Με την ευκαιρία των αρχαιρεσιών για την ανάδειξη του νέου Δ.Σ. στο σωματείο των ρητινοκαλλιεργητών - Δασεργατών Ευβοίας η «Β.Ε.» συνάντησε τον γραμματέα της απελθούσης Διοίκησης Γιώργο Λαδογιάννη από τα Βασιλικά, τον ταμία Γιάννη Φεγγερο από τον Κρυονερίτη και το μέλος Μιχάλη Τσιπτσή από τις Αγδίνες.

Λίγα λόγια για το Σωματείο. Ιδρύθηκε από το θρυλικό συνδικαλιστή μπάρμπα Γιάννη Τζαφέρο από τον Αγιο Αθανάσιο. Είχε πει παλιότερα στην εφ. Παρέμβαση (Μαντουδίου): «Γύριζα όλη την Εύβοια με το μουλάρι, χωριό σε χωριό για να οργανώσω τους πευκάδες και δασεργάτες που δούλευαν χωρίς ασφάλιση και με τιμές εξευτελιστικές. Οι περισσότεροι με κοίταζαν με δυσπιστία για τα συνδικαλιστικά τους δικαιώματα όμως εγώ επέμενα...». Ο μπάρμπα Γιάννης έφυγε. Σήμερα οι αποστάσεις διανύονται με αυτοκίνητα και fax τα προβλήματα όμως παραμένουν. Ο πευκάς σε περίπτωση ατυχήματος εισπράττει 800 δρχ. την ημέρα η τιμή της ρετσίνας πάει προς τα κάτω (50-60δρχ.). Όμως ευτυχώς που ακόμη επιμένουν.

Η κοινωνική προέκταση της ρητινοκαλλιέργειας
Αυτή τη στιγμή η ρετσίνα κρατά τα περισσότερα νοικοκυριά στα ορεινά και μειονεκτικά χωριά της Β. Εύβοιας. Από τους 5.500 τόπους που παράγονται στην Ελλάδα οι 4.000 τόνοι παράγονται στην Εύβοια. Ουσιώδη ρόλο έπαιξε η ρετσίνα μετά το κλείσιμο των επιχειρήσεων του Μαντουδίου. Κατά την περίοδο των επιχειρήσεων το Δασαρχείο Λίμνης παρέδιδε 300 τόνους ρετσίνα. Μετά το κλείσιμο παραδίδει 1200 τόνους!!! Η ρητινοκαλλιέργεια έχει να κάνει με τη διατήρηση των βορειοευβοιώτικων χωριών μας, έχει σχέση με την προστασία των δασών, παρέχει εισόδημα και διατηρεί παλιότερους τρόπους ζωής. Η δραστηριότητα αυτή λοιπόν είναι η ταυτότητά μας είναι η «Βόρεια Εύβοια».

Τα οργανωτικά προβλήματα του Σωματείου
«Υπάρχουν προβλήματα που έχουν να κάνουν -όπως μας λέει ο Γιώργος Λαδογιάννης» με την αδιαφορία της πλειοψηφίας του Δ.Σ. γιατί οι τρεις από τους τέσσερις είναι συνταξιούχοι. Δεν τους αφορά το αντικείμενο γιατί είναι παρελθόν γι' αυτούς. Δυστυχώς υπάρχει παράγραφος του καταστατικού που προβλέπει ότι ψηφίζουν και αυτοί που έχουν βιοπορισμό δηλ. είμαι συνταξιούχους βγάζω και 3 τόνους ρετσίνα. Επίσης δεν έχουν ξεκαθαριστεί τα Μητρώα του σωματείου, ποιοι δηλαδή πρέπει να είναι μέλη του Σωματείου. Στόχος της νέας Διοίκησης πρέπει να είναι η επίλυση αυτών των οργανωτικών προβλημάτων.

Οι διεκδικήσεις...

Β.Ε. Έχει ξεκαθαριστεί το πρόβλημα της περιβόητης επιδότησης;
- Δεν είναι ξεκαθαρισμένο. Απλά, δίνεται ως οικονομική ενίσχυση για την προστασία των δασών από τους πευκάδες. Δηλαδή για καθαρισμό του δάσους, αντιπυρικές ζώνες, φύλαξη κ.λ.π. Όμως πρεπει να επαγρυπνούμε και να έχουμε ισχυρό Σωματείο για να περιφρουρήσουμε τη δουλειά μας.

Β.Ε. Με την τιμή της ρετσίνας τι γίνεται;
- Η τιμή της -μας λέει ο Γιάννης Φεγγερος- είναι στάσιμη ή υποχωρεί. Αυτή τη στιγμή κυμαίνεται από 50-60 δρχ. το κιλό. Δυστυχώς η τιμή αποφασίζεται μονομερώς από τη βιομηχανία επεξεργασίας της ρετσίνας, που ασφαλώς κοιτάζει τα συμφέροντά της.

Β.Ε. Η ιατροφαρμακευτική περίθαλψη είναι καλή;
- Ούτε να το συζητάς. Έχει χτυπήσει ο Γιώργος και παίρνει 800 δρχ. την ημέρα. Δε φτάνουν ούτε για τσιγάρα.

Β.Ε. Πόσο σημαντική είναι η ρητινοκαλλιέργεια για το δάσος;
- Ο πευκάς είναι αυτός που προστατεύει το δάσος, λέει ο Μιχ. Τσιπτσής. Πρώτος θα τρέπει να σβήσει τη φωτιά βοηθώντας το έργο της Πυροσβεστικής Υπηρεσίας. Πρέπει η πολιτεία να σκύψει και να επιλύσει τα προβλήματα που υπάρχουν για να νιώθουμε και εμείς ασφάλεια για το μέλλον το δικό μας και των παιδιών μας.

«  Προηγούμενo άρθρo	Επόμενo άρθρo  »