Η Χαλκίδα είναι πολύ γνωστή από την αρχαιότητα λόγω της επίκαιρης θέσης που κατείχε, θέση κλειδί, για την οποία απετέλεσε το μήλο της έριδας ανάμεσα στους διαδόχους κατά της Ελληνιστική εποχή αλλά και μετά.

Η μακριά και εξελικτική πορεία της παρακολουθείται από την 3η χιλιετία π.Χ, (περιοχή Μάνικας) και συνεχίζεται μέχρι τα πρόσφατα χρόνια.

Τα αποτελέσματα των ανασκαφών παρουσιάζουν μία πόλη πολυάνθρωπη που ακμάζει και ευημερεί ιδιαίτερα κατά την κλασική, Ελληνιστική αλλά και την ρωμαϊκή εποχή.

Ο Ηρακλείδης ο Κρητικός υποστηρίζει ότι η Χαλκίδα είχε περίμετρο 70 στάδια (1400 μ. περίπου).

Η θέση της εντοπίζεται στους λόφους Αγ. Ιωάννης, Γύφτικα, Καλλιμάνη και γύρω από τις Καμάρες, (Ενετικό υδραγωγείο).

Οι διάφορες επιγραφικές μαρτυρίες μιλούν για γυμνάσια, στοές, θέατρα, έργα γλυπτικής και ζωγραφικής.

Ο Γεωγράφος Στράβων (67 π.Χ -23 μ.Χ) αναφέρει ότι η Χαλκίδα περιβαλόταν με τείχος. «Κατά δε την Αλεξάνδρου διάβασιν και τον περίβολον της πόλεως ηύξησαν εντός τείχους λαβόντες τον τε Κάνηθον και τον Εύριπον επιστήσαντες τη γέφυρα πύργους και πύλας και τείχος».
Το χωρίο αυτό αναφέρεται στο έτος 334 π.Χ. τότε που οι Μακεδόνες όντες κυρίαρχοι της Εύβοιας ενίσχυσαν με πύργους και τείχος την πόλη.
Αμαλία Καραπασχαλίδου

«  Προηγούμενo άρθρo	Επόμενo άρθρo  »