Κάθε φορά που ταξίδευα στο εξωτερικό έπαιρνα μαζί μου τα γνήσια ενθύμια που ήταν οι σταυροί της Αιδηψού και τους οποίους δώριζα κάνοντας και τη σχετική διαφήμιση της Λουτρόπολής μας.
Για την κατασκευή των Σταυρών χρησιμοποιούσαν ξύλο και κελύφη από βελανίδια. Αφού έκαναν τους σκελετούς, στη συνέχεια τους τοποθετούσαν στις πηγές που ανάβλυζε το ζεστό ιαματικό νερό της Αιδηψού. Το ζεστό νερό ερχόμενο σε επαφή με το ξύλο και τα κελύφη σιγά - σιγά τα επικάλυπτε με άλατα τα οποία υπάρχουν στο νερό (εδημιουργείτο το λεγόμενο πουρί). Το άσπρο χρώμα οφείλεται όταν στο νερό υπερτερεί το ασβέστιο και το κοκκινωπό όταν στο νερό υπάρχουν ιχνοστοιχεία σιδήρου. Εκτός από τους Σταυρούς αν δεν κάνω λάθος θα έπρεπε να κατασκευαζόταν με την ίδια μέθοδο καλαθάκια και πανεράκια. Δυστυχώς τις τελευταίες δεκαετίες δεν κατασκευάζονται πλέον. Στο φετινό μου ταξίδι στο εξωτερικό είδα ένα τέτοιο σταυρό κρεμασμένο στο σπίτι του γιού μου. Μου τον έδωσε (εγώ δυστυχώς δεν είχα κρατήσει κανένα), με την προϋπόθεση να τον δωρίσω στο Λαογραφικό Μουσείο που θα γίνει στην Αιδηψό. Αν και άλλη συμπατριώτες μας έχουν τέτοιου είδους αντικείμενα νομίζω θα ήταν καλό να τα δώσουν στη Δημαρχία για το Μουσείο.
Δημήτριος Δ. Γεροπαναγιώτης, Καθηγητής Μεταλλειολογίας Τ.Ε.Ι.