Η θάλασσα

Θάλασσα. Ένας τόπος παράξενος αλλά και μαγευτικός. Παράξενη γιατί άλλες φορές είναι τόσο ήρεμη και άλλες τόσο αγριεμένη, που σηκώνει κύματα για να σε παρασύρει. Μαγευτική γιατί έχει αυτόν τον τόσο όμορφο βυθό της με τα πολλά μυστικά που κρύβει.

Ψάρια διαφόρων ειδών και χρωμάτων. Φύκια που στολίζουν με τα χρώματά τους το βυθό και τον κάνουν ακόμα πιο παράξενο και υπέροχο. Κάτι που η φαντασία του ανθρώπου δεν φτάνει.

Όταν είναι ήρεμη δείχνει τον καλύτερο της εαυτό και είναι η καλύτερη απόλαυση για τον καθένα. Ο ήλιος τη λούζει με τις ακτίνες του και τότε ντύνεται με τα πιο λαμπερά χρώματά της και δείχνει την καλοσύνη της. Τους υποδέχεται όλους με χαρά, τους διασκεδάζει, τους κάνει να γελούν.

Να όμως που δείχνει και το άλλο πρόσωπό της. Αγριεύει σκοτεινιάζει και σηκώνει τεράστια κύματα που σκεπάζουν την όμορφη ακρογιαλιά. Πολλές είναι οι φορές που τα κύματά της προκαλούν ατυχήματα. Τότε κάνει τους ανθρώπους να λυπούνται. Αλλά αυτοί πάντα τη συγχωρούν και έρχονται ξανά κοντά της.

Υπάρχουν όμως και φορές που κι οι άνθρωποι την «πληγώνουν». Όταν την μολύνουν καταστρέφεται όλος ο πλούτος που κρύβει στα σπλάχνα της. Να όμως κι αυτή το ανταποδίδει με το δικό της τρόπο.

Ιουλία Μόσχου