Με ατσαλάκωτα κοστούμια απαξάπαντες που έλαβαν μέρος στη γιορτή της Δημοκρατίας. Αστραφταν από χαρά και ευτυχία για την παλινόρθωση της Δημοκρατίας. Και τι Δημοκρατία! Γνήσια, χωρίς βασιλιάδες και αυλές. Και ήταν όλοι τους εκεί. Και αυτοί που σήκωσαν το κεφάλι και αυτοί που έσκυψαν το κεφάλι. Και οι ελάχιστοι παλαβοί που τα έβαλαν με το στιγμιαίο και εκείνοι που αποδέχτηκαν το στιγμιαίο. «Όμορφα και ταπεινά πάω με κείνον που νικά» έχει πει ο Βάρναλης. Αλλά και πρωτύτερα ο Ματρόζος του Βαλαωρίτη: «Αν οι ζητιάνοι σαν εμέ δεν έχυναν το αίμα, οι καπετάνιοι σαν εσέ δεν θα φορούσαν στέμμα».

«  Προηγούμενo άρθρo	Επόμενo άρθρo  »