειγμα, η παραβολή του Τελώνη και του Φαρισαίου, τι μας λέει; Ο ένας έκανε μεγάλους σταυρούς, αλλά από μέσα του δεν πίστευε.
Πατήρ Κύριλλος: Οχι ότι δεν πίστευε. Πίστευε, γι' αυτό έκανε αυτά που έκανε. Αλλά παρουσίαζε τον εαυτό του περισσότερο απ' ότι έπρεπε να τον παρουσιάσει. Δεν ήταν ότι δεν πίστευε. Είναι ο τρόπος της προσευχής. Αν δεν πίστευε δεν θα έκανε και αυτά που έλεγε ο Νόμος.
Χ. Εμμανουήλ: Πάτερ, νομίζετε εσείς πως οι πιστοί έχουν κατανοήσει ότι η καλοσύνη δεν είναι μέσον για κάποια αμοιβή, αλλά είναι σκοπός στη ζωή μας;
Πατήρ Κύριλλος: Οι Αγιοι Πατέρες λένε ό,τι κάνουμε, να το κάνουμε από αγάπη και όχι επειδή θέλουμε να το παρουσιάσουμε. Θα το κάνεις γιατί αγαπάς τον άνθρωπο, αγαπάς το θεό πρώτα. Οταν είναι τα κίνητρα αυτά, τότε και η κοινωνία θα πάει μπροστά. Αλλά σήμερα έλλειψε η αγάπη. Η αγάπη έχει ψυγεί, έχει κρυώσει. Ο Αγιος Αυγουστίνος έλεγε «αγάπα και κάνε ό,τι θέλεις». Οταν αγαπάς, κάνεις ποτέ κακό;
Δ. Μπαρσάκης: Ποια στάση θα θεωρούσατε εσείς προτιμότερη: Να πάει κάποιος στην εκκλησία και να εκπληρώνει τα τυπικά του καθήκοντα, ενώ στην καθημερινή του ζωή δεν φέρεται και τόσο χριστιανικά; Ή είναι προτιμότερος αυτός που, ενώ δεν πάει στην εκκλησία, στη ζωή του προσπαθεί να εφαρμόζει τη χριστιανική διδασκαλία;
Πατήρ Κύριλλος: Και ο ένας μισός και ο άλλος μισός! θα σας πω ένα παράδειγμα. Κάποτε ήταν ένας ληστής που είχε 12 παληκάρια στη συμμορία του. Μια μέρα, πέρναγε ένας ασκητής, τον έπιασαν τα παληκάρια και του είπαν να τους δώσει όσα έχει. Αυτός είπε ότι δεν έχει τίποτα. Δεν θα σε αφήσουμε αν δε μας δώσεις, είπαν εκείνοι. Καλά, λέει ο ασκητής, αλλά θέλω να με πάτε στον καπετάνιο σας. Τον πήγαν λοιπόν, και λέει στον καπετάνιο ότι θέλει κάτι να τον παρακαλέσει. Τι; Να κάνεις μια σύναξη να δούμε πόσα παληκάρια έχεις, του λέει ο ασκητής. Τα μετράει ο καπετάνιος και τα βγάζει 12. Τα μετράει ο ασκητής και τα έβγαλε 13. Λέει τότε: Εν τω ονόματι του Ιησού Χριστού, ο δέκατος τρίτος να παρουσιαστεί στη μέση. Και βλέπουν το διάβολο στη μέση. Εσύ ποιος είσαι; ρωτάνε. Εγώ είμαι ο διάβολος απαντά εκείνος, και έχω εντολή από τον αρχηγό μου όποια μέρα δεν προσευχηθεί ο καπετάνιος να του πάρω τη ζωή... Η προσευχή λοιπόν ήταν που τον έσωσε. Από την άλλη μεριά όμως ήταν ληστής. Είχε το ένα, αλλά δεν είχε το άλλο. Αλλά αυτό έγινε αιτία να φτάσει και στην ουσία. Να αφήσει τα βουνά και να γίνει ένας έντιμος πολίτης και να ζήσει όπως έπρεπε.
Το παράδειγμα
Β. Αλεξίου: Βλέπουμε ότι η Εκκλησία διδάσκει το καλό, να αγαπάμε κλπ., αλλά βλέπουμε επίσης ότι πολλοί ιερείς κάνουν τα αντίθετα. Νοιάζονται πρώτα απ' όλα για τα λεφτά...
Πατήρ Κύριλλος: Εγώ, παιδιά, στο σημείο αυτό δεν μπορώ να πω, δεν μπορώ να κρίνω κανέναν.
Β. Αλεξίου: Δεν κρίνουμε έναν άνθρωπο συγκεκριμένα.
Πατήρ Κύριλλος: Ετσι, όπως δεν ξέρω εγώ εσένα τι ακριβώς κάνεις.
Β.Αλεξίου: Το θέμα είναι γιατί η Εκκλησία να μην είναι συνεπής σε αυτά που κηρύσσει.
Πατήρ Κύριλλος: Εγώ δεν το ξέρω αυτό. Τη ζωή του καθενός δεν μπορούμε να την ξέρουμε, παιδιά. Είναι κρυφή. Μπορεί ένας ιερεύς να μας φαίνεται ότι έγινε για τα χρήματα. Αλλά δεν μπορούμε να το ξέρουμε, γιατί δεν ξέρουμε πώς εργάζεται. Η ζωή του ιερέως είναι μυστική. Κανένας ιερέας δε θα φανεί να πει «εγώ κάνω αυτό, κάνω εκείνο».
Β. Αλεξίου: Βλέπουμε όμως ανθρώπους να πεινούν και από την άλλη παπάδες με βίλες, να ζουν μέσα στα πλούτη, ενώ διδάσκουν τα αντίθετα.
Πατήρ Κύριλλος: Εδώ το έχουμε πάρει λίγο στραβά. Γιατί είδες μόνο του παπά τη βίλα και δεν είδες όλες τις άλλες βίλες που είναι γύρω από του παπά.
Β.Αλεξίου: Οι ιερείς διδάσκουν το καλό και το δίκαιο.
Πατήρ Κύριλλος: Γιατί να βλέπεις όλους εδώ να στέκονται, να θέλουν τον παπά ή να είναι κουτσός ή να είναι στραβός ή να πάει με τα πόδια; Σήμερα και ο γύφτος, συγγνώμη που το λέω, δεν κατηγορώ, έχει το αυτοκίνητό του. Δηλαδή, θέλουμε το παιδί του παπά να είναι ξυπόλυτο, δαχτυλοδειχτούμενο; Οχι, βρε παιδιά!
Γ. Ανδριόλας: Η Εκκλησία πάντως πρέπει να δίνει το καλό παράδειγμα. Αλλά βλέπουμε και διάφορα έκτροπα να γίνονται στο χώρο της Εκκλησίας σήμερα.
Πατήρ Κύριλλος: Εγώ δεν είμαι υπέρ των εκτρόπων αυτών. Αλλά εδώ βλέπουμε την ανθρώπινη αδυναμία, την ανθρώπινη φύση. Γιατί και ο παπάς και ο πατριάρχης και ο βασιλιάς, δεν ξέρω ποιος, είναι κι αυτοί άνθρωποι. Βλέπουμε την ανθρώπινη αδυναμία. Αλλά η Εκκλησία δεν αξιολογείται έτσι. Σήμερα όμως υπάρχουν τα μέσα ενημέρωσης και παρουσιάζουν όλα αυτά. Μήπως μόνο στην Εκκλησία συμβαίνουν και στην πολιτεία δε συμβαίνουν; Μέσα στο σπίτι σας δεν υπάρχουν διαφωνίες; Η Εκκλησία είναι μια ανθρώπινη κοινωνία.
Χ. Εμμανουήλ: Δε νομίζετε ότι με όλα αυτά που συμβαίνουν στο χώρο της Εκκλησίας οι νέοι απομακρύνονται από αυτή;
Πατήρ Κύριλλος: Οχι. Εγώ είδα ότι οι νέοι σήμερα έρχονται πιο πολύ στην Εκκλησία.
Η κοινωνική πραγματικότητα
Γ. Τσιτσίγκος: Πάτερ, όσον αφορά τις ανθρώπινες σχέσεις σήμερα, πού νομίζετε ότι βρίσκεται το πρόβλημα; Πιστεύετε ότι μπορεί να κάνει ο κάθε άνθρωπος κάτι για την αντιμετώπιση του;
Πατήρ Κύριλλος: Ναι, εξαρτάται από όλους μας. Σήμερα έπαψε ο άνθρωπος να φοβάται, να σέβεται το θεό, γι' αυτό συμβαίνουν όλα αυτά. Πρέπει να το ξέρετε αυτό. Ελλειψε ο φόβος του θεού. Τώρα, γιατί έλλειψε... Γιατί κατ'οίκον εκκλησία δεν είμαι γω, παιδιά μου, που είμαι στο μοναστήρι. Είναι η οικογένεια. Και λέει ο Αγιος ο Κοσμάς ο Αιτωλός: όταν μια μηλιά κάνει ξινά μήλα, ποιος φταίει; Ποιος φταίει, καλά μου παιδιά; Είναι η μηλιά. Η κατ'οίκον εκκλησία είναι η οικογένεια. Οταν αυτή η εκκλησία σταματάει να είναι η εκκλησία που χρειάζεται, γίνονται όλα αυτά. Και φτάσαμε εδώ που φτάσαμε σήμερα και λέμε τι φταίει.
Χ. Καπελαρής: Ποιες είναι οι αιτίες της κρίσης των ανθρωπίνων σχέσεων και των κοινωνικών αξιών;
Πατήρ Κύριλλος: Πολλές φορές μου λένε άνθρωποι ότι η κοινωνία «έχει χαλάσει». Να λέτε «έχουμε χαλάσει». Διότι εμείς αποτελούμε την κοινωνία. Να μη ρίχνουμε τα βάρη στους άλλους... Εχουμε ξεχάσει το θεό. Αν σεβόμασταν το θεό όλοι μας, τότε θα ήμασταν μια κοινωνία σωστή.
Χ. Εμμανουήλ: Με ποιο τρόπο θα μπορούσαμε να βελτιώσουμε την κοινωνική συμπεριφορά μας;
Πατήρ Κύριλλος: Πάνω απ' όλα, πρέπει να γνωρίσουμε τον εαυτό μας. Ας προσπαθήσουμε να γνωρίσουμε τον εαυτό μας και τότε θα βρούμε και τι φταίει για τη συμπεριφορά μας. Σήμερα δεν έχουμε αγάπη και κοιτάμε, συγγνώμη που θα το πω, πώς να βγάλουμε ο ένας το μάτι του αλλουνού. Η ορθόδοξη χριστιανική πίστη δεν είναι θεωρία. Είναι βίωμα. Αλλά γιατί κάθε οικογένεια να μη διαβάζει στο σπίτι Συναξάρι, η μάνα στο παιδί της; Δεν έχουμε μάθει για τη ζωή των Αγίων. Να δείτε τότε, θα είχε βελτιωθεί η ζωή και η κοινωνία; Μα δεν το κάνουμε αυτό. Ολοι έχουμε ανοιχτά τα μάτια μας στο τι θα πει η τηλεόραση, και τι έκαμε ο Νικόδημος, ο άλφα και ο βήτα.
Δ. Μπαρσάκης: Ποια είναι η γνώμη σας για την τηλεόραση;
Πατήρ Κύριλλος; Εγώ δεν παρακολουθώ τηλεόραση. Αλλά, καλό θα ήταν, αυτοί που είναι στην τηλεόραση να μην κοιτάνε μα προβάλλουν πάντα το άσχημο. Και στις εφημερίδες, βλέπεις το άσχημο με πηχυαία γράμματα, στην πρώτη σελίδα. Βλέπεις και κάτι καλό, σε κάποια γωνιά, με ψιλούτσικα γράμματα, σαν να μην έχει σημασία... Τα μέσα ενημέρωσης εκ των ιδίων έργων κρίνουν τα αλλότρια. Δυστυχώς, πίσω από αυτά που παρουσιάζουν, κρύβουν τα δικά τους πάθη!
Χ. Εμμανουήλ: Είναι και η έξαρση του ανταγωνισμού στην εποχή μας, που επηρεάζει τις ανθρώπινες σχέσεις...
Πατήρ Κύριλλος: Ναι, ο καθένας κοιτάει το συμφέρον του. Κι όπως έλεγε ένας μακαρίτης, το Ευαγγέλιο το ερμηνεύει ο καθένας σύμφωνα με τα συμφέροντα του. Λοιπόν, όπως θέλει ο καθένας ερμηνεύει και τη ζωή του. Δεν θα ήθελα να υπάρχει αυτός ο ανταγωνισμός. Να υπήρχε όμως ένας ζήλος προς το καλό. Οπως οι Αγιοι της Εκκλησίας είχαν ζήλο θεϊκό, να φτάσει ο ένας στην αρετή τον άλλον. Στην αρετή!... Εσείς να ενδιαφέρεστε για το τι εσείς κάνετε. Να κοιτάτε να δουλεύετε για την κοινωνία. Οχι μόνο για το συμφέρον το δικό σας, αλλά και του συνόλου.
Β. Αλεξίου: Να κάνουμε το καλό! Αλλά βρίσκουμε αντίδραση και... απογοητευόμαστε.
Πατήρ Κύριλλος: Δεν πρέπει να απογοητευόμαστε. Το καλό δεν έχει απογοήτευση. Η Εκκλησία, που λένε έκανε εκείνο, εκείνο και εκείνο, η Εκκλησία όμως εδώ έχει πολεμήσει και έχουν θυσιαστεί, έχουν χύσει Αγιοι το αίμα τους για τη δικαιοσύνη.
Β. Αλεξίου: Αυτά ήταν παλιά. Σήμερα όμως τι γίνεται;
Πατήρ Κύριλλος: Και σήμερα! Και πιο πολύ σήμερα. Μη νομίζετε! Ο εικοστός αιώνας, που τον λέμε σκληρό και αμαρτωλό, έχει αναδείξει πολλούς Αγίους. Αλλά είπαμε, επειδή το κακό φαίνεται περισσότερο, πάει να καπελώσει το καλό! Το καλό πάντα θα υπάρχει. Τα μαργαριτάρια, τα διαμάντια, όσο και να τα ρίξεις στη λάσπη, θα γυαλίζουν... Ο Αγιος Ιωάννης ο Ρώσος, σκλάβος δεν ήταν; Αγίασε όμως! Στην πραγματικότητα ήταν ελεύθερος. Πνευματικά ελεύθερος, αδούλωτος. Σήμερα, εμείς, που λέμε πως είμαστε ελεύθεροι, δεν κάνουμε άλλο από το να τρέχουμε αριστερά και δεξιά, αλλά είμαστε σκλάβοι στα θελήματα του ενός και του αλλουνού.
Δεν είμαστε ελεύθεροι! Πνευματικά είμαστε σκλάβοι! Γιατί να είμαστε σκλάβοι καλά μου παιδιά; Πρέπει να είμαστε ελεύθεροι, να λέμε το «ναι» ή το «όχι», εκεί που πρέπει. Μέχρι το 1821 ήμασταν σκλαβελεύθεροι.
Τετρακόσια χρόνια αντισταθήκαμε πνευματικά. Ενώ σήμερα πνευματικά είμαστε σκλάβοι... Ο διάβολος, με τα ίδια μέσα πάντα, προσπαθεί να αποτρέψει τον κόσμο από την σωτηρία. Και αγωνίζεται κατά του καλού... Εχθές το βράδυ «διάβαζα» ένα παλικάρι δαιμονισμένο, εδώ. Αν ακούγατε τι έλεγε! Φοβερό πράγμα! Εμείς δίνουμε δύναμη στο διάβολο. Μια κοπέλα, η ίδια μου το έλεγε, είδε στον ύπνο της τον πατέρα Ιάκωβο. Είχε κάποιο πρόβλημα και τον παρακαλούσε να τη βοηθήσει και τον ρώτησε πως γίνεται να έχει ο διάβολος τόση δύναμη στον κόσμο. Εμείς του τι δίνουμε, απάντησε ο πατήρ Ιάκωβος, εμείς! Οταν κάποιος λέει ότι δεν πιστεύει στην ύπαρξη του θεού, της είπε, πως γίνεται να πάει στα μέντιουμ, στο διάβολο; Τι άνθρωπος είναι αυτός;
Δ. Μπαρσάκης: Πάτερ, μπορεί η Εκκλησία να κάνει αγώνα τόσους αιώνες, για μια καλύτερη κοινωνία, αλλά η πείνα, η αδικία, οι πόλεμοι και τα άλλα κακά συνεχίζονται...
Πατήρ Κύριλλος: Το είπαμε και νωρίτερα, το συμφέρον είναι εκείνο που χαλάει τα πράγματα!... Ο θεός είπε «ζητείτε πρώτον τη βασιλεία του θεού και την δικαιοσύνη Αυτού». Αλλά ξεχάσαμε να ζητούμε τη βασιλεία και τη δικαιοσύνη Αυτού και φτάσαμε εδώ που έχουμε φτάσει!
Λαοί και θρησκείες
Δ. Μπαρσάκης: Πιστεύουμε πως χρειάζεται πρώτα απ' όλα ουσιαστική ενημέρωση. Εμείς προσπαθούμε γι' αυτό, όπως νομίζω κάνει και η Εκκλησία...
Πατήρ Κύριλλος: Διαβάζεις την Αγία Γραφή;
Δ. Μπαρσάκης: Διάβαζα.
Πατήρ Κύριλλος: Αμα σταμάτησες, αυτό είναι το μεγαλύτερο λάθος σου. Οσο κανείς βουτάει βαθύτερα στον ωκεανό, τόσο πιο ωραία πράγματα βρίσκει.
Δ. Μπαρσάκης: Πάτερ, υπάρχουν πολλοί άνθρωποι στη Γη και είναι πολλές οι θρησκείες. Τι λέτε π.χ. για τους βουδιστές, που δε διαβάζουν καθόλου τη δική μας Αγία Γραφή;
Πατήρ Κύριλλος: Ο χριστιανισμός δεν σταμάτησε εκεί που σταματάνε όλες οι άλλες θρησκείες. Αν πάτε στον ιουδαϊσμό, λέει «οφθαλμόν αντί οφθαλμού». Αν πάμε στο βουδισμό, λέει κάτι άλλο. Στο μωαμεθανισμό λέει «διαπυρός και σιδήρου...». Ο χριστιανισμός λέει «γύρνα και από την άλλη πλευρά...». Ο χριστιανισμός δεν είναι θεωρία, είναι βίωμα, που πρέπει να το ζούμε. Αν δεν το ζήσουμε και μόνο το κηρύττουμε, κάνουμε λάθος...
Δ. Μπαρσάκης: Ενας μωαμεθανός, μέσα από την θρησκεία του, μπορεί να φτάσει στη βασιλεία των ουρανών;
Πατήρ Κύριλλος: Δεν μπορεί! Γιατί η Εκκλησία του δεν τον εδίδαξε. Δεν τον εδίδαξε να κοιτάξει τον πλησίον του.
Δ. Μπαρσάκης: Τότε μάλλον είναι άτυχοι αυτοί οι άνθρωποι και «κατώτεροι».
Πατήρ Κύριλλος: Ατυχοι είναι!
Δ. Μπαρσάκης: Δε νομίζω πάντως πως ο θεός μπορεί να διακρίνει τους ανθρώπους σε τυχερούς και άτυχους, ή προνομιούχους και μη προνομιούχους.
Πατήρ Κύριλλος: Ο κύριος είπε στους μαθητές του «πορευθέντες μαθητεύσατε πάντα τα έθνη». Δεν είπε σε ένα έθνος. Να αγαπάτε τους εχθρούς ημών και να εύχεσθε υπέρ αυτών. Είπε «όστις θέλει οπίσω μου ελθειν». Δεν έκανε εκβιασμό.
Κ. Παπαευθυμίου (θεολόγος): Εγώ πιστεύω ότι, ως χριστιανός, εφόσον μελετήσω και θεωρήσω ότι ο μωαμεθανισμός είναι καλύτερος, μπορώ να γίνω μωαμεθανός. Ετσι και οι μωαμεθανοί, μπορούν να αλλάξουν, εφόσον το θέλουν να γνωρίσουν κάτι άλλο ξεχωριστό, κάτι πιο δυνατό απ' αυτό που έχουν, μπορούν να γίνουν χριστιανοί. Οπότε δε χάνουν τη βασιλεία του θεού. Προσπαθούν και αποκτούν τη βασιλεία του θεού.
Δ. Μπαρσάκης: Νομίζω ότι ο θεός είναι υπεράνω αυτών των διακρίσεων, που έχουμε θέσει εμείς οι άνθρωποι ανάμεσα μας, ακόμη και με τη μορφή των θρησκευτικών δογμάτων. Δεν μπορεί να χωρίζει ο θεός, αλλά να ενώνει τους ανθρώπους. Και εκτός αυτού, δεν μπορώ να θεωρήσω τον εαυτό μου προνομιούχο, επειδή συνέβη να γεννηθώ σε ένα χώρο όπου υπάρχει χριστιανισμός. Ενώ, από την άλλη, είναι άτυχο το παιδάκι του βουδιστή, επειδή γεννήθηκε εκεί που γεννήθηκε και συνέβη να έχει γονείς βουδιστές! Τι φταίει το παιδάκι;
Κ. Παπαευθυμίου: Είναι για όλους τους ανθρώπους ο θεός.
Πατήρ Κύριλλος: Και δε μιλάνε όλες οι θρησκείες για το καλό. Οι Τούρκοι βασάνισαν. Αν δεν ήθελες να γίνεις Τούρκος, σε σκότωναν. Σκότωσε κανέναν η Εκκλησία μας γιατί δεν γινόταν χριστιανός; Οι Τούρκοι όμως το έκαναν. Μόνο το 16ο αιώνα, 16 απαγχονίσεις πατριαρχών. Σκότωσε κανέναν η ορθόδοξη Εκκλησία; Θέλω να μου απαντήσετε. Η ορθόδοξη Εκκλησία δεν κάνει διακρίσεις. Οταν στέλνει τρόφιμα, όπως τώρα, η Εκκλησία της Ελλάδος, δε στέλνει μόνο στους ορθόδοξους χριστιανούς, στέλνει και στους μουσουλμάνους και σε όλους... Ενας θείος μου, που με επισκέφθηκε εδώ στο μοναστήρι, μου είχε πει: «Εχω διαβάσει όλες τις θρησκείες του κόσμου αλλά, να ξέρεις ένα, ορθοδοξία δεν υπάρχει πουθενά...» Γιατί η ορθοδοξία είναι η αλήθεια. Και ο θεός είπε «γνωρίστε την αλήθεια και η αλήθεια ελευθερώσει υμάς». Ας προσπαθήσουμε να γνωρίσουμε την αλήθεια για να ελευθερωθούμε.
Η προσφορά του μοναχισμού
Χ. Εμμανουήλ: Ποιος είναι ο ρόλος του μοναχισμού, με ποιο τρόπο προσφέρει στην κοινωνία;
Πατήρ Κύριλλος: Είπατε πως σήμερα έχουμε πολλά υλικά αγαθά. Αλλά δεν έχουμε ένα. Ενα αγαθό λείπει. Αυτό το προσφέρει ο μοναχισμός, την προσευχή. Η Εκκλησία δεν είναι υπουργείο Εθνικής Πρόνοιας, αλλά ταμείον της θείας Χάριτος. Αυτό προσπαθεί ο μοναχισμός. Ενα δάκρυ του μοναχού λέει πολλά για την κοινωνία. Μια προσευχή λέει πολλά. Αυτό που λείπει. Αυτό είναι το κύριο. Ο μοναχισμός ετάχθη από την αρχή να προσεύχεται για τον άνθρωπο. Νηστεία, αγρυπνία, προσευχή. Ουράνια χαρίσματα. Ο Αγιος Κοσμάς ο Αιτωλός έζησε 17 χρόνια στο Αγιο Ορος, προσευχόμενος «υπέρ των ιδίων αμαρτημάτων και των του λαού αγνοημάτων», και πρόσφερε τόσα πολλά στην κοινωνία. Η προσευχή συγκλονίζει, μετακινεί όρη.
Χ. Καπελάρης: Τι έχετε να πείτε για το οικολογικό πρόβλημα...;
Πατήρ Κύριλλος: Θα σας πω μια κουβέντα γι' αυτό. Εφόσον ο θεός τα εποίησεν όλα «καλά λίαν», τι μπορώ εγώ να πω περισσότερο; Γιατί να μην αγαπήσουμε τη δημιουργία του θεού;
Χ. Εμμανουήλ: Θέλετε να μας πείτε κάτι για τον πατέρα Ιάκωβο, που είχε μάλιστα χαρακτηρισθεί «Αγιος εν ζωή»;
Πατήρ Κύριλλος: Ο πατήρ Ιάκωβος αγαπούσε πολύ τον άνθρωπο. Προσευχόταν μέρα - νύχτα και πάντα έλεγε να έχουμε αγάπη. Αυτό ήταν το κύριο μήνυμα του... Ας έχουμε αγάπη και απλότητα, που είναι πάνω απ' όλα. Κι ας προσπαθούμε να μιλάει η καρδιά μας αντί για τη γλώσσα.
Καιρός
