Με τη σημερινή μας επίσκεψη σε αυτούς τους δύο τόπους δηλ. στους καταρράχτες του Δρυμώνα και στο απολιθωμένο δάσος της Κερασιάς μου δημιουργήθηκαν κάποιες απορίες που κατά τη διάρκεια αυτού του περιπάτου και με τις πληροφορίες που μας έδωσε ο Δασολόγος κύριος Χαρτσάς μου λύθηκαν. Εκτός όμως από τις απορίες είχα και εντυπώσεις. Οι εντυπώσεις που μου δημιουργήθηκαν είναι πολλές, που για πρώτη φορά αντίκρισα αυτό το θεσπέσιο τοπίο της φύσης. Επίσης εντύπωση μου έκανε πως και η παρέμβαση του ανθρώπου δε δημιούργησε κανένα πρόβλημα στο περιβάλλον. Ακόμα ένα σπάνιο πράγμα είναι πως εκεί υπάρχουν μόνο ενός είδους πεύκα: τα μαύρα πεύκα. Αυτά τα πεύκα έχουν την ιδιότητα να αναπτύσσονται μόνο σε μέρη που υπάρχει ήλιος και αν κοπεί η κορυφή του θα συνεχίσει να ψηλώνει. Ακόμα υπάρχουν και κάποιου είδους έλατα τα οποία χρειάζονται μόνο ίσκιο.

Επίσης πληροφορηθήκαμε και για το ζωικό βασίλειο που ζει στην περιοχή του απολιθωμένου δάσους και των καταρραχτών του Δρυμώνα. Κυρίως αποτελείται από άγρια ζώα. Όπως αλεπούδες, βατράχια, λαγοί και μια τίγρη η οποία εμφανίστηκε παλιότερα και η οποία τώρα δεν υπάρχει. Έχει εξαφανιστεί. Ονομαζόταν Μόνικα. Ολοκληρώνοντας αυτή την περιγραφή διαπίστωσα ότι και μερικές φορές η ανθρώπινη παρέμβαση δημιουργεί φανταστικά πράγματα.

Καθώς ο άνθρωπος επισκεφτεί αυτά θα συναντήσει έναν τόπο ήρεμο και γαλήνιο. Συμπληρώνοντας ο άνθρωπος πρέπει κάποτε να ενδιαφερθεί και να καταλάβει την αξία που έχουν το φυσικό και ζωικό περιβάλλον και να ενδιαφερθούν για την προστασία του.
Μυλωνά Κατερίνα

«  Προηγούμενo άρθρo	Επόμενo άρθρo  »