Επί παντός...

Του Ζήση Σπύρου

"Η ηθική αγανάκτηση είναι η κατάλληλη στρατηγική για να δόσεις αξιοπρέπεια στον ηλίθιο"
Μακ Λούαν

Από τότε που φόρεσαν το σύμβολο του ανδρισμού οι γυναίκες... Τα παντελόνια έγιναν ιμιτασιόν. Έγιναν κόκκινα, κίτρινα, πράσινα, μπλε, αλλά ιμιτασιόν. Όχι ότι δεν τα τίμησαν οι γυναίκες, το αντίθετο μάλιστα. Εδώ που τα λέμε, οι γυναίκες τα τίμησαν περισσότερο και με το παραπάνω θα έλεγα από "μερικούς...μερικούς...".

Τώρα έτσι που ήρθαν τα πράγματα, οι στρέιτ άνδρες για να ξεχωρίζουν επιβάλλεται να φορούν φουστανέλα, σαν του προπάππου μας του Κολοκοτρώνη. Γιατί λέω...

Ξέρω πολλούς που βολεύονταν δηλώνοντας ΠΑΣΟΚ, στα χρόνια της παντοκρατορίας του, και που σήμερα το παίζουν Νέοδημοκρατες, για να ξαναβολευτούν. Και που θα ξαναδηλώσουν ΠΑΣΟΚ όταν επανέλθει στην εξουσία... Ξέρω μάλιστα έναν πιο "προχωρημένο", που ζήταγε ρουσφέτι από βουλευτή του ΠΑΣΟΚ και πριν πάει σπίτι του πέρασε το απέναντι πεζοδρόμιο στης Ν.Δ. τον βουλευτή. Χωρίς καμία ηθική αναστολή, προφανώς για της βόλεψης τη χάρη ο ευεργετηθείς(;) τους "δούλευε", όσους τον "δούλευαν". Λέω όμως...

"Που πα ρε κύριος; ...", με παντελόνι όταν από μόνος σου απεμπολείς την ιδιότητα του πολίτη, για αυτήν του πελάτη; ... "Αντε να αγοράσεις καμία ρόμπα ξεκούμπωτη τουλάχιστον...". Δηλαδή; ... για να έχομεν καλόν ερώτημα: "Στην Τουρκοκρατία τι θα έκανες ρε; ... Θα πήγαινες με τους Τούρκους; ...".

Και δεν είναι το θέμα αν εσύ θα πήγαινες στον "αγύριστο" ή όχι. Εσύ έτσι κι αλλιώς έχεις πάρει τον δρόμο σου... Το θέμα είναι ότι αυτή ηθική σου παράνοια περνάει σιγά-σιγά στους πολλούς που υποτίθεται ότι είναι και οι ποιο λογικοί, Υποθηκεύοντας ένα μέλλον χωρίς ηθικές αξίες, χωρίς ιδανικά, μιας κοινωνίας, που θα αφορά τα δικά σου και τα δικά μου παιδιά...

Τιμώ ακράδαντα την αντίθετη με εμένα, άποψη και δεν έχω κανένα πρόβλημα να βρεθώ σε διαφορετική με την δική μου, πίστα σκέψεων και αν έχω άδικο να το παραδεχτώ. Αλλά δεν μπορώ, αυτή τη κατάντια και προσπαθώ (με τα ισχνής απήχησης κείμενα μου) επί ματέω βέβαια να ματαιώσω...

Μήπως λέω.. μήπως γίνει κάτι, όχι για να σώσομε τας ψυχάς υμών, αλλά να, μήπως και "σηκωθούμε λίγο ψιλότερα...".

Σ.Σ. Ζητώ συγγνώμη για την σημερινή μου αγανάκτηση, αλλά... "Η ηθική αγανάκτηση είναι η κατάλληλη στρατηγική για να δώσεις αξιοπρέπεια στον ηλίθιο".