4ο Ενιαίο Λύκειο Χαλκίδας

Ο ρόλος των φύλων στην οικογένεια σε Ελλάδα και Κύπρο
Η οικογένεια, ο αρχαιότερος θεσμός του ανθρώπινου είδους, έχει δεχτεί αρκετές μεταβολές. Αυτές τις μεταβολές, καταγράψαμε με την έρευνά μας. Τα εργαλεία μας ήταν ερωτηματολόγια, τα οποία απάντησαν Έλληνες και Κύπριοι μαθητές, άρθρα εφημερίδων και φωτογραφικό υλικό από περιοδικά.

Μετά την ανάλυση των αποτελεσμάτων, καταλήξαμε στα εξής συμπεράσματα: Και στις δύο χώρες τη φροντίδα του νοικοκυριού και των παιδιών την έχουν σε μεγαλύτερο ποσοστό οι γυναίκες. Στην Ελλάδα με 81% και στην Κύπρο με 58%. Στην Κύπρο, ένα 29% των αντρών έχουν ένα μέτριο έλεγχο σ' αυτή τη δραστηριότητα, και στην Ελλάδα 4%. Αυτό βέβαια δείχνει ότι κάτι πάει να αλλάξει, αλλά ο δρόμος είναι μακρύς ακόμη μέχρι να εξισωθεί η γυναίκα με τον άντρα σ' αυτόν τον τομέα. Τα στερεότυπα, συνεχίζουν να καλλιεργούνται και ορισμένοι τρόποι συμπεριφοράς παρουσιάζονται ως «φυσικοί». Τα οικονομικά, τα καθημερινά ψώνια, το σχολείο, τις σπουδές των παιδιών στο μεγαλύτερο ποσοστό και στις δύο χώρες το αναλαμβάνουν ο πατέρας και η μητέρα εξίσου.

Θέματα που αφορούν στις σχέσεις των παιδιών με τους φίλους τους και με το άλλο φύλο ακόμα και για το σεξ, το μεγαλύτερο ποσοστό των παιδιών απάντησαν και στην Ελλάδα και στην Κύπρο ότι τα συζητούν με τη μητέρα τους. Φαίνεται ότι η μητέρα, παρόλο το φόρτο εργασίας που έχει, βρίσκει χρόνο για τα παιδιά της. Αδικα, λοιπόν, κατηγορήθηκε ότι με την απασχόλησή της έξω από το σπίτι ήταν σαν να εγκατέλειπε την «ανατροφή» και «αγωγή» των παιδιών της.

Για να έχουμε μια πιο ολοκληρωμένη εικόνα της ελληνικής και κυπριακής οικογένειας, μελετήσαμε και αρκετά άρθρα από εφημερίδες.

Τα άρθρα που βρήκαμε στις ελληνικές εφημερίδες αναφέρονταν κυρίως στην εργαζόμενη μητέρα, που είναι επιφορτισμένη με «διπλή βάρδια». Το δικό της το ρολόι ίσως, θα έπρεπε να δείχνει μερικές ώρες παραπάνω, για να μπορεί να διαθέτει λίγο χρόνο και για τον εαυτό της! Τελικά και ο χρόνος έχει φύλο;

Διαπιστώσαμε επίσης, ότι ο θεσμός της οικογένειας στη χώρα μας είναι ιερός και με στέρεες ρίζες. Πολύ λίγοι είναι αυτοί που συμβιώνουν και δεν παντρεύονται. Προτιμούν το γάμο, αλλά δεν προτιμούν τα πολλά παιδιά.

Ενδιαφέρον παρουσιάζει ένα άρθρο που αναφέρεται στο ρόλο του πατέρα. Επισημαίνει, ότι αρκετοί άνδρες σήμερα, επιδιώκουν την ολοκλήρωση της προσωπικότητάς τους, με την καθημερινή φροντίδα των παιδιών.

Στις κυπριακές εφημερίδες πολλά άρθρα αναφέρονται στους νέους νόμους που ψηφίστηκαν, προκειμένου να εναρμονιστούν σε θέματα ισότητας με την Ευρωπαϊκή Ένωση. Τονίζεται όμως ότι πρέπει να γίνει αναπροσαρμογή της στάσης απέναντι στους ρόλους των φύλων καθώς και αναθεώρηση εκπαιδευτικών προγραμμάτων που συντηρούν τον παραδοσιακό διαχωρισμό των φύλων. Διαμορφώσαμε τέλος την άποψη, ότι χρειάζονται να αλλάξουν ακόμη πολλά, για να μπορούμε να μιλάμε για ισοτιμία των δύο φύλων στην Κύπρο.

Τέλος διαπιστώσαμε ότι στα κυπριακά και στα ελληνικά περιοδικά προβάλλεται κυρίως η γυναίκα-μητέρα και η γυναίκα-νοικοκυρά. Ο άντρας είναι ακόμη ο εργαζόμενος αρχηγός της οικογένειας. Ελάχιστες είναι οι περιπτώσεις που παρουσιάζεται ο άντρας σε καινούριους ρόλους.

Σίγουρα αισιόδοξα μηνύματα υπάρχουν. Εκείνο που απομένει είναι οι νέοι, να αναπτύξουν μια δική τους διαφορετική νοοτροπία για τους ρόλους των δύο φύλων σε όλους τους τομείς της ιδιωτικής και επαγγελματικής ζωής.
Χατζημιχαήλ Γρηγορία, Φιλόλογος, 4ο Λύκειο Χαλκίδας

****

...Όψεις της Ουγγρικής πραγματικότητας «SVA BY ANTRAS - LAKATOS ENIKC» Ιερό πράγμα ο λόγος του πατέρα
Η γυναίκα αναφέρεται στο ρόλο του συζύγου μέσα στην οικογένεια: Ο Andras είναι πολύ στοργικός πατέρας και υπέροχος σύζυγος. Γνωρίζει τα πάντα για τα παιδιά του αλλά ακόμη και για μένα την ίδια. Ξέρει μέχρι και τι νούμερο παπούτσια φοράει ο καθένας μας, τι μπλουζάκι και γενικά τις προτιμήσεις μας. Πράγμα που δεν ενδιαφέρει την πλειοψηφία των ανδρών. Επίσης θυμάμαι με νοσταλγία την εποχή που δεν ήταν διάσημος. Γνωριστήκαμε στο πανεπιστήμιο όπου με φλέρταρε με το υπέροχο χιούμορ του και παραδέχτηκε ότι δεν είναι ρομαντικός. Ακόμη, τότε, δεν πόζαραν και είχαν τη δυνατότητα να κάνουν πολλές αταξίες ενώ τώρα αυτό είναι αδύνατον. Πιστεύω ότι κατά βάθος είναι το άτακτο παιδί με την αυθόρμητη «μαγκιά» που τον διέκρινε. Ωστόσο, όταν γυρνάει σπίτι, δεν μεταφέρει τα προβλήματα της δουλειάς και δεν επιτρέπει σε κανέναν να τον ενοχλεί στο σπίτι.

Η γυναίκα του για τη δουλειά του μαθαίνει μόνο από τις εφημερίδες. Στο σπίτι δεν συζητούν για τη δουλειά του, χαλαρώνουν και ασχολούνται αποκλειστικά με ζητήματα του σπιτιού. Ο άνδρας της την καλοπιάνει, συνεχώς τους σκέφτεται και τους το αποδεικνύει φέρνοντάς τους δώρα. Παρόλο το φορτωμένο πρόγραμμα της δουλειάς του ασχολείται με το νοικοκυριό. Κάνει τα ψώνια και μάλιστα γνωρίζει καλύτερα τι είναι απαραίτητο για το σπίτι. Μαγειρεύει υπέροχα ακόμα και στις γιορτινές μέρες. Δεν ξεχνά τα γενέθλια κανενός από την οικογένεια. Πρόσφατα έκανε μια έκπληξη της γυναίκας του. Της είπε ότι θα πάνε σε κινέζικο ενώ ο σκοπός του δεν ήταν αυτός, την πήγε να δει το καινούργιο αυτοκίνητο που της αγόρασε.

Έχουν δυο παιδιά, τον Τόμυ, ο οποίος είναι 8 χρονών και τον Πέτυ, που είναι 6 χρονών. Τα παιδιά του τον θεωρούν πολύ αυστηρό πατέρα. Βέβαια, στην διαπαιδαγώγηση των παιδιών, είναι πολύ καλός. Μέσα σε ελάχιστο χρόνο κάνει εργασίες που αφορούν το σπίτι, ενώ η γυναίκα χρειάζεται τον διπλάσιο χρόνο. Όταν ο πατέρας μιλά αυστηρά στα παιδιά, εκείνα δέχονται τα λόγια του και τις συμβουλές του, τον αγαπάνε για αυτό που είναι. Ασχολείται αρκετά με τα παιδιά του, συχνά πηγαίνουν μαζί στον κινηματογράφο, για ψώνια και παίζουν αρκετές ώρες την ημέρα. Την γυναίκα δεν την ενδιαφέρει η εξωτερική της εμφάνιση, είναι περιποιημένη, αλλά με απλά ρούχα, όπως τζην και μακό μπλουζάκια. Προβληματίζεται για την εμφάνισή της μόνο όταν συνοδεύεται από τον άνδρα της στις εξόδους της.
Ομάδα εργασίας Γ2 4ου Εν. Λυκείου

****

«Ο ρόλος της μητέρας στη σύγχρονη οικογένεια»
Ο ρόλος της σημερινής μητέρας μέσα στην οικογένεια είναι πολυσυζητημέ-νος και αμφιλεγόμενος. Πολλοί είναι αυτοί που την κατηγορούν ότι ευθύνεται για την κρίση που παρουσιάζει η σημερινή οικογένεια, διότι «εγκατέλειψε» το σπίτι της και τη φροντίδα της οικογένειάς της, για να εργαστεί.

Η σημερινή γυναίκα έχει ανάγκη να είναι οικονομικά ανεξάρτητη και αυτό είναι το δικαίωμα που δεν μπορεί να της το στερήσει κανείς. Η απουσία της από το σπίτι μπορεί να δυσκολεύει τα άλλα μέλη της οικογένειας, αλλά αν υπάρχει κατανόηση όλα μπορούν να αντιμετωπιστούν. Εξάλλου, ο ρόλος της μάνας δεν είναι η υπηρεσία στο σπίτι και η παραμονή της εκεί.

Ο ρόλος της μάνας είναι να βρίσκεται κοντά στα παιδιά της όταν την χρειάζονται. Σημασία δεν έχει η ποσότητα του χρόνου που περνάει με τα παιδιά της, αλλά η ποιότητα. «Ποιοτικός χρόνος» σημαίνει ότι η μητέρα είναι εκεί αποκλειστικά για το παιδί της, συμμετέχει συναισθηματικά στις αγωνίες, τις ανησυχίες και τα προβλήματά του. Θα ήταν πιο καλή μητέρα αν ήταν όλη την ώρα στο σπίτι; Σίγουρα όχι, γιατί μια γυναίκα που νιώθει η ίδια καταπιεσμένη ως άνθρωπος, δεν μπορεί να προσφέρει αυτά που πρέπει στα παιδιά της. Οι ελλείψεις, οι ανικανοποίητες ανάγκες και επιθυμίες της μητέρας, εκδηλώνονται στη συμπεριφορά και στις σχέσεις της με τους άλλους. Είναι πολύ σημαντικό, λοιπόν για μια μητέρα, να μην εξαναγκαστεί να κάνει κάτι, που η ίδια δεν θέλει.

Η εργαζόμενη μητέρα θα βρει τρόπους να ανταποκριθεί στις υποχρεώσεις που δημιουργούν οι δύο ρόλοι της και το σίγουρο είναι ότι η συνεισφορά της στην οικογένεια αλλά ας φροντίσουμε ο καταμερισμός των ευθυνών και υποχρεώσεων μέσα στην οικογένεια να γίνεται ισότιμα και στα δύο φύλα.
Ομάδα εργασίας του 2ου τμήματος της Α΄ τάξης, του 4ου Ενιαίου Λυκείου

****

«Παίξε μαζί μου μανούλα»
Ψυχολόγος: Το ομαδικό παιχνίδι είναι το πιο μεγάλο δώρο που μπορούν να δώσουν οι γονείς στα παιδιά.

Παιδί: «Βαριέμαι. Έχω βάψει τα μαλλιά της κούκλας μου μπλε, τον τοίχο μπλε, την κουρτίνα μπλε. Έχω φτιάξει το παζλ τρεις φορές. Δεν έχω τι να κάνω πια. Η μαμά μου ασχολείται συνέχεια με τις δουλειές του σπιτιού. Ούτε τα παραμύθια στην τηλεόραση θέλω να δω. Ξέρω από πριν το τέλος. Ξέρω ότι το μικρό λιονταράκι θα γίνει μια μέρα βασιλιάς. Η φίλη μου, η Sabo Viki, έχει τρία αδέλφια στο νήπιο. Δεν βαριέται ποτέ. Θα τσακωθούν για τα παιχνίδια και ύστερα θα παίξουν με αυτά.

Ξέρω κι εγώ να παίζω ομαδικά παιχνίδια. Περιμένω, όμως, να έρθει ο μπαμπάς μου για να παίξω. Όταν είμαι μόνη μου πάντα κερδίζω στα παιχνίδια. Κάνω συνέχεια κολπάκια και κερδίζω. Γι' αυτό περιμένω πως και πως να έρθει από την δουλειά για να παίξουμε το αγαπημένο μου παιχνίδι: «Ποιος θα γελάσει στο τέλος».

Ψυχολόγος: «Όποιο ακριβό δώρο πάρουμε στα παιδιά μας δεν πρόκειται να αναπληρώσει τις ώρες παιχνιδιού με τους γονείς τους. Το παιδί από μικρή ηλικία έχει ανάγκη τους γονείς του. Έχει ανάγκη την παρέα τους, την συντροφιά τους, το παιχνίδι μαζί τους, που είναι τόσο μοναδικό στον κόσμο. Όταν ένα παιδί δεν έχει άλλα αδέρφια τότε οι γονείς καλούνται να παίξουν το ρόλο αυτό. Δηλαδή από τη στιγμή που οι ίδιοι στερούν από το παιδί τους τη χαρά των αδερφών τους τότε πρέπει να αναπληρώσουν το κενό αυτό. Έστω και οι ελάχιστες ώρες των εργασίμων ημερών και των Σαββατοκύριακων φτάνουν για να αναπληρώσουν το κενό. Αρκεί όμως να είναι ουσιαστικές και πραγματικά αφοσιωμένες στο παιδί.

«Έπιασε δουλειά δυο μέρες μετά την γέννα»
Απέκτησε φήμη όταν κατάφερε να δοθεί ελπίδα 6.700 φιορίνια επιπλέον σε όλες τις εργαζόμενες μητέρες. Όσον αφορά στην προσωπική της ζωή, δεν είναι παντρεμένη, συζεί με έναν άνδρα και έχει ένα κοριτσάκι ενός έτους. Ζει στο Kaposvar, απέκτησε τεράστια φήμη όταν άρχισε δικαστικό αγώνα εναντίον του κράτους. Αν και, αρχικά, της άρεσαν τα φιλολογικά μαθήματα, όπως η Ιστορία και η γλώσσα, τελικά έμπλεξε με τα Νομικά. Δεν έχει μετανιώσει για την κίνησή της. Μέρα νύχτα ασχολείται με το επάγγελμά της και, όταν δούλευε στη δίκη, ήταν έγκυος πια και είχε προβλήματα στη γέννα, καθώς γέννησε με καισαρική μια βδομάδα μετά. Δυο μέρες μετά την γέννα, έπιασε δουλειά και έτσι δύσκολα έκλειναν οι πληγές, γι' αυτό και ξαναπήγε στο νοσοκομείο. Δεν χρησιμοποίησε την άδεια κύησης και κάλεσε τη μάνα της Vincenzina για να τη βοηθήσει. Το όνομα της κόρης της το έδωσε ο άντρας της τον οποίο είχε γνωρίσει 3 χρόνια πριν. Αν και δεν είναι παντρεμένοι, σε λίγο καιρό, αν ο άνδρας της το ζητήσει, θα πει το ναι και θα περάσουν το κατώφλι της εκκλησίας.
Ομάδα εργασίας Γθ2 4ου Εν. Λυκείου

****

«Ιδανική ζωή»
Είμαι μια ευτυχισμένη εργαζόμενη μητέρα. Έχω μια θέση σε μια μεγάλη πολυεθνική εταιρεία που θα ζήλευαν πολλοί και μια οικογένεια που με στηρίζει. Ο άντρας μου με βοηθάει παρά πολύ και όχι μόνο με παιδιά, αλλά και με τις δουλειές του σπιτιού. Είμαι άνθρωπος χωρίς προκαταλήψεις και κόμπλεξ, με ανοικτό μυαλό. Έχουμε φτιάξει ένα πρόγραμμα με τις διάφορες δουλειές και προσπαθούμε να το ακολουθούμε πιστά. Φροντίζουμε, βέβαια, να έχουμε χρόνο που να τον περνάμε οικογενειακά αλλά και χρόνο για τον εαυτό μας.

...Σαν τώρα θυμάμαι τη γέννηση του πρώτου μας παιδιού. Έκανα τα πρώτα βήματα της καριέρας μου. Ο εργοδότης μου, μου συμπαραστάθηκε. Επέστρεψα, μετά από ένα χρόνο. Συνέχισα να εργάζομαι με μεγαλύτερη όρεξη. Τώρα ήρθε η προαγωγή.

Μα τι είναι αυτός ο θόρυβος που ακούγεται; Μοιάζει με ήχο από ...ξυπνητήρι!

Τι όνειρο κι αυτό! Σαν κινηματογραφική ταινία! Γιατί να μη μπορούν να συμβούν και στην πραγματικότητα αυτά; Για μένα τουλάχιστον, είναι ανέφικτα. Έχω μια δουλειά χωρίς καμία προοπτική εξέλιξης με ένα μισθό πενιχρό και ένα «λόχο» να φροντίζω, χωρίς να έχω καμία βοήθεια. Μια τέτοια ζωή, θα ήταν ιδανική. Πρέπει όμως να επιστρέψω στην πραγματικότητα. Στη σκληρή πραγματικότητα, που όλοι γνωρίζουν. Γιατί όλοι ξέρουν πόσο δύσκολο είναι να είσαι εργαζόμενη μητέρα, πόσο δύσκολο είναι να είσαι γυναίκα...
Ομάδα εργασίας του 2ου τμήματος της α΄ Τάξης, του 4ου Ενιαίου Λυκείου

****

«Το εικοσιτετράωρο μιας εργαζόμενης μητέρας»
Ο χρόνος δεν είναι ουδέτερος. Έχει φύλο. Μια ημέρα έχει για όλους 24 ώρες αλλά η χρήση των ωρών αυτών από τους άνδρες και τις γυναίκες διαφέρει εντυπωσιακά. Κάθε φύλο οργανώνει και διαθέτει διαφορετικά το εικοσιτετράωρό του, αποκτώντας μια διαφορετική εμπειρία του χρόνου που κυλά. Αν τεμαχίσουμε το χρόνο της ημέρας σε επιμέρους χρόνους - το χρόνο της εργασίας, τον ελεύθερο χρόνο, το χρόνο για τον εαυτό μας το χρόνο για τους άλλους - τότε θα διαπιστώσουμε ότι οι γυναίκες έχουν πολύ λιγότερο «δικό» τους χρόνο από τους άνδρες: έχοντας αναλάβει ιστορικά την απασχόληση με το σπίτι αλλά και τη φροντίδα για τα παιδιά και τους ηλικιωμένους, οι γυναίκες συνεχίζουν να μην έχουν δικαίωμα στον ελεύθερο χρόνο, ένα χρόνο δηλαδή που θα μπορούσαν να διαθέσουν κατά τη βούλησή τους. (Ελευθεροτυπία, 29.9.1996)

Διαβάζοντας διάφορα άρθρα από εφημερίδες, σχετικά με το ρόλο των φύλων στην οικογένεια, τράβηξε ιδιαίτερα την προσοχή μου ένα άρθρο (απόσπασμα παρέθεσα πιο πάνω) το οποίο αναφερόταν στο πως διαθέτουν το χρόνο τους τα δύο φύλα. Αυτό με παρακίνησε να μάθω και στο δικό μου περιβάλλον πως περνούν το χρόνο τους οι εργαζόμενες μητέρες μια και η δική μου μητέρα δεν εργάζεται για να το γνωρίζω από πρώτο χέρι.

Απευθύνομαι λοιπόν, σε μια θεία μου, εργαζόμενη, με σύζυγο και δυο παιδιά. Είναι 38 χρονών, λογίστρια. Σας μεταφέρω μια σελίδα από το ημερολόγιό της.

«Σήμερα είχα μία πολύ κουραστική μέρα ...Ξύπνησα στις πέντε τα ξημερώματα απ' το κλάμα του μωρού. Το τάισα, το άλλαξα και είπα να ξαναξαπλώσω μια ωρίτσα ... αλλά να που η δεσποινίδα δεν σταματούσε να κλαίει ... Τι να φταίει άραγε που κλαίει το μωράκι μου; (αναρωτιόμουν) Η αιτία ήταν τα δοντάκια. Σε κάποια στιγμή ηρέμησε. Η ώρα είχε πάει πέντε και μισή. Έπεσα ξανά στο κρεβάτι αλλά δυστυχώς δεν είχα όρεξη για ύπνο. Σηκώθηκα και μαγείρεψα, σκούπισα εκτέλεσα τέλος πάντων όλα τα καθήκοντά μου ως νοικοκυρά. Στις επτά και μισή ξύπνησα το Γιώργο για το σχολείο. Ετοίμασα πρωινό για όλους. Εγώ πίνω στα γρήγορα ένα καφέ γιατί πρέπει κι εγώ να προλάβω να ετοιμαστώ για τη δουλειά μου. Πρέπει να εκτελέσω και τα καθήκοντά μου ως λογίστρια... Ο άνδρας μου αφού πήρε το πρωινό του έφυγε για τη δουλειά του. Εγώ περιμένω την νταντά που κρατάει τη μικρή για να φύγω. Στις οκτώ και δέκα ήρθε η νταντά και έφυγα σφαίρα για το γραφείο. Ωχ θεέ μου τι άγχος κι αυτό! Αγώνα δρόμου έκανα για να μην αργήσω. Ευτυχώς δεν είχε πολλή κίνηση. Δούλεψα ως τις τέσσερις και μισή. Ενα οδυνηρό οκτάωρο. Πνιγόμουν ανάμεσα σε σωρούς από χαρτιά. Με παρηγορούσε όμως το ότι θα γυρνούσα σπίτι μου και θα έβλεπα τον άντρα μου και παιδιά μου. Ενώ γύριζα από τη δουλειά έκανα μια στάση στο σουπερμάρκετ για να ψωνίσω τα αναγκαία. Όταν έφτασα στο σπίτι στις πέντε η ώρα, ο άντρας μου ξεκουραζόταν, το μικρό κοιμόταν και ο μεγάλος διάβαζε. Έφαγα, και έβαλα ένα πλυντήριο. Τα ασιδέρωτα επίσης με περιμένουν. Έλεγξα το Γιώργο στα μαθήματά του. Τον βοήθησα στα μαθηματικά. Ήδη νιώθω παρά πολύ κουρασμένη αλλά η ώρα είναι ακόμη οκτώ. Πρέπει να ασχοληθώ με το μωρό και να φροντίσω για το βραδινό φαγητό όλων. Δεν πρέπει να ξεχνώ ότι έχω πολλούς ρόλους στη ζωή μου. Αυτό της μητέρας, της συζύγου, της εργαζόμενης, της φίλης... Η ώρα είναι δέκα. Ξεκουράζομαι λίγο ακούγοντας τα νέα του συζύγου και συζητώντας για κάποια θέματα του σπιτιού. Με ξυπνάνε για να πάω στο κρεβάτι μου. Με είχε πάρει ο ύπνος στον καναπέ...».
Μαραγκού Ελένη, τάξη Α, 4ο Ενιαίο Λύκειο Χαλκίδας

****

«Σκέψεις γύρω από την οικογένεια»
Το πρόγραμμα για την ισότητα των δύο φύλων που δουλέψαμε φέτος με τους συμμαθη-τές μου, μου έδωσε την ευκαιρία να σκεφτώ και να προβληματιστώ πάνω σε διάφορα θέματα, αλλά κυρίως πάνω στην οικογένεια.

Τι είναι η οικογένεια; Γιατί πρέπει να παντρεύεται ο άνθρωπος; Ποια είναι η «συνταγή» για μια επιτυχημένη οικογένεια; Η σημερινή οικογένεια βασίζεται στην ισότητα; Είναι μερικές από τις ερωτήσεις που με απασχόλησαν. Εδωσα τις δικές μου απαντήσεις, σύμφωνα με τις επιθυμίες και τα όνειρά μου.

Η οικογένεια είναι ένας από τους αρχαιότερους θεσμούς του ανθρώπου. Η ανάγκη του για επικοινωνία και ζεστασιά, τον οδήγησε στη δημιουργία της οικογένειας, που είναι το κύτταρο για τον καθένα μας, ανάλογα με το φύλο του. Έτσι μέσα στην οικογένεια έχουμε προκαθορισμένο ρόλο (πατέρας, σύζυγος, μητέρα, κόρη, αδελφή, γιος, αδελφός). Η οικογένεια, νομίζω, βασίζεται στις σχέσεις αυτών των ρόλων. Δηλαδή στις σχέσεις ανάμεσα στο ζευγάρι, σχέσεις γονιών - παιδιών, σχέσεις ανάμεσα στα αδέλφια. Εάν καταφέρει κάποιος αυτές τις σχέσεις να είναι αρμονικές, τότε έχει μια ευτυχισμένη οικογένεια.

Στις μέρες μας, αυτές οι σχέσεις είναι διαταραγμένες. Η γυναίκα διεκδικεί τα δικαιώματά της.

Εργάζεται εκτός σπιτιού και αυτό δεν της επιτρέπει να αντεπεξέρχεται στις προκαθορισμένες υποχρεώσεις που έχει στο σπίτι. Ο άντρας θα πρέπει να βοηθάει, ώστε να υπάρχει μια ισορροπία. Αυτό δεν είναι όμως καθόλου εύκολο, γιατί όλοι πιστεύουν ότι οι δουλειές του σπιτιού είναι αρμοδιότητα αποκλειστικά της μητέρας. Φαντάζομαι ότι αυτές οι στερεότυπες αντιλήψεις σιγά σιγά θα εκλείψουν και έτσι θα δημιουργηθεί ένας νέος τύπος οικογένειας με βάση την ισοτιμία των μελών της.

Επιβάλλεται λοιπόν, να επαναπροσδιοριστούν οι ρόλοι μέσα στην οικογένεια για να ξεπεράσει την κρίση που περνάει σήμερα. Θα πρέπει να συνειδητοποιήσουμε εμείς οι νέοι ότι τα δύο φύλα είναι διαφορετικά, αλλά ίσα. Αν γίνει αυτό αποδεκτό από όλους, τότε η ελληνική οικογένεια θα προχωρήσει μπροστά ανανεωμένη.
Λέων Γαρυφαλλιά, τάξη Α΄, 4ο Ενιαίο Λύκειο Χαλκίδας