Η τρίτη ηλικία

Οι άνθρωποι της τρίτης ηλικίας, δηλαδή, πάνω από 65 χρόνων, αποτελούν το 18% του πληθυσμού της χώρας μας, με προοπτική το 2030 να αυξηθεί κατά 10%. Στην αύξηση του ποσοστού των ηλικιωμένων συμβάλλει και η παρατηρούμενη μείωση των γεννήσεων, που αλλοιώνει τα δημογραφικά στοιχεία.

Είναι ευαίσθητη η ηλικία αυτή. για το λόγο ότι βγαίνει από την παραγωγική εργασία. Και μαζί με την έκπτωση των σωματικών ικανοτήτων, αρχίζουν και προβλήματα ψυχικής υγείας, γι' αυτό πρέπει να αποχτήσει κάποια απασχόληση. Να διαβάζει. Εφημερίδες, περιοδικά. Να διαβάζει και βιβλία, ακόμα και σχολικά. Των εγγονών του, αν έχει την ευτυχία αυτή. Να ασχολείται με τα παιδιά. Να τα πηγαίνει στο σχολείο. Να κινείται. Να παίρνει μέρος στις συζητήσεις. Να πηγαίνει στα καφενεία, στα ΚΑΠΗ.

Είναι πολύτιμος θεσμός τα ΚΑΠΗ. Εκεί βρίσκουν ομήλικους. Συζητούν, παίζουν χαρτιά, τάβλι, και άλλα παιχνίδια που βάζουν το μυαλό να δουλέψει. Βρίσκουν θαλπωρή και ζεστασιά. Από εκεί θα περάσει καθημερινά ο γιατρός να τους γράψει τα φάρμακα, χωρίς την ταλαιπωρία του ΙΚΑ.
Η θέση της πολιτείας απέναντι στην Γ ηλικία, δεν είναι αυτή που πρέπει. Δεν εκδηλώνει τη φροντίδα που επιβάλλεται. Οι συντάξεις είναι από τις χαμηλότερες της Ευρωπαϊκής Ένωσης. Και η οικονομική ανέχεια τους οδηγεί στην κοινωνική απομόνωση.

Τραγική είναι η θέση αυτών που δεν έχουν τη φροντίδα της οικογένειας.