Κινητή τηλεφωνία και κακοί οιωνοί

Έχει παρέλθει περίπου μια δεκαετία από τότε που εμφανίστηκαν τα πρώτα κινητά τηλέφωνα στην αγορά. Πρώτοι τα χρησιμοποίησαν κάποιοι επαγγελματίες με σκοπό να τους διευκολύνουν στην εργασία τους. Το κόστος αρχικά ήταν μεγάλο. Από τότε και μέσα σε λίγα χρόνια το κινητό έχει γίνει μέρος της καθημερινότητας πάρα πολλών ανθρώπων. Σήμερα αντιστοιχούν περίπου 3 συσκευές σε κάθε σπίτι και το κάθε μέλος μιας οικογένειας έχει το δικό του κινητό.

Ασφαλώς αυτή η εξέλιξη ήταν θέμα χρόνου αφού όσα αγαθά παρέχονται στον άνθρωπο τόσες καταλήγουν να είναι και οι ανάγκες του, και το κινητό έχει πραγματικά εξελιχθεί σε ανάγκη και έχει ανεπίσημα μπει στη λίστα των πρώτων αναγκών. Συνηθίσαμε να έχουμε αυτή τη διευκόλυνση και τώρα μας είναι απαραίτητη.

Πέρα όμως από την παρεχομένη διευκόλυνση υπάρχει ακόμη ένας παράγοντας ο οποίος θεωρώ ότι οδήγησε στην σημερινή τόσο διαδεδομένη χρήση του. Είναι η ανασφάλεια που αισθάνεται λίγο-πολύ ο καθένας από εμάς και που μοιάζει να ξεπερνιέται κάθε φορά που ακούμε το κινητό μας να χτυπάει ή κάθε φορά που αντιλαμβανόμαστε, από τον χαρακτηριστικό ήχο, ότι μας έχουν στείλει ένα γραπτό μήνυμα. Αισθανόμαστε ανακούφιση και επιβεβαίωση που κάποιος μας θυμήθηκε. Αυτό το γεγονός ενισχύει την εξάρτησή μας από το κινητό. Μας δίνει ακόμα την ασφάλεια ότι τα αγαπημένα πρόσωπα μπορούν να επικοινωνήσουν μαζί μας και να μας βρουν οποτεδήποτε το επιθυμήσουν και οπουδήποτε κι αν βρισκόμαστε.

Προσωπικά με τρομάζει το γεγονός ότι ένα μεγάλο ποσοστό του πληθυσμού των ανεπτυγμένων χωρών κυκλοφορεί με ένα κινητό στην τσέπη. Είναι μια δύναμη που, αν βρει κάποιος τον τρόπο να την ελέγξει, ίσως του δώσει την δυνατότητα να ελέγχει με κάποιον τρόπο τη ζωή του καθενός από μας. Αρκεί η φαντασία ενός παρανοϊκού και η εφευρετικότητα ενός επιστήμονα.

Δεν επιθυμώ να κινδυνολογήσω ούτε ασπάζομαι κάποιες οπισθοδρομικές τοποθετήσεις στο θέμα. Αλλωστε χρησιμοποιώ και η ίδια κινητό εδώ και ένα μήνα και δεν μπορώ να αρνηθώ το γεγονός ότι μου παρέχει μεγάλη διευκόλυνση και πως είναι και για μένα πια αναντικατάστατο. Η τεχνολογία κάνει το δρόμο της και δεν υπάρχει τρόπος ούτε θα ήταν σκόπιμο να προσπαθήσουμε να εμποδίσουμε την πορεία της. Η γνώση είναι ποτάμι και πρέπει να κινείται ελεύθερα. Αν προσπαθήσεις να εμποδίσεις τη ροή της θα σε πνίξει αναμφισβήτητα. Το παντοτινό δίλημμα είναι ότι δεν μπορούμε να ελέγξουμε αυτούς που θα θελήσουν να την χρησιμοποιήσουν εις βάρος των άλλων και της ελευθερίας τους.

Σκοπός μου είναι να θυμίσω στον καθένα από εμάς να έχει μια δόση καχυποψίας για όλα όσα συμβαίνουν γύρω του. Ας χρησιμοποιούμε το κινητό τηλέφωνο καθώς και κάθε άλλη διευκόλυνση που μας παρέχει η τεχνολογική ανάπτυξη αλλά ας βάζει ο καθένας μας το προσωπικό του μέτρο στη χρήση του κάθε πράγματος ώστε να παραμένει χρήστης και να μην καταλήγει ο ίδιος συσκευή. Ας προσπαθούμε να είμαστε πάντα ενημερωμένοι, "μέσα στα πράγματα", όσο το δυνατόν περισσότερο και να παρακολουθούμε ανελλιπώς τις ραγδαίες εξελίξεις όσο αυτό είναι δυνατόν. Ακόμη και όταν δεν υπάρχει δυνατότητα παρέμβασης, η γνώση είναι πάντα καλύτερη από την άγνοια και φυσικά για κάτι τέτοιο απαιτείται θάρρος.

Αξίζει να σημειωθεί μια πρόσφατη αποκάλυψη:

Το σήμα που εκπέμπει το κινητό είναι βλαβερό για τον ανθρώπινο οργανισμό. Συγκεκριμένα, μια συνομιλία με χρήση κινητού τηλεφώνου δεν πρέπει να ξεπερνά το 1 λεπτό. Η παρατεταμένη χρήση μειώνει τη διάρκεια ζωής. Επίσης καλό είναι το κινητό να μην ακουμπά άμεσα στο σώμα μας για πολλή ώρα και πάντα να είναι όσο το δυνατόν πιο μακριά από τη θέση της καρδιάς.
Ευαγγελία Σουρτζή