Γιάλτρα: «Γρι-γρι» και παράκτιοι ψαράδες δεν έχουν τόπο ...να σταθούν!

Τα Γιάλτρα διαθέτουν έναν αξιόλογο στόλο αλιευτικών σκαφών. Οκτώ «γρι-γρι», που μεταφράζεται σε 80 αλιεργάτες και άλλα πενήντα αλιευτικά σκάφη παράκτιας αλιείας. Όμως δυστυχώς δεν έχουν που να δέσουν το καλοκαίρι γιατί τους διώχνουν για να μην ρυπαίνουν, και το χειμώνα δεν έχουν που να προστατευτούν.

Και όχι μόνο αυτό. «Δεν υπάρχει ούτε μώλος, για να μπορούμε να μπούμε στις βάρκες και να πάμε στα αλιευτικά μας. Η μοναδική μια ξύλινη που ήδη έχει διαλυθεί, αφού είναι εκατό χρόνων», μας λέει με παράπονο ο Πρόεδρος του Συλλόγου Γρι-γρι, Θανάσης Ταφραλής και συνεχίζει. «Το παράπονό μας είναι με την Νομαρχία που έκανε αλιευτικό καταφύγιο στα Ήλια που δεν έχει αλιευτικά και σε μας ούτε έναν μώλο. Ζητάμε την κατασκευή αλιευτικού καταφυγίου στα Γιάλτρα, για να μπορέσουμε να επιβιώσουμε. Ο χώρος υπάρχει, τον γνωρίζουν οι Τεχνικές Υπηρεσίες της Νομαρχίας, στον Δήμο το πρόβλημα τους το έχουμε θέσει και το ξέρουν εδώ και δέκα χρόνια. Όμως δεν γίνεται τίποτα! Πρέπει και εμείς να δουλέψουμε. Είμαστε πολλές οικογένειες που ζουν από τα αλιεύματα».

Κυνηγημένοι λοιπόν και από το λιμάνι της Αιδηψού αφού μετά την ανακατασκευή του χρησιμοποιείται για τουριστική χρήση, στον Μύλο των Γιάλτρων, επίσης το καλοκαίρι τους διώχνει το λιμεναρχείο με το αιτιολογικό της ρύπανσης, και έτσι τόσοι επαγγελματίες και εργάτες, ζουν τον δικό τους Γολγοθά!

Εμείς επισκεφθήκαμε το χώρο που έχει προταθεί για αλιευτικό καταφύγιο, μαζί με τον Πρόεδρο και διαπιστώσαμε, πραγματικά το συγκεκριμένο σημείο παρέχει πολλές ευκολίες στην κατασκευή του, που δεν θα στοιχίσει - κατά τη γνώμη μας - όσο στοίχησαν άλλα αλιευτικά που έγιναν.
Αλλά και στις δύσκολες εποχές για την απασχόληση, τέτοιες λύσεις έπρεπε να δίνονται, για να επιβιώσουν τόσοι συμπολίτες μας στο τόπο τους.