Γιατί μας δώσατε τέτοια πίκρα, βρε καλόπαιδα; Τι σας χρωστούσαμε και μας ξοφλήσατε με τέτοιο κάλπικο νόμισμα; Σας δοξάσαμε, σας τιμήσαμε με το παραπάνω, νερό στο όνομά σας πίναμε, γιατί εσείς μας ποτίσατε χολή; Τι άλλο μπορούσαμε να κάνουμε για σας και δεν το κάναμε; γήπεδα, γυμναστήρια, μέχρι και λίμνες, και θάλασσες, τι άλλο να σας κάνουμε;

Ξέρετε τι θα πει λιτότητα; Ε, λοιπόν. Σε εποχή που ο λαός μας, όλος ο λαός εκτός ελαχίστων εξαιρέσεων, βιώνει τη λιτότητα και σφίγγει το ζωνάρι του, σε σας τα παρέχει όλα άφθονα και πλούσια, να ζείτε καλά, να ζείτε άνετα, να γυμνάζεστε ξένοιαστα για να μας εκπροσωπείτε στους αγώνες σαν τίμιοι αθλητές. Κι αν πάρετε και κανένα πρωτάθλημα καλύτερα, αλλά αν δεν πάρετε, δε χάθηκε και ο κόσμος. Φτάνει ότι πάρετε να το αξίζετε. Να μην είναι κάλπικο. Μας πουλάγατε πρωταθλητισμό χωρίς να είστε πρωταθλητές. Κοροϊδεύοντας κι εμάς αλλά και τους συναδέλφους σας. Ολα τα παιδάκια που ξεκίνησαν από την άκρη του κόσμου να ρθούν να συναγωνιστούν μαζί σας σε τίμιους ολυμπιακούς αγώνες. Τώρα που σας ανακάλυψαν και σας αποκάλυψαν, κλαψουρίζετε «καταστράφηκα»! Πάλι για τον εαυτό σας οδύρεστε. Τα μεγαλεία που είχατε και θα χάσετε. Τη μεγάλη ζωή που κάνατε και που θα μικρύνει! Για τον ελληνικό λαό, που απογοητεύσατε, δεν σας ενδιαφέρει. Για τους συναδέλφους σας που ντροπιάσατε και απολογούνται για σας, δεν νοιάζεστε.

Ο Ελληνικός λαός σας ήθελε αθλητές σκέτους. Πρωταθλητές δεν σας επέβαλε να γίνετε.

«  Προηγούμενo άρθρo	Επόμενo άρθρo  »