ΠΟΙΗΤΕΣ ΠΟΥ ΒΛΕΠΟΥΝΕ ΟΡΑΜΑΤΑ
Ποιητές που γράφουνε για δράματα
μέσα στης ψυχής τους τα χαλάσματα
ποιητές που βλέπουνε οράματα.

Επικεφαλίδες από εγκλήματα
άγγελοι που χάθηκαν στα κύματα
ποιητές που βλέπουνε οράματα.

Γιατί η ψυχή τους έφυγε νωρίς
χάθηκε σε μια όξινη βροχή
γιατί η ψυχή του έφυγε νωρίς
μέσα σε όνειρα που λησμονείς.

Ουρανοί μ' αστέρια που χαθήκανε
στις θάλασσες γοργόνες που πνιγήκανε
ποιητές που βλέπουνε οράματα.

Ποιητές που λες ότι σε ξέχασαν
πως τα ποιήματά τους είναι ψέματα
ποιητές που βλέπουνε οράματα.
Σπύρος Κολοκυθάς
(Λύκειο Λ. Αιδηψού)

ΖΩΗ ΠΟΥ ΤΡΕΧΕΙΣ...
Ζωή που τρέχεις ασταμάτητα και βιαστικά,
περνάς μπροστά απ' τα μάτια μου... τόσο γρήγορα
κι εγώ δεν μπορώ να σ' αγγίξω,
δεν προλαβαίνω να σ' αισθανθώ...
σαν να μην ήσουν ποτέ δικιά μου.

Μουσική που στάζεις αιώνια
μέσ' απ' τα γυάλινα δάκρυα των ρόδων,
εσύ που τρέχεις
σαν το φως που βιάζεται
να φιλήσει την όψη της γης.

Οι ψυχές χάνονται μοναχές
μες τους ατέλειωτους κύκλους των ονείρων τους,
ενώ εσύ λαμπρή συνεχίζεις
στο μυστικό μονοπάτι του χρόνου.

Η αγνότητα των κρίνων παραβλέπει
την αγωνία των μορφών τους.
Η ομορφιά των ρόδων
κρύβει τη θλίψη τους.
Και τώρα που κι εγώ σε γνώρισα
δε μπορώ, παρά να λυπάμαι,
γιατί ξέω πόσο όμορφη είσαι.
Βασιλική Παλάσκα
(Λύκειο Ν. Αρτάκης)

«  Προηγούμενo άρθρo	Επόμενo άρθρo  »