Hλεκτρονικό περιοδικό με θέματα και ειδήσεις από την Εύβοια   ...στο διαδίκτυο από το 1999
Σερβιτόρος της Εύβοιας

Καρκινογόνο νερό πίνουν τα παιδιά

Παρρησία - Μαθητικό περιοδικό περιβαλλοντικού και πολιτιστικού περιεχομένου, που εκδίδεται στο Γυμνάσιο Ψαχνών Ευβοίας υπό το συντονισμό του φιλόλογου Δημήτρη Μπαρσάκη, ως περιβαλλοντικό/πολιτιστικό Πρόγραμμα Δευτεροβάθμιας Εκπαίδευσης. Τεύχος 3. Μάρτιος 2000

ΟΛΗ η αλήθεια για το έγκλημα
Το νερό του δικτύου ύδρευσης Ψαχνών και Καστέλλας είναι ακατάλληλο προς πόση και άκρως επικίνδυνο για την υγεία των δημοτών, λόγω του υπερβολικά μεγάλου ποσού νιτρικών ανιόντων (ΝΟ3) που περιέχει. Σύμφωνα με τις διεθνείς προδιαγραφές, το μέγιστο επιτρεπόμενο όριο νιτρικών ανιόντων είναι 45 ppm, ενώ για τα ελληνικά δεδομένα 50 ppm. Με βάση την πρόσφατη χημική ανάλυση του νερού που πίνουμε, αποδεικνύεται ότι περιέχει 67,5 ppm νιτρικών ανιόντων. Η ποσότητα αυτού του τοξικού είναι τρομακτικά μεγάλη, σε σημείο που να θεωρείται βέβαιο ότι το νερό είναι καρκινογόνο. Όταν έγινε γνωστό το πρόβλημα οι πανικοβλημένοι κάτοικοι της περιοχής άρχισαν να χρησιμοποιούν εμφιαλωμένο νερό ή να προμηθεύονται νερό από τα γύρω χωριά. Είναι, πάντως, αρκετοί κι αυτοί που συνέχισαν και συνεχίζουν να πίνουν το τοξικό νερό της βρύσης, από συνήθεια ή και από αδυναμία να αγοράζουν εμφιαλωμένο ή να τρέχουν στα χωριά με τα πλαστικά μπετόνια...

Δεν γνωρίζει, όμως, ο κοσμάκης ότι εδώ και 7 χρόνια τα νιτρικά ανιόντα του νερού που έπινε ήταν ήδη πάνω από 60 ppm (σύμφωνα με πληροφορίες που μας έδωσε ο Δήμαρχος Μεσσαπίων, κ. Αντ. Μπαζώτης). Έτσι, έστω κι αργά, έγιναν από το Δήμο οι απαιτούμενες ενέργειες κι άρχισαν τα έργα για την προμήθεια νερού από άλλη γεώτρηση.

Ως καταλληλότερη θέση γεώτρησης, λόγω της καλής ποιότητας του υπόγειου νερού, επιλέχθηκε η «Καταβόθρα», που βρίσκεται λίγα χιλιόμετρα βόρεια των Ψαχνών. Βρέθηκε, όμως, αντιμέτωπος ο Δήμος Μεσσαπίων με τη Μονή Μακρυμάλλης. Η αντίδραση της Ηγουμένης - με την κάλυψη του Μητροπολιτικού Συμβουλίου - ήταν άμεση. Στη Μονή ανήκουν πολλές χιλιάδες στρέμματα δασικής έκτασης, μεταξύ των οποίων και αυτά τα 1744 τετραγωνικά μέτρα (!) στη θέση «Καταβόθρα» όπου επρόκειτο να γίνει η γεώτρηση. Η Ιερά Μονή είδε το θέμα οικονομικά, υλιστικά δηλαδή! Γι' αυτό και πουλάει, νοικιάζει μάλλον, τα 1744 τετραγωνικά μέτρα έναντι 18.000.000 δραχμών και μάλιστα με τον όρο ότι τα χρήματα θα της προκαταβληθούν εφάπαξ για εδαφοχρησία 30 ετών και ότι με δαπάνη του Δήμου Μεσσαπίων θα κατασκευαστεί και νέο δίκτυο δικής της υδροδότησης. Το βασικό επιχείρημα της υλοφροσύνης της Μονής, των ανθρώπων δηλαδή που την εκπροσωπούν, είναι ότι επείγονται οι ανοικοδομήσεις κτιρίων της και απαιτούνται πολλά εκατομμύρια. Ήμαρτον, Κύριε!

Το θέμα έφτασε πλέον στα δικαστήρια, όπου δικαιώθηκε η Μονή, όπως θα δικαιωνόταν ο κάθε ιδιοτελής και άκαρδος ιδιώτης. Ο Δήμος, αδυνατώντας να ανταποκριθεί στις οικονομικές απαιτήσεις της Μονής, κατέφυγε στη λύση της απαλλοτρίωσης, μια λύση χρονοβόρα όμως. Εντωμεταξύ, με εσπευσμένες ενέργειες, κατασκευάστηκε το νέο δίκτυο υδροδότησης. Αλλά, αφού η Μονή δικαιώθηκε (!), λήφθηκαν ασφαλιστικά μέτρα υπέρ της. Χιλιάδες λοιπόν, άνθρωποι συνεχίζουν να πίνουν δηλητηριασμένο νερό στα Ψαχνά και την Καστέλλα. Η αγία Ηγουμένη της Ιεράς Μονής Θεοτόκου Μακρυμάλλης συνεχίζει να προσεύχεται στο Θεό...

Ακούστε: «Το Μοναστήρι μας... εδώ και 600 χρόνια σκέπτεται και φυλάσσεται από το Χέρι της Φοβεράς προστασίας της Κυρίας Θεοτόκου και ευχόμεθα διακαώς να μην αντιληφθούν οι πολέμιοι της Μονής Της πόσο σκληρό είναι το 'προς κέντρα λακτίζειν'».

Ήμαρτον, Κύριε! Αυτές οι απειλές προς τους πιστούς δημοσιεύθηκαν σε ευβοϊκή εφημερίδα (Πανευβοϊκό Βήμα, 27-1-2000) σε ολοσέλιδη επιστολή υπό τον τίτλο «Όλη η αλήθεια για το νερό της Μονής Μακρυμάλλης», που υπογράφεται, «μετά τιμής», από την Ιερά Μονή Κοιμήσεως Θεοτόκου Μακρυμάλλης Ψαχνών Ευβοίας!

Και κάτι ακόμα, κάτι που ίσως για κάποιους «αγίους» να μην σημαίνει και πάλι τίποτα. Είπαμε ότι, αν τα νιτρικά ανιόντα του νερού ξεπερνούν τα 45 ή 50 ppm, τότε το νερό είναι ακατάλληλο προς πόση. Παρ' όλα αυτά, τα παιδιά στα σχολεία των Ψαχνών και της Καστέλλας πίνουν νερό με 67,5 ppm. Αλλά και το ανώτατο όριο ασφάλειας σε περιεκτικότητα NO3 είναι κι αυτό σχετικό και απατηλό. Ο πολύς κόσμος δεν γνωρίζει ότι το όριο κυμαίνεται ανάλογα με την ηλικία.

Η αλήθεια είναι ότι για τις νεαρές ηλικίες, για τα παιδιά του σχολείου, το πόσιμο νερό είναι ήδη επικίνδυνο όταν τα NO3 που περιέχει ξεπερνούν τα μόλις 20 ppm. Έγκλημα!

Δημ. Μπαρσάκης

© 1999-2010 Σερβιτόρος της Εύβοιας.
Απαγορεύεται η χρήση του περιεχομένου ή επανεκπομπή του, σε οποιοδήποτε μέσο,
μετά ή άνευ επεξεργασίας, χωρίς γραπτή άδεια του εκδότη.