Πως οι τρεις ώρες γίνονται εννέα

Στο μαγευτικό, μυστηριακό, απίθανο και συνάμα δύσκολο απάνθρωπο και αστάθμητο Νεπάλ υπάρχει βασικά ένας δρόμος που διατρέχει τη χώρα από Νότο προς Βορά. Λέγεται Mahindra Highway προς τιμή του βασιλιά Mahindra που τον έφτιαξε τη δεκαετία του '70. Οι βασικές πόλεις εξυπηρετούνται από αυτό το δρόμο, ο οποίος αλλού είναι καλός και αλλού πολύ άσχημος. Σταθερή συγκοινωνία δεν υπάρχει.

Υπάρχουν πολλά λεωφορεία που είναι όλα ιδιωτικά, πότε εκτελούν δημόσιο δρομολόγιο πότε εκδρομικό. Κανείς ξένος ποτέ δεν κατάλαβε αν το λεωφορείο που επιβαίνει εκτελεί δρομολόγιο ή εκδρομή. Και οι τιμές ποικίλουν επίσης. Τα λεωφορεία είναι όλα μάρκα ΤΑΤΑ, ινδικά Mercedes με καροσερί ινδικής εμπνεύσεως και έχουν 4 άτομα πλήρωμα. Οδηγός, συνοδηγός, εισπράκτορας και το παιδί.

Το παιδί κάνει τις πιο δύσκολες δουλειές. Φορτώνει βαλίτσες στην οροφή (δεν υπάρχουν μπαγαζιέρες), αλλάζει ένα με δύο σκασμένα λάστιχα ανά διαδρομή και πιάνει τις αγελάδες από τα κέρατα να τις βγάλει έξω από το δρόμο. Γι αυτό πάντα το παιδί είναι βουδιστής. Η Πόκαρα, η ωραία πόλη των βουνών απέχει από το Κατμαντού 203 km κάτι λιγότερο από Αθήνα- Λαμία.

Η διαδρομή είναι πάρα πολύ ωραία, αλλά επικίνδυνη και αργή. Περίπου 8 1/2 ώρες έως 9.

Με πολλές στάσεις, σκασίματα ελαστικών, αστάθμητους παράγοντες (ατυχήματα, αγελάδες, ομαδική προσευχή στη μέση του δρόμου κ.ά). Εντυπωσιακά είναι και τα διόδια του Νεπάλ. Έχουν πολύ προσωπικό είναι χρονοβόρα και γραφειοκρατικά και για μπάρα διελεύσεως έχουν ένα καλάμι. Επίσης τα λεωφορεία έχουν και 1η θέση. Είναι μπροστά, κοντά στον οδηγό 4-5 καθίσματα απομονωμένα από τα υπόλοιπα. Τα λεωφορεία δεν είναι ιδιαίτερα καθαρά, αλλά δεν μπορεί να πει κανείς ότι είναι βρώμικα.

Είναι ζωγραφισμένα παντού και όλα στο πίσω μέρος γράφουν PLEASE HORN δηλ, "παρακαλώ κορνάρετε". Η κόρνα είναι αναπόσπαστο κομμάτι της τροχαίας κυκλοφορίας, διότι υπάρχουν πάρα πολλοί πεζοί, κάρα, ζώα κλπ. Στο Νεπάλ η κίνηση είναι Αγγλοσαξωνική, δηλαδή αριστερά, αλλά στην πράξη πάει κανείς όπου μπορεί. Η προτεραιότητα ισχύει για τα πιο ισχυρά οχήματα. Όλα αυτά και τα απίθανα μικρά εστιατόρια στις στάσεις κάνουν τη διαδρομή αυτή μοναδική.

Ο Ταξιδιώτης Χωρίς Όνομα