Το μεγαλύτερο συναίσθημα, που λείπει από τους εργαζόμενους σήμερα είναι η αίσθηση της δημιουργίας.

-Ο παλιός μάστορας που με την τέχνη και την τεχνική του δημιουργούσε και καθόριζε τις εξελίξεις του παραγόμενου προϊόντος τείνει να γίνει είδος προς εξαφάνιση... και μαζί του η χαρά της έκφρασης του δημιουργού...

Η τεχνολογία που είναι αμείλικτη σε μία πορεία αλματώδους ανάπτυξης της, δεν ενδιαφέρεται πλέον για μαστόρους δημιουργούς, παρά μόνο για απλούς «διεκπεραιωτές-αντικατάστασης» εξαρτημάτων και ανταλλακτικών.

Όταν λοιπόν πηγαίνεις κάθε πρωί στην δουλειά σου και αντί να σκέφτεσαι για το πως θα δημιουργήσεις και ως συνέπεια της ευφυΐας, αυτής σου της δημιουργίας θα επιβιώσεις..., και αντί αυτού υποχρεώνεσαι να διεκπεραιώνεις περισσότερες εντολές της παραγωγικής αλυσίδας για να εξοικονομήσεις περισσότερα χρήματα... «για το καλό σου...» δεν καλύπτεις με τίποτε αυτό το κενό της έλλειψης του δημιουργού που σιγά-σιγά σου αφαιρείται...

Έτσι συνηθίζεις σε μια παθητικότητα που την χρησιμοποιείς σαν άλλοθι για να μην κάνεις τίποτα που να σε κάνει, να νιώσεις δημιουργός άρα άξιος, ευφυής, χρήσιμος...

Όπως και να το κάνουμε ο σχεδιασμός της οποιασδήποτε παραγωγικής διαδικασίας με βάση την τεχνοκρατική αντίληψη ως κυρίαρχο στοιχείο, αφαιρεί από την πολιτική σχεδιασμού αυτή καθ' αυτήν την «πολιτική»!

Η τεχνοκρατική αντίληψη μιλάει με δείκτες, πίνακες και αριθμούς, «έχει λύσεις για όλα τα προβλήματα...» με βασική διαφορά, αντιλαμβάνεται τους ανθρώπους σαν αριθμητικές μονάδες.

-Ενώ η πολιτική μιλάει με όρους κοινωνίας... που όλοι ξέρουμε τι σημαίνει αυτό...

Και επειδή όλα γύρω μας είναι πολιτική, ακόμα και η «απολίτικη» λογική του τεχνοκρατικού σχεδιασμού που λέγαμε..., το πρόβλημα εντοπίζεται στην ψυχοσωματική κατάσταση των εργαζομένων, σαν συνέπεια του όλου προβλήματος, και όλα αυτά δεν είναι πολυτέλειες, αν αναλογισθεί κανείς ότι, η ανεργία φιγουράρει με δείκτες που την αναδεικνύουν υπ' αριθμόν ένα πρόβλημα...

- Γεγονός είναι, πλέον όπως μας πληροφορεί το Ελληνικό Ινστιτούτο Υγιεινής και Ασφάλειας της Εργασίας (ΕΛΙΝΥΑΕ) ότι «Μεγάλα παράπονα έχουν οι Ευρωπαίοι από τις συνθήκες εργασίας τους, επιδείνωση προκαλούν τα αυξανόμενα προβλήματα υγείας που οφείλονται στις εργασιακές συνθήκες, η εντατικοποίηση της εργασίας η εφαρμογή του ελαστικού ωραρίου κλπ.»

- Για να μην λοιπόν, τρελαθούμε όλοι εντελώς... έχω την εντύπωση πως θα πρέπει να ξανά ανακαλύψουμε την πολιτική ως μέσον ανάλυσης και επίλυσης των πιο απλών προβλημάτων μας..., για να ξέρουμε αν μη τι άλλο τι μας γίνεται...
Ζήσης Σπύρου
Γεν. Γραμματέας ΤΔΕ ΠΕΤ-ΟΤΕ Ν. Ευβοίας

«  Προηγούμενo άρθρo	Επόμενo άρθρo  »