Σχόλια

Της σύνταξης...
Η παρέμβαση της νέας Συνδικαλιστικής συμπίπτει παρεμπιπτόντως, με τις συνδικαλιστικές εκλογές του Φεβρουαρίου του 2006. Προφανώς... για να εκφράσει την αναγκαιότητα της ενότητας των δυνάμεων της εργασίας, σε ένα μίνιμουμ (έστω) διεκδικητικό πρόγραμμα, σύνθεσης θέσεων και απόψεων, μέσα από τον βιωματικό λόγο των ανθρώπων του ΟΤΕ της επαρχίας. Και...να ζητήσει την αποκατάσταση των εργασιακών προβλημάτων μας συνολικά. Υποδηλώνοντας ότι δεν έχουμε στερέψει ακόμα. Και...ότι συγκαταλεγόμαστε σε εκείνο το κομμάτι της εργαζόμενης τάξης, που μέσα από μια τεράστια ιστορική εμπειρία και τα διαφανή σημερινά αδιέξοδα, αναζητά εναλλακτικές λύσεις και προοπτικές. Αυτά!

Περί τιμής...
Ξανά η συζήτηση περί αρετής και διαφθοράς. "Ο καθείς έχει την τιμή του" λέει ο λαός μας και μάλιστα με αισθητά διαφορετική τιμαριθμική διακύμανση. Το καλό το πράγμα άλλωστε κοστίζει ακριβά. Το θέμα είναι διαχρονικά θεσμικό και αφορά το "αθέμιτο" σε συνάρτηση με το "θεμιτό". -Όταν ζούμε σε μια κοινωνία όπου όλα πουλιούνται και όλα αγοράζονται "νέο-ελευθέρως" και δεν γουστάρουμε να την αλλάξουμε... Ούτε "ο αγοράζων τις μετρητοίς, ούτε ο πωλών επί πιστώσει", θα πρέπει να μας φταίει...

Αποτελέσματα 2003...
Τα πανελλαδικά αποτελέσματα του 2003, στην ΠΕΤ-ΟΤΕ που μας έφεραν την συμφωνία της διπλής υπογραφής, με την εθελούσια, ως αντάλλαγμα την μόνιμη εργασία της νεολαίας...Ήταν: ΠΣΚΕ 45, 68%, - ΔΑΚΕ 27, 96%, - ΑΓ.ΜΕΤ.7, 69%, - ΑΓ. ΣΥΝ. 6, 76%, - ΑΣΕ 6, 61%, - ΑΚΟΜ. 5, 30%.
- Αν...(λέω αν) τέτοια είναι η εικόνα σου κοινωνία και σου μοιάζω... -Να σε χαιρόμαστε...

Για τον Χρήστο...
Είναι... που ένα αστέρι της Χαλκίδας δεν έσβησε ποτέ.
Είναι που ηθοποιός...ο Χρήστος επέλεξε την Χαλκίδα καθημερινά να διαβαίνει, αρνούμενος "τα φώτα της ράμπας", για να ζήσει!
Είναι που όταν, μια ολόκληρη Μελίνα Μερκούρη του πρότεινε την διεύθυνση του Μουσείου. Να εισπράττει την άρνηση του για προσωπικά εννοούμενους λόγους αξιοπρέπειας.
Είναι που ένας ολόκληρος Μίκης Θεοδωράκης στα χρόνια τα δύσκολα (σε θέλω μάγκα μου) εν οίκο του, να τρώει τη φασολάδα...και οι άλλοι οι μεγάλοι του θεάτρου (ονόματα δεν λέμε, υπολήψεις εμείς δεν θίγομαι) Και...
Και...είναι τώρα που στα της πόλεως για την τέχνη, του Χρήστου η γνώμη λαλιά δεν έχει;...
- Αφιερωμένο εξαιρετικά στους "τα της πόλεως λιλιά φορούσες". Ή μήπως χάνομε χωρίς ελπίδα μέρα νύχτα στην Χαλκίδα;

Έργο τέχνης...
Τέχνης έργο (ποιητικό) είναι περισσότερο από κάθε άλλο η καθαρότητα της ψυχής... η τέχνη, είναι λυτρωτική, καλλιεργεί το πνεύμα, εξημερώνει τα ήθη, απαλύνει τη ζωή και αφήνει τη φαντασία να δραπετεύσει και να δει ό, τι οι άλλοι ποτέ δεν θα μπορέσουν, γιατί είναι απαίδευτοι, ανυποψίαστοι, ασπόνδυλοι, τυφλοί. Το να κάνεις πλάκα με πράγματα σοβαρά. Είναι πιο δύσκολο, από το να μιλάς σοβαρά για αστεία πράγματα. Να βρεις τον τρόπο είναι η τέχνη να πεις αυτά που δεν λέγονται, με λόγια απλά, καθημερινά, μεταξύ σοβαρού και αστείου, χωρίς να κάνεις τον καμπόσο, με κραυγές επαναστατικές και ανέξοδους ηρωισμούς... -Έτσι;...

Η εκδίκηση της "γυφτιάς"...
Στην παγκοσμιοποίημένη κοινωνία της ανισότητας, δεν υπάρχει μεγαλύτερη εκδίκηση για τα πεινασμένα παιδιά του Τρίτου Κόσμου και της Αφρικής, έναντι της κοινωνίας της αφθονίας και της υπερκατανάλωσης του υποτιθέμενου "πολιτισμένου κόσμου", από τα παιδοβούβαλα τους μπαφούσκες και τους βαρέων βαρών ανθρώπους της Δύσεως...Τα σκουπίδια και τα φρούτα που πετιούνται στις χωματερές, οι μερίδες που αφήνονται στα εστιατόρια μισές, θα μπορούσαν ίσως να γλιτώσουν απ' τη θανατική ποινή της πείνας πολλές παιδικές ζωές. -Γι αυτό...ίσος να είναι η εκδίκηση της "γυφτιάς" της ύστερης κοινωνίας της ανέχειας και της πείνας, που είσαι χοντρός. Και... δεν σου φτάνει ο μισθός για τα ινστιτούτα αδυνατίσματος και τα γυμναστήρια, που πληρώνεις αδρά για να υποστείς το μαρτύριο της πείνας και της υστέρησης, για να μην πάθεις έμφραγμα και εγκεφαλικό απ' το ζάχαρο και τα τριγλυκερίδια της αφθονίας. -Μοιάζει μάλλον υπερβολικό και οξύμωρο, αλλά δυστυχώς είναι αληθινό...

Κοινωνικοποίηση...
Κοίτα τι θυμήθηκα τώρα... Η "κοινωνικοποίηση" είναι ωραία λέξη και πουλάει... Αλλά αν δεν την πιστεύεις μην την λες, "Γιατί θαρθεί μια μέρα κρύα, που θαρθούν και οι Φροϋδιστές στην εξουσία...". -Ή μήπως μασάει η κατσίκα ταραμά και δεν το ξέραμε; ...