1. Όντας γνωστή από άποψη φυσικών χαρακτηριστικών, η περιοχή στην οποία μια Μεταλλευτική επιχείρηση ασκεί δραστηριότητα, να υποβάλλεται μία γενική μελέτη αποκατάστασης, με επισήμανση των σημείων των μεταλλευτικών επεμβάσεων (5ετής πρόβλεψη) και εφ' όσον σε κάποια αποκατάσταση αυτά τα σημεία υπάρχει ένας ειδικός λόγος ν' ακολουθηθεί διαφορετική πρακτική στην αποκατάσταση, τότε, μέσω τοπικής Διευθύνσεως δασών, να υπαγορεύονται οι αντίστοιχοι ειδικοί όροι και ενέργειες.

2. Όπως αναφέρθηκε σε προηγούμενη παράγραφο, οι διαδικασίες 3Α, 4, 3Β, 6, 6Α θα μπορούσαν να είχαν απλουστευθεί έτσι ώστε να συντομευτεί ο χρόνος αναμονής της έγκρισης επεμβάσεως. (Επίσης η διαδικασία 9 θα πρέπει να έχει ανώτατο χρονικό όριο).

3. Να συνεχισθεί το Εθνικό κτηματολόγιο, κατά προτεραιότητα στις περιοχές με Μεταλλευτική δραστηριότητα.

4. Να επιλυθεί το ιδιοκτησιακό πρόβλημα των δασών της Ευβοίας.

5. Να καθορισθούν οι ζώνες προτεραιότητας χρήσεως (αποκλειστικής χρήσεως) ώστε να μη συγκρούονται οι διαφορετικές δραστηριότητες στις συγκεκριμένες περιοχές και να δημιουργούνται διοικητικά διλήμματα.

6. Να καθορισθούν αντικειμενικές αξίες για τη χρήση των εκτάσεων δραστηριότητας είτε αυτές είναι Δημόσιες είτε ιδιωτικές. Έτσι η ενέργεια 8 του διαγράμματος δε θα χρειάζεται.

7. Σε κάθε Νομό, στον οποίο αναπτύσσεται Μεταλλευτική δραστηριότητα, να γίνεται η διαχείριση του φυτικού χώματος από την Νομαρχιακή ή το Δασαρχείο με προτεραιότητα στη χρησιμοποίησή του στις αποκαθιστώμενες περιοχές.

8. Επίσης σε κλίμακα Νομαρχίας να εξασφαλίζονται και να υποδεικνύονται σημεία ελεύθερης υδροληψίας, κοντά στις περιοχές που γίνεται αποκατάσταση, ώστε να παίρνετε εύκολα και φθηνά το νερό που απαιτείται για το πότισμα των φυτωρίων.

9. Να απαγορευθεί η ελεύθερη βοσκή σ' ευρύτερες ζώνες γύρω από τις αποκαθιστώμενες περιοχές και να βοηθήσουν οι Δασικές υπηρεσίες στη φύλαξη των περιφράξεων. Τα παραπάνω πρέπει να συνδυασθούν με βαρύτατες ποινές γ' αυτούς που θα παραβαίνουν αυτές τις διατάξεις.

Τελειώνοντας θα πρέπει να επισημανθούν δυο πράγματα: Το Κράτος θα πρέπει να βοηθήσει, τόσο από άποψη ουσιαστική, όσο και από άποψη δημοσιότητας τις προσπάθειες των Μεταλλευτικών επιχειρήσεων για αποκατάσταση (βλ. καμένα δάση κάθε χρόνο) γιατί το πνεύμα που υπάρχει σήμερα είναι ότι η Βιομηχανία αποτελεί την πηγή κάθε κακού, ενώ αυτή είναι η μόνη που προσπαθεί να δείξει έμπρακτα, μέσα σ' ένα όχι τόσο φιλικό περίγυρο ότι το περιβάλλον χρειάζεται την ενεργό συμμετοχή ΟΛΩΝ, για να διατηρηθεί στις φυσικές του διαστάσεις.

«  Προηγούμενo άρθρo	Επόμενo άρθρo  »