Μετά από μέρες ανείπωτης εθνικής υπερηφάνειας η προσγείωση γίνεται ακόμα περισσότερο ανώμαλα. Η στέγη Καλατράβα δεν χωράει να προστατέψει τα παιδάκια στο σχολείο από τους Τσετσένους ενώ ο Λυκουρέζος συνηγορεί τα δάκρυα του Σαμπάνη.

Η προσωπικές ιστορίες οδηγούν το καλοκαίρι μέσα από το πλέγμα της νοσηλευτικής βοήθειας στο νομό Εύβοιας και ανακαλύπτω την γάγγραινα του ΙΚΑ που αναγκάζει τους εργαζόμενους να υπόκεινται την αφασία, τον εξευτελισμό, τον εκβιασμό για να τύχουν μιας τυπικής βοήθειας που την πληρώνουν όλοι με το 30-40% του καθημερινού τους μεροκάματου. Μπλέκοντας με την υγειονομική επιτροπή του ΙΚΑ στη Χαλκίδα ανακαλύπτω ότι πίσω από τους σφραγιδοκράτες γιατρούς δεν υπάρχει ίχνος ανθρωπιάς και ευαισθησίας, από όλες της γωνιές της Εύβοιας καθημερινά γέροι, γριές, ανήμποροι αντιμετωπίζονται σαν πράγματα αν και όλοι τους τη ζωή πληρώνουν πλουσιοπάροχα μέσα από τις κρατήσεις τους τις υψηλές αμοιβές όλων των ασήμαντων που τους τυραννούν.

Η απλή ερώτηση γιατί να μην έχει μια υγειονομική επιτροπή η Λίμνη, η Ιστιαία το Αλιβέρι αντιμετωπίζεται με χάχανο μπροστά στην έλλειψη υγειονομικού προσωπικού, ασθενοφόρων, υλικοτεχνικής υποδομής.

Ασε τις καταγγελίες για ιδιωτικά ιατρεία που αντικαθιστούν έναντι αμοιβής της ηθελημένες ουρές των φαύλων ραντεβού με την εξυπηρέτηση έναντι κάποιου 50ευρου!

Παιδιά σηκωθείτε να βγούμε στους δρόμους!

Μας δουλεύουνε ομαδικά, όταν ακούτε για σύστημα υγείας βάλτε το χέρι στη τσέπη και αντί για φακελάκι και βγάλτε το μπερντάχι.

Ο κόσμος μαθαίνει να φοβάται για τη ζωή του αντί να επιβάλλει το δίκιο του και απορεί κανείς με τις δουλειές-πάρεργο των υπηρετών του Ιπποκράτη που τους αποφέρουν μποναμάδες για το αφορολόγητο βασίλειό τους.

Τελικά η Βόρεια Εύβοια δεν έχει μόνο ομορφιές αλλά έχει και ανάγκες.

Με ποιους μηχανισμούς μπορούμε άραγε να ζήσουμε ανθρώπινα όταν οι Τσετσένοι βρίσκονται ανάμεσά μας;

«  Προηγούμενo άρθρo	Επόμενo άρθρo  »