Θέμα: Η ομορφιά της φύσης

Του Βαγγέλη Αλεξίου (Γ' Γυμνασίου)

Ο Θεός δημιούργησε με σοφία τη φύση και τη στόλισε με ασύγκριτη ομορφιά, για να τη ζει και να τη χαίρεται ο άνθρωπος. Γη, ουρανός, νερό, είναι όλα γεμάτα ομορφιές. Και τίποτε απ' αυτά δεν είναι τυχαίο.

Η γη είναι στολισμένη με φυτά και δέντρα, ζώα, πουλιά, βουνά. Τα λουλούδια μας μεθούν με την ευωδιά τους και τα καταπληκτικά τους χρώματα. Αλλά μας γοητεύει και η ομορφιά των δέντρων, η ομορφιά των δασών. Νιώθουμε τόσο όμορφα όταν φουσκώνουμε τα στήθη μας και τα γεμίζουμε με το φρέσκο δροσερό αέρα του δάσους. Μέσα στα δάση ζουν τόσα και τόσα ζώα, πουλιά, έντομα. Όλα είναι όμορφα. Όταν ξυπνάς το πρωί κι ακούς τα τσιτσιρίσματα και τα κελαηδήματα των πουλιών, είναι σαν ν' ακούς μια εξαίσια μουσική, είναι ο καλύτερος τρόπος για το ξεκίνημα της μέρας...

Η γη έχει πολυμορφία: πεδιάδες, λόφους και βουνά, φαράγγια, σπήλαια, όλα όμορφα και γοητευτικά. Υπάρχει και η «άγρια» ομορφιά. Ακόμα και τα απόκρυμνα βράχια, όταν τα κοιτάς, αισθάνεσαι μέσα σου κάτι ωραίο και μια ιδιαιτερότητα που έχει η παρουσία τους. Ασχημο δεν υπάρχει στη φύση.

Οι ομορφιές της γης είναι αναρίθμητες. Όπου μάλιστα, υπάρχουν και νερά, οι ομορφιές πληθαίνουν, θάλασσες, λίμνες, πηγές, ποτάμια, είναι όλα σαγηνευτικά. Η ομορφιά της θάλασσας έλκει όλους ανεξαιρέτως τους ανθρώπους, που άλλοτε χαίρονται τη γαλήνη της κι άλλοτε τα αφρισμένα κύματα της. Πόσο ωραίος είναι ο ήχος των κυμάτων όταν σπάνε με ορμή στα βράχια, ή όταν γλύφουν απαλά την αμμουδιά, σαν νανούρισμα. Στη γυαλιστερή επιφάνεια των νερών εξαίσιες ιριδώσεις και ανταύγειες, στο απαλό γαλάζιο. Αλλά η θάλασσα δεν έχει μόνο επιφάνεια, έχει και έναν πανέμορφο βυθό, που μάλλον είναι και περισσότερο ελκυστικός, με τα πολυάριθμα είδη των ψαριών, τη μυστηριώδη υδρόβια βλάστηση, τους υφάλους, τις σπηλιές και τους αμέτρητους παράξενους οργανισμούς που ζουν εκεί. Ανάλογες ομορφιές έχουν και οι λίμνες, που η ηρεμία τους μας γεμίζει ωραία συναισθήματα. Και πόσο όμορφα είναι τα ποτάμια, όταν είναι καθαρά και γεμάτα ζωή. Πόσο όμορφές είναι οι γάργαρες πηγές, ο ήχος από το κελάρυσμα του νερού, αλλά και οι μεγαλοπρεπείς καταρράκτες.

Ανάλογα με την εποχή, όλα στη φύση αλλάζουν όψη. Τη μία λούζονται στον ήλιο και την άλλη γυαλοκοπούν στη βροχή, σιωπούν στη λευκότητα του χιονιού και ξαναγεννιούνται την άνοιξη. Τη μια συννεφιά και παρατηρείς τους ανεπανάληπτους σχηματισμούς καεί» τα χρώματα των νεφών. Ρόδινα, πορτοκαλί, γκρίζα μενεξεδί... Και τις καλοκαιριάτικες νύχτες απολαμβάνεις την ομορφιά του έναστρου ουρανού. Τ ι υπέροχο θέαμα. Κι όταν ο αέρας φυσά μέσα στα δέντρα, μαγεύει τ' αυτιά σου το θρόισμα των φύλλων.

Η φύση είναι παντού πάντα όμορφη. Πόσοι και πόσοι ποιητές δεν ύμνησαν και δεν τραγούδησαν την ομορφιά της φύσης. Και το θεωρώ αδύνατο να υπάρχουν άνθρωποι που να μη συγκινούνται μπροστά σε αυτή την ασύγκριτη και ανεκτίμητη ομορφιά.