Πρόγραμμα "Υγείας"

Ξυπνάω κάθε μέρα στις 7.30΄ και στις 8.15΄ είμαι στο σχολείο. Στις 2.00΄ είμαι στο σπίτι για να φάω και στις 3.00΄ στο Φροντιστήριο. Στις 5.00΄ πάω σε άλλο φροντιστήριο και κάπου στις 7.00΄ γυρίζω πάλι στο σπίτι, για να αρχίσω το διάβασμα για τα μαθήματα της άλλης μέρας και αισθάνομαι πολύ τυχερός αν ξέρω ότι δε θα γράψουμε διαγώνισμα. Στις 11.00 κοιμάμαι, αλλά -αλλά δε θα το κρύψω- είχα ψιλοκοιμηθεί 2-3 φορές εκεί που διάβαζα, ανάμεσα στα μαθηματικά και την ιστορία, ή ανάμεσα στα αρχαία και τα νέα... δεν μπορώ να θυμηθώ καλά.

Δεν έχω τίποτε με τους φτωχούς Ινδούς ή Πακιστανούς που βλέπω στο δρόμο και τους λυπάμαι, αλλά ούτε αυτοί θα κουράζονται τόσο κι ας δείχνουν τόσο ταλαιπωρημένοι. Και να σκεφθεί κανείς ότι απλώς είμαι ένας τυπικός μαθητής της Α΄ τάξης του Γυμνασίου. Ασε που υπάρχουν και οι «σπασίκλες» που διαβάζουν ως τα ξημερώματα. Τι να πουν κι αυτοί;

Έχω από πάνω μου και τους γονείς μου που συνέχεια μου λένε: «μάθε γράμματα για να ζήσεις καλά όταν θα μεγαλώσεις». Μια φορά είχα ακούσει τη μάνα μου να λέει στον πατέρα μου: «Να πάει καλά στα γράμματα, να τον σπουδάσουμε και θα βρει μια καλή δουλειά να κάνει...». Λες και δεν ήξερα εγώ ότι ο «τάδε» θείος μου, με δυο πανεπιστημιακά πτυχία και μεταπτυχιακά κάνει κάτι άσχετο με αυτά που σπούδασε.

Αλλά μην τα παίρνετε και πάλι σοβαρά όσα γράφω τώρα. Ήταν και πάλι τόσο κουραστική κι αφόρητη η μέρα. Εντάξει, δεν είναι καθόλου άχρηστη η μόρφωση που μας δίνουν, ανοίγει το μυαλό μας! Να είχαμε όμως και λίγο χρόνο, λίγο να παίξουμε, λίγο να σκεφτούμε τι γίνεται!

Τους είχα «φάει» τους γονείς μου να μου πάρουν στις γιορτές ένα «playstation», αλλά από του Αϊ-Γιαννού και ύστερα άρχισε να «σκουριάζει». Τώρα μόνο να το κοιτάζω και νευριάζω που το βλέπω, γιατί δεν προλαβαίνω να το χαρώ. Όλα για τα... γράμματα!

Ήταν 1816 κι έλεγε ο Τόμας Τζέφερσον για την παιδεία: «Η παιδεία κάνει ένα λαό να οδηγηθεί, αλλά δύσκολο να δημαγωγηθεί εύκολο να κυβερνηθεί, αλλά αδύνατο να υποδουλωθεί». Από τότε που το πρωτοδιάβασα αυτό, όσες φορές προσπαθώ να καταλάβω τι σημαίνει, το μυαλό μου γεμίζει εξισώσεις, παρατατικούς και παρακειμένους, επιμεριστικές ιδιότητες και ιστορικές χρονολογίες, που πρέπει πάντα να θυμάμαι, αν θέλω να προοδεύσω... Καληνύχτα σας!

Βαγγέλης Τόλης