Γιώργος Γεωργίου: "Mister Budget" της Ευρωπαϊκής Ένωσης

Συμμετείχαν:
Νατάσα Τομαρά, Αρτεμις Σπυροπούλου, Μαριάννα Σταματούκου, Βασιλίτσα Τσάκα, Ράνια Τσιουνάρα.

Ποιος είναι αυτός ο κύριος που οι συνεργάτες του στην Ελληνική Πρεσβεία των Βρυξελλών τον βάφτισαν "Mister Budget", δηλαδή... "κύριο προϋπολογισμό";

Γεννήθηκε στα Ψαχνά το 1963. Σπούδασε στο Πάντειο Πανεπιστήμιο, απ' όπου αποφοίτησε με άριστα. Έλαβε υποτροφία από το Ι.Κ.Υ. και, αφού ολοκλήρωσε τις μεταπτυχιακές σπουδές του στη Μεγάλη Βρετανία, ανακηρύχθηκε Διδάκτορας του Strathclyde University.

Εργάστηκε αρχικά στο Κέντρο Προγραμματισμού και Οικονομικών Ερευνών (ΚΕΠΕ) και, εν συνεχεία, στη Διεύθυνση Περιφερειακής Πολιτικής της Ευρωπαϊκής Επιτροπής, καθώς και σε Διεθνή Συμβουλευτικό Όμιλο ως αρμόδιος για θέματα διαχείρισης Κοινοτικών Προγραμμάτων.

Το 1995 προσελήφθη από το Υπουργείο Οικονομικών στη θέση του Ειδικού Επιστήμονα για τα ευρωπαϊκά δημοσιονομικά θέματα και τον προϋπολογισμό.

Από το 1998 μέχρι το 2003 υπηρέτησε ως Σύμβουλος στη Μόνιμη Ελληνική Αντιπροσωπεία της Ευρωπαϊκής Ένωσης και εκπροσώπησε τη χώρα μας στην Επιτροπή Προϋπολογισμού του Ευρωπαϊκού Συμβουλίου, στην οποία και προήδρευσε επί Ελληνικής Προεδρίας.

Από το Σεπτέμβρη του 2003, κατόπιν πρότασης της Ευρωπαϊκής Επιτροπής, υπηρετεί ως Εθνικός Εμπειρογνώμονας στη Γενική Διεύθυνση Προϋπολογισμού της Ευρωπαϊκής Επιτροπής.
Το συγγραφικό του έργο αφορά κυρίως σε δημοσιονομικά θέματα και τα βιβλία του έχουν εκδοθεί από το ΚΕΠΕ και τις Εκδόσεις Σάκκουλα. Έχει δημοσιεύσει άρθρα του σε ελληνικά και ξένα περιοδικά, ενώ εργασίες του έχει παρουσιάσει σε διεθνή συνέδρια στην Ελλάδα και σε άλλες ευρωπαϊκές χώρες.

Είναι παντρεμένος με τη Γεωργία Πριτσιούλη, με την οποία έχει αποκτήσει δύο παιδιά, τον Αντώνη και τη Μαριαλένα.

- Θα θέλαμε, κ. Γεωργίου, να μας πείτε κατ' αρχάς δυο λόγια για το ξεκίνημά σας, για τη ζωή σας στα Ψαχνά στη δική μας ηλικία, όταν ήσασταν μαθητής.
- Το παρελθόν δεν μοιάζει πολύ μακρινό, ο χρόνος άλλωστε στο εξωτερικό κυλά με γρηγορότερους ρυθμούς. Έτσι νομίζω ότι ήταν μόλις χτες όταν στη δική σας ηλικία βρισκόμουν στον ίδιο χώρο αυτού του Γυμνασίου, στη δεκαετία 1970-80. Δεν εκδίδαμε τότε εφημερίδα ή περιοδικό, οι πρωτοβουλίες μας ήταν πιο περιορισμένες, μα και τότε η φαντασία και οι ανησυχίες μας κάλπαζαν. Ειδικά για αγροτόπαιδα σαν και μας, η μισή ζωή ήταν σχολείο, η άλλη μισή να βοηθούμε τους γονείς μας στο χωράφι. Έπρεπε να δώσουμε σκληρή μάχη αργότερα στο Λύκειο, για να προχωρήσουμε. Ωστόσο, πολλοί προχωρήσαμε, αλλά και οι φίλοι που δεν πορεύτηκαν στο Πανεπιστήμιο προόδευσαν στους χώρους που επέλεξαν. Η κοινωνία μας, για να πάει μπροστά, χρειάζεται εξίσου τον επιστήμονα και τον τεχνοκράτη, όπως και τον ελεύθερο επαγγελματία, τον τεχνίτη, τον αγρότη και τον εργάτη. Όλοι συμβάλλουν με τις δυνάμεις τους στην ανάπτυξη....

- Μετά τα Ψαχνά, ποια ήταν η πορεία σας και οι σπουδές σας;
- Είναι αλήθεια ότι, όσο βρίσκεται κανείς στο Γυμνάσιο, έχει μπροστά του μια πρόκληση που λέγεται αναζήτηση της γνώσης. Στο Λύκειο η πρόκληση γιγαντώνεται και μετατρέπεται σε δύναμη φυγής έξω από τα στενά τείχη της πόλης, εκεί όπου το πνεύμα ελεύθερο και οργανωμένο δοκιμάζεται και δημιουργεί σε πεδία δράσης που επιλέγονται από τον καθένα μας. Έτσι, μετά το Γυμνάσιο και το Λύκειο, πήγα στην Αθήνα, φοίτησα στο Πάντειο Πανεπιστήμιο, όπου τελείωσα τις πτυχιακές και μεταπτυχιακές μου σπουδές. Θυμάμαι είχα την αγωνία να περνάω τα μαθήματα, μια που το καλοκαίρι ήταν δεσμευμένο στις αγροτικές εργασίες. Δυστυχώς, ενώ σε άλλες περιοχές ο μαθητόκοσμος κάνει πραγματικές διακοπές, στα Ψαχνά είναι γνωστό ότι το καλοκαίρι είναι περίοδος εντατικής εργασίας. Αυτό μου δημιούργησε πιέσεις, γιατί από το άγχος που είχα να είμαι ελεύθερος το καλοκαίρι, χωρίς δεσμεύεις για διαβάσματα, όχι μόνο περνούσα τα μαθήματα αλλά και έπαιρνα και υποτροφία. Έτσι, μετά το στρατιωτικό, κατάφερα να πάρω την Κρατική υποτροφία του ΙΚΥ και να βρεθώ στη μακρινή Σκωτία της Μεγάλης Βρετανίας, όπου τελείωσα το Διδακτορικό μου σε θέματα Οικονομικού Προγραμματισμού και Ευρωπαϊκών Πολιτικών. Το πώς βρέθηκαν από τα Ψαχνά στη Σκωτία, μου φαίνεται ακόμη και τώρα σαν παραμύθι. Είναι όμως τόσο ζωντανό που, αν ξαναζούσα τη ζωή μου, θα έκανα και πάλι τις ίδιες επιλογές.

- Πείτε μας δυο λόγια και για τη δουλειά σας σήμερα. Ποια είναι η θέση σας;
- Όταν πήρα την απόφαση το 1995 να εργαστώ στο Υπουργείο Οικονομικών ως Ειδικός Επιστήμονας, πολλοί φίλοι μου που εργάζονταν στον ιδιωτικό τομέα μου συνέστησαν να το σκεφτώ. Μου είπαν ότι θα' ταν κρίμα να αφομοιωθώ στο σύστημα της γραφειοκρατίας και να εγκλωβιστώ σ' αυτό. Είναι αλήθεια ότι απ' την αρχή έκανα μεγάλες προσπάθειες να μην αφομοιωθώ ή αλλοτριωθώ από το σύστημα. Δεν λειτούργησα με τη στενή έννοια του υπαλλήλου, ανέλαβα σύντομα πρωτοβουλίες και το Υπουργείο μου εμπιστεύθηκε πολύ σημαντικές αποστολές. Έτσι, μετά από 3 χρόνια υπηρεσίας στο Υπουργείο, μου ανατέθηκε η εντολή εκπροσώπησής του στο εξωτερικό, στα Ευρωπαϊκά Όργανα. Το αγροτόπαιδο των Ψαχνών βρέθηκε να εκπροσωπεί τη χώρα μας σε πολύ σημαντικές δημοσιονομικές αποστολές, και στη διάρκεια της Ελληνικής Προεδρίας η ηγεσία του Υπουργείου μου εμπιστεύθηκε τη θέση του Προέδρου της Επιτροπής Προϋπολογισμού του Ευρωπαϊκού Συμβουλίου. Το πέρασμα μοιάζει λίγο μαγικό, από τη θέση του Προέδρου που μου εμπιστεύονταν οι συμμαθητές μου στο Γυμνάσιο, στη δική σας ηλικία, βρέθηκα στα Ευρωπαϊκά όργανα, στο κέντρο των αποφάσεων. Η εξέλιξη αυτή δεν έχει να κάνει μόνο με μένα, όλοι σας είστε εν δυνάμει υποψήφιοι και για ακόμη ψηλότερα μάλιστα πόστα, κανείς δεν μπορεί να προδιαγράψει το μέλλον του. Σήμερα, μετά την 5ετή μου θητεία στην Ελληνική Πρεσβεία των Βρυξελλών, εργάζομαι στην Ευρωπαϊκή Επιτροπή, όπου αποτελεί και το εκτελεστικό όργανο των αποφάσεων της Ευρωπαϊκής Ένωσης. Ο αγαπημένος μου χώρο που υπηρετώ είναι πάντα ο προϋπολογισμός κα οι χρηματοδοτήσεις από την Ευρωπαϊκή Επιτροπή. Στην Πρεσβεία, όπου υπηρετούσα με ζήλο αυτό το αντικείμενο, με αποκαλούσαν ο "Mr. budget" (ο κύριος προϋπολογισμός).

- Ποιες είναι οι δυσκολίες ή και οι προκλήσεις της εργασίας σας
- Δεν είναι υπερβολή να σας πω από την αρχή ότι το πρόβλημα είναι οι πολλές ώρες δουλειάς. Η σύντροφός μου η Γωγώ και τα δυό αγαπημένα μου παιδιά, ο Αντώνης που είναι 10 και η Μαριαλένα 7 χρονών, με στερήθηκαν όλα αυτά τα χρόνια στο εξωτερικό, λόγω των απαιτήσεων και των πολλών ωρών εργασίας. Το πρόβλημα είναι ότι αυτές οι απαιτήσεις όλο και αυξάνονται. Το σύστημα είναι αδηφάγο. Τα ζητήματα είναι πολλές φορές ιδιαζόντως τεχνικά και δύσκολα. Χρειάζονται μελέτη και έρευνα πριν εξαχθούν συμπεράσματα, δεδομένου ότι πολλά απ' αυτά έχουν πολύ σημαντικές δημοσιονομικές επιπτώσεις, ιδιαίτερα αν πρόκειται για ζητήματα χρηματοδοτήσεων. Χρειάζεται, λοιπόν, προσπάθεια και επιμονή, για να ισορροπείς τα πράγματα, να βρίσκεις χρόνο για τους αγαπημένους σου και να' χεις χρόνο να υπηρετείς και την πατρίδα. Όμως, με προσπάθεια, επιμονή και κατανόηση, όλα μπορούν να γίνουν, τελικά.

- Πώς βλέπετε τη θέση και το ρόλο της Ελλάδας στην Ευρωπαϊκή Ένωση;
- Η Ελλάδα, μετά από συστηματικές προσπάθειες ετών, έχει κατακτήσει πια μια σημαντική θέση στην Ευρωπαϊκή οικογένεια. Αυτό το απέδειξε και στην τελευταία Προεδρία. Χειριστήκαμε θέματα δύσκολα, όπως η διεύρυνση στα 25 Κράτη Μέλη από την 1η Μαΐου του 2004, το Κυπριακό, τα Βαλκάνια, αλλά και άλλα δύσκολα θέματα, όπως η κρίση που προέκυψε με τον πόλεμο στο Ιράκ. Η Ελλάδα σήμερα είναι πια μέλος της Οικονομικής και Νομισματικής Ένωσης (ΟΝΕ). Διαμορφώνει τις αποφάσεις των ισχυρών και δεν παρακολουθεί απλά τις εξελίξεις. Η Ελλάδα έχει κύρος, έχει φωνή, έχει στόχους και προτάσεις. Και αυτό οι Ευρωπαίοι εταίροι μας το ξέρουν. Καλούμαστε, όμως, να δίνουμε πάντα εξετάσεις. Το τι πετύχαμε μέχρι τώρα είναι δεδομένο η πρόκληση είναι τι περισσότερα θα μπορέσουμε να πετύχουμε στο μέλλον. Είμαι απ' αυτούς που πιστεύουν ότι, όπως η Ελλάδα δεν θα έκανε χωρίς την Ευρωπαϊκή Ένωση, έτσι και η Ευρωπαϊκή Ένωση δεν κάνει χωρίς την Ελλάδα.

- Ποια θα είναι η πορεία της Ευρωπαϊκής Ένωσης στο άμεσο μέλλον;
- Η Ευρώπη βρίσκεται σε ένα σταυροδρόμι μεγάλων εξελίξεων. Η πρώτη μεγάλη πρόκληση είναι η διεύρυνση. Πρέπει να αποδείξει ότι μπορεί εξίσου καλά να προχωρήσει και με τα 10 νέα Κράτη. Χρειάζεται θεσμικά να ενδυναμωθεί, και αυτό ελπίζουμε να γίνει με το νέο Σύνταγμα. Πρέπει να αντιμετωπίσει τις μεγάλες προκλήσεις της ανεργίας, της μετανάστευσης, της ασφάλειας των συνόρων. Η συνοχή εξακολουθεί να είναι στόχος και με την διεύρυνση, και πρέπει μέτρα να ληφθούν προς την κατεύθυνση αυτή. Η Ευρωπαϊκή οικογένεια, για να πάει μπροστά, θα πρέπει να εκπληρώσει, όχι μονάχα τους οικονομικούς στόχους, μα και τους κοινωνικούς. Θα πρέπει να δοθούν περισσότερες ευκαιρίες στη νεολαία με τη βελτίωση των σύγχρονων δομών εκπαίδευσης, την ανάδειξη των δεξιοτήτων, την προώθηση της κοινωνίας της πληροφορίας, τις ευέλικτες μορφές απασχόλησης και τόσα άλλα.

- Τι έχετε να παρατηρήσετε σχετικά με τη νοοτροπία των Ελλήνων και των άλλων Ευρωπαίων;
- Για να καταλάβει κανείς πώς λειτουργεί ο Έλληνας και πως τόν θεωρούν ο άλλοι Ευρωπαίόι, θα πρέπει να έχει ζήσει στο εξωτερικό και ιδιαιτέρως εδώ, στο Βέλγιο, στην καρδιά της Ευρώπης, όπου υπηρετούν χιλιάδες υπάλληλοι από όλες τις χώρες της Ευρωπαϊκής Ένωσης. Στα προτερήματα του Έλληνα βρίσκεται πάντα το φιλότιμο, η ευαισθησία, η ανθρωπιά, η αλληλεγγύη, το συναίσθημα. Στα μειονεκτήματά του η οργανωτική χαλάρωση, η διάχυση σε πολλές δραστηριότητες, η μη συστηματική θεώρηση των πραγμάτων, η έλλειψη, πολλές φορές, πειθαρχίας. Φανταστείτε να μετατρέψουμε και τα μειονεκτήματά μας σε προτερήματα τι θα καταφέρουμε. Κάθε Ευρωπαίος έχει τα χαρακτηριστικά του. Το βέβαιο είναι πάντως ότι η ελληνική νοοτροπία δεν ενοχλεί τουναντίον, κρίνεται απαραίτητη στο ευρωπαϊκό οικοδόμημα, χάρη στις αξίες και βαθιές ρίζες που κουβαλάει.

- Θα ευχόσασταν να αλλάξει κάτι στην Ελλάδα και στον τρόπο ζωής των Ελλήνων;
- Σε κάθε ζωντανή κοινωνία η αλλαγή αποτελεί δομικό στοιχείο της. Πάντα πρέπει να παράγουμε και να δημιουργούμε το καινούργιο, πρέπει να υπάρχει πάντα μια δυναμική που να μας οδηγεί σε μεταμόρφωση. Θα πρέπει να παλεύουμε με τις αδυναμίες και τα πάθη μας, να γίνουμε συστηματικότεροι και μεθοδικότεροι, να συνεργαζόμαστε με συνέπεια, να δουλεύουμε εξίσου αποτελεσματικά σε ομάδες, όπως κάνουμε και ως άτομα, να συνεισφέρουμε στην κοινωνία χωρίς ανταλλάγματα, να πιστέψουμε στην ευγενή άμιλλα, να ακονίσουμε τη φαντασία μας, να προωθήσουμε τον πολιτισμό. Όλα τα μπορούμε και αυτό εύχομαι να γίνει πράξη, όχι μόνο σε εθνικό επίπεδο, αλλά και στην στενή μας κοινωνία, στον τόπο μας, παντού.

- Πώς κρίνετε το μέλλον των μικρών χωριών της Περιφέρειας, στην Ελλάδα και στην υπόλοιπη Ευρώπη;
- Η Ευρώπη δεν είναι μόνο τα Κράτη Μέλη ή οι μεγάλες γεωγραφικές οντότητες. Είναι και οι περιφέρειες, οι πόλεις και τα χωριά. Θα' ταν λάθος αν οι πολιτικές της Ευρωπαϊκής Ένωσης προσανατολίζονταν και μόνο στα Κράτη. Υπάρχουν και πολιτικές για την περιφέρεια, τις πόλεις αλλά και τα χωριά, όπου και το μεγαλύτερο μέρος των χρηματοδοτήσεων κατευθύνεται. Αυτές θα πρέπει να συνεχίζουμε να στηρίζουμε. Μπορεί και πρέπει το χωριό να έχει την ξεχωριστή οντότητά του και τις αναπτυξιακές του πρωτοβουλίες. Η πολιτιστική ποικιλομορφία της Ευρώπης συνιστά και τη μαγεία της. Ταξιδεύοντας σε διάφορες αποστολές, σε διάφορες χώρες ή περιφέρειες και χωριά της Ευρώπης, το βλέπεις καθαρά ότι το Ευρωπαϊκό μοντέλο ανάπτυξης πρέπει να διαχέεται σε κάθε χώρο και να μην εγκλωβίζεται στα μεγάλα και μόνο αστικά κέντρα.

- Πώς βλέπετε τη μεγάλη είσοδο μεταναστών στην Ελλάδα; Το μεταναστευτικό ρεύμα είναι το ίδιο και στις υπόλοιπες χώρες; Υπάρχει διαφορετική αντιμετώπιση;
- Είμαι απ' αυτούς που δεν αντιμετωπίζουν τους μετανάστες ως απειλή, ούτε με κατέχει ξενοφοβία. Μην ξεχνούμε ότι εδώ στο Βέλγιο, αλλά και στη γειτονική Γερμανία, πριν λίγες δεκαετίες ήμασταν εμείς οι Έλληνες μετανάστες, αναζητώντας μια καλύτερη τύχη. Υπάρχει ισχυρή κοινότητα εδώ, Μακεδόνων, Θρακών, Κρητών, Πελοποννησίων κ.ά. Το ίδιο και στη Γερμανία. Στη Γαλλία και Ολλανδία υπάρχουν επίσης πολλοί μετανάστες, που αποτελούν σημαντικό ποσοστό του πληθυσμού τους. Ωστόσο, το γεγονός ότι υπάρχουν μεγάλα μεταναστευτικά ρεύματα εξυπακούεται ότι πρέπει να μας οδηγήσει και στις ανάλογες πολιτικές για την εξασφάλιση ισορροπίας του συστήματος. Πολιτικές, πάντως, αποκλεισμού δεν ευνοούν^ τουναντίον, δυσχεραίνουν τα πράγματα. Το κλίμα, όμως, στην Ευρώπη, λόγω και των έντονων πιέσεων απασχόλησης, δημιουργεί αδιέξοδα, οξύνοντας και την κατάσταση, τα οποία πρέπει και να αντιμετωπιστούν. Οι τρόποι, όμως, απομένει να οριοθετηθούν με σεβασμό στην αξιοπρέπεια του ανθρώπου.

- Ποια είναι η άποψή σας και ποιο κλίμα επικρατεί σε σχέση με την επιστροφή των γλυπτών του Παρθενώνα;
- Η απάντησή μου θα είναι η αναμενόμενη. Τα γλυπτά του Παρθενώνα δεν αποτελούν απλά ελληνικό περιουσιακό στοιχείο, είναι ύψιστη ευρωπαϊκή υπόθεση. Τα επιχειρήματα των φίλων μας Βρετανών, για την καλύτερη προστασία τους στο Λονδίνο, δεν πείθουν πια. Οι πιέσεις έρχονται από μέσα, από τους ίδιους τους Βρετανούς, αφού μεγάλη μερίδα και βουλευτών τους συμφωνούν για την επιστροφή, το ίδιο και η κοινή γνώμη. Έχουν γίνει αγώνες στο Ευρωκοινοβούλιο, το θέμα είναι ανοικτό, όσο διευρύνεται η ευρωπαϊκή οικογένεια τόσο και η πίεση θα αυξάνεται. Αποτελεί, συνεπώς, ευρωπαϊκή υπόθεση, όχι ζήτημα απλά ελληνικό, η επιστροφή στην κοιτίδα τους. Αποτελεί ύψιστη πράξη πολιτισμού και ως τέτοια πρέπει να εκληφθεί. Η Ευρώπη, για να έχει μέλλον, πρέπει να αποδείξει έμπρακτα ότι διαθέτει την πολιτιστική ευαισθησία.

- Πιστεύετε ότι οι Ολυμπιακοί Αγώνες θα ωφελήσουν οικονομικά την Ελλάδα, ή μήπως υπάρχουν αμφιβολίες για τούτο;
- Χαίρομαι που θέτετε επίσης αυτή την ερώτηση, που συνδέεται με την προηγούμενη. Οι Ολυμπιακοί Αγώνες δεν αποτελούν μια αθλητική σύναξη, είναι ένα ύψιστο πολιτιστικό γεγονός, ενός ελληνικού διεθνισμού, που όταν έλαμψε ήταν αγνός, ανόθευτος, γεμάτος άμιλλα και υψηλές ανθρωπιστικές αξίες. Το στοίχημα δεν είναι οικονομικό, όσο και αν πολλοί το εκλαμβάνουν ως τέτοιο, λόγω συγκεκριμένων συμφερόντων. Η Ελλάδα με τους Ολυμπιακούς Αγώνες θα αναδειχτεί, θα μπει και στο τελευταίο σπίτι της οικουμένης, σε ανατολή και δύση, βορρά και νότο. Αυτό το στοίχημα του τουρισμού πρέπει να το κερδίσουμε. Έτσι, και θετικές επιπτώσεις θα υπάρχουν στον τουρισμό, στις συναλλαγές, στο εμπόριο. Απομένει, όμως, τα έργα να έχουν χρησιμότητα στο μέλλον. Αναμφισβήτητα η Αθήνα κέρδισε περισσότερα από τους Ολυμπιακούς, σε μια εποχή που και οι κοινοτικοί πόροι θα λιγοστέψουν στο μέλλον για την Περιφέρεια.

- Ζώντας στο Βέλγιο, τι σας λείπει περισσότερο από την ιδιαίτερη πατρίδα σας, τα Ψαχνά;
- Θα σας έλεγα με μια μόνο λέξη: ΤΑ ΨΑΧΝΑ. Αλλά αυτή η λέξη περικλείει μέσα της και ένα ευρύτερο πλαίσιο, που δεν εξαντλείται μόνο στο συγγενικό και φιλικό περιβάλλον. Περιλαμβάνει την πόλη μας, τους ανθρώπους της, τον ευρύτερο χώρο της Μεσσαπίας, την ΕΥΒΟΙΑ. Θα σας εκμυστηρευτώ μια αδυναμία μου. Ως φοιτητής μου άρεσε πάντα να γράφω στα θρανία τη λέξη ΨΑΧΝΑ, λες και ήξερα ότι μια μέρα θα τα στερηθώ για μακρά περίοδο. Ίσως όμως ενστικτωδώς το έγραφα, γνωρίζοντας ότι κάποτε, ολοκληρώνοντας τον κύκλο μου, θα επιστρέψω στις ρίζες μου. Όπως και να' χουν όμως τα πράγματα, τα Ψαχνά μου λείπουν και όταν τύχει να βρεθώ με Ψαχνιώτες στις Βρυξέλλες, αισθάνομαι ότι κουβαλούν μαζί τους την πόλη μας. Σε κάθε περίπτωση θεωρώ ως καλύτερη περίοδο της ζωής μου, ως Ψαχνιώτης, την τιμή να υπηρετήσω επί Δημαρχίας Σπυρόπουλου στο αξίωμα του Δημοτικού Συμβούλου, όπου ζυμώθηκα με τα προβλήματα αλλά και τις αναπτυξιακές ανησυχίες των συμπολιτών μας, για τους οποίους και διατηρώ τις καλύτερες εντυπώσεις για τον αυθορμητισμό, την ειλικρίνεια και το πάθος για δημιουργία. Εκτιμώ ότι η εμπειρία αυτή συμμετοχής μου στα Δημοτικά Συμβούλια, που ήταν συμμετοχή στη βάση, είναι το ίδιο σημαντική με αυτή εδώ στο κέντρο των αποφάσεων, στην κορυφή του συστήματος, όσο και αν τα ζητήματα εδώ είναι υπερεθνικά και ιδιαζόντως περίπλοκα.

- Θεωρείτε ότι από τη θέση σας θα μπορούσατε να συμβάλλετε σε θέματα που αφορούν την Εύβοια, την πόλη μας και τους πολίτες της;
- Είχα την ευκαιρία να υποβάλω ή να υποστηρίξω στα Ευρωπαϊκά Όργανα προτάσεις που αφορούσαν στην Εύβοια, ορισμένες εκ των οποίων βρίσκονται σε καλό δρόμο. Ελπίζω να μας δοθεί και μαζί η δυνατότητα ανάληψης από κοινού κάποιων πρωτοβουλιών για οργάνωση επίσκεψης μαθητών της περιοχής μας στο Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο. Αυτό θα είναι προς όφελος του μαθητόκοσμου, αλλά και της εκπαιδευτικής κοινότητας. Θα διευρύνει τους ορίζοντες σε ευρωπαϊκό επίπεδο. Η νεολαία πρέπει πάντα να έχει ανοικτό πνεύμα, να βλέπει μπροστά, να συγκρίνει...
Θα καλωσόριζα λοιπόν κάθε σκέψη ή πρόταση από φορείς της πόλης μας, οσάκις μου τεθεί υπόψη. Νομίζω ότι κάθε βέρος Ψαχνιώτης δεν έχει άλλη επιλογή από το να θέτει εαυτόν στη διάθεση των Αρχών αλλά και των συμπολιτών του όποτε κληθεί να προσφέρει τις υπηρεσίες του. Αποτελεί για μένα χαρά και τιμή η επικοινωνία, όχι μόνο με τους γνωστούς και φίλους, αλλά και με τον άγνωστο Ψαχνιώτη.

- Για ποιο θέμα που αφορά την Εύβοια είστε αισιόδοξος και για ποιο απαισιόδοξος;
- Είμαι αισιόδοξος για τις πρωτοβουλίες που έχω αναλάβει να δημιουργήσω στο Βέλγιο Ελληνική Κοινότητα Ευβοέων, οργανώνοντας όλους τους Ευβοείς του Βελγίου. Είμαι απαισιόδοξος για το μέλλον των κοινοτικών χρηματοδοτήσεων μετά το 2007, μια που η Εύβοια, ανήκοντας στην Περιφέρεια της Στερεάς, μάλλον δεν θα περιληφθεί στον σκληρό πυρήνα των Ελληνικών Περιφερειών που θα χρηματοδοτηθούν με κοινοτικούς πόρους για την περίοδο μετά το 2007, λόγω του γεγονότος ότι ο δείκτης εισοδήματος της Περιφέρειας υπερβαίνει το επιτρεπόμενο 75% όριο που έχει τεθεί.

- Τι μήνυμα θα θέλατε να στείλετε στη μαθητιώσα νεολαία του τόπου μας;
- Θεωρώ ότι τη συνέντευξη αυτή τη δίνω μέσα από σας στην ευρύτερη μαθητιώσα νεολαία του τόπου μας. Νοσταλγώ τα μαθητικά μου χρόνια. Μαζί σας ξαναγίνομαι μαθητής. Διαβάζοντας την ΠΑΡΡΗΣΙΑ, σας ζηλεύω για κάτι που εμείς ως μαθητές δεν κάναμε, ταυτόχρονα όμως σας καμαρώνω γι' αυτό που εσείς, χάρις και στην καθοδήγηση των καθηγητών σας, κάνατε πράξη. Αυτό δείχνει καθαρά πόσες ακόμη άλλες δυνατότητες έχετε για δημιουργική αναζήτηση και παρουσία. Μια παρουσία απ' την οποία και η κοινωνία μας μπορεί να ωφεληθεί και εσείς να προσφέρετε. Να' στε, λοιπόν, πάντα ανεξάντλητοι στη γνώση, στην κοινωνική παρουσία, στον πολιτισμό, στις αξίες, πηγαίοι, εκφραστικοί, αληθινοί.

- Θα θέλατε να πείτε και κάτι γενικά στους συμπολίτες μας;
- Διατηρώ πάντα με τους συμπολίτες μας, μικρούς και μεγάλους, μια ζωντανή επικοινωνία, μια ζεστή σχέση. Πρόκειται για μυστηριακή σχέση. Με το που σας το λέω αυτό οι χαιρετισμοί μου αυτόματα έχουν ήδη μεταφερθεί σε όλους, γνωστούς και αγνώστους. Θέτω στη διάθεσή σας τα στοιχεία, σε περίπτωση που συμπολίτες μας βρεθούν στις Βρυξέλλες. Να' ναι βέβαιοι πως ακόμη και Restaurant "Εύβοια" υπάρχει για να πιούμε το κρασάκι μας...

- Τι σχέδια έχετε για το μέλλον;
- Το ταξίδι προς την Ιθάκη, δηλαδή η παραμονή μου στο εξωτερικό, πλησιάζει προς το τέλος του. Η επιστροφή στην Ελλάδα, στις ρίζες, είναι κάτι που σχεδιάζω και θέλω πολύ να πραγματοποιήσω.

- Σας ευχαριστούμε, κύριε Γεωργίου, κι ευχόμαστε καλή συνέχεια στο λαμπρό έργο σας, που μας κάνει να νιώθουμε περηφάνια.
- Θέλω κι εγώ να σας ευχαριστήσω, τόσο εσάς όσο και τον καθηγητή σας, το συμπολίτη και φίλο Δημήτρη Μπαρσάκη, γι' αυτή τη φιλοξενία στο καλαίσθητο και ιδιαίτερα ενημερωμένο περιοδικό σας, που με μεράκι και περισσή φροντίδα εκδίδετε. Παρακολουθώ το έργο σας και σας συγχαίρω για τις πρωτοβουλίες σας.