Σαράντα σβέρκοι βοδινοί με λαδωμένες μπούκλες,
σκεμπέδες σταυροθόλωτοι και βρώμιες ποδαρούκλες,
ξετσίπωτοι, ακαμάτηδες, τσιμπούρια και κορέοι,
ντυμένοι στα μαλάματα
κι επίσημοι κι ωραίοι.
ΚΩΣΤΑΣ ΒΑΡΝΑΛΗΣ

Στα πλαίσια των δραστηριοτήτων των Συνδικαλιστικών οργανώσεων, ως ζητήματα πρώτης προτεραιότητας, είναι και θα πρέπει να είναι τα ζητήματα που αφορούν την υγεία του λαού και των εργαζομένων, με έμφαση στον έλεγχο και την βελτίωση του συστήματος της υγείας... Στην ασφάλεια και την υγιεινή της εργασίας... και στο ασφαλιστικό που ούτως ή άλλως έχει πάρει μια πορεία διαλόγου, με την στήριξη της πλειοψηφίας των εργαζομένων... Κάτι ανάλογο χρειάζεται και πρέπει να γίνει, με όρους κινήματος πλέον, για το σύστημα της υγείας γιατί η κατάσταση είναι, όπως θα δούμε πάρα κάτω τραγική... Γιατί αν χρειασθεί κανείς ιατρική υποστήριξη, θα πρέπει να παρακαλέσει το Θεό ώστε το εκπαιδευόμενο στού «κασίδη» το κεφάλι γιατρουδάκι, που θα τον επισκεφτεί στο σπίτι ή των εξωτερικών ιατρείων ενός επαρχιακού Νοσοκομείου να κάνει πετυχημένη διάγνωση...

-Γιατί μπορεί το αρχικό στάδιο μιας πνευμονίας να το μεταφράσει σε θλάση... κοιμίζοντας, τον ύπνο του δικαίου... ή αν χρειαστεί αξονική στον θώρακα να του την κάνουν στο εγκέφαλο, αν δεν προσέξει... Τα πτυχία που μας έφεραν από την πειναλέα Ρουμανία ή δεν ξέρω που αλλού, αυτοί οι τύποι που δεν έχουν μάθει ακόμη την «δουλειά» και ασκούν την ιατρική με ύφος δέκα καρδιναλίων, τα πληρώνει τώρα με πόνο, ο λαός του «Τσιτσικιστάν...». (Δεν είναι όλοι ίδιοι, για να μην ισοπεδώνουμε τα πάντα, αλλά κάποιοι είναι όντως έτσι...) Ένας φίλος που έζησε από κοντά μία ανάλογη ιστορία μου έλεγε: -Αυτοί οι τύποι είναι επικίνδυνοι ακόμα και για πρώτες βοήθειες...

Οι συγγενείς ενός 5χρονου αγοριού, που πέθανε από μηνιγγίτιδα, και ενός 38χρονου άνδρα, που ακρωτηριάστηκε στο ένα πόδι, κατέθεσαν αγωγές στο Πρωτοδικείο Κομοτηνής κατά του Νομαρχιακού Νοσοκομείου Ξάνθης και ζητούν αποζημίωση 600 εκατομμύρια δραχμές, επειδή θεωρούν ότι γιατροί του ΕΣΥ του Νοσοκομείου έγιναν αιτία να χαθεί μια ανθρώπινη ζωή και να μείνει ανάπηρος ένας νέος άνδρας...

Η πρώτη περίπτωση αφορά τον πεντάχρονο Βασίλη Κούρτογλου που μεταφέρθηκε στο Νοσοκομείο γιατί παρουσίασε υψηλό πυρετό και πονούσε το δεξί του πόδι.

Μία εφημερεύουσα νοσοκόμα και ένας ορθοπεδικός του τοποθέτησαν γύψινο νάρθηκα στο πόδι και είπαν στη μητέρα του να φύγουν και να πάρει παυσίπονα. Λίγες ώρες αργότερα το παιδί παρουσίασε συμπτώματα οξείας μηνιγγίτιδας και αυτό το διέγνωσε ιδιώτης γιατρός. Ξαναπήγε το παιδί στο Νοσοκομείο όπου διαπιστώθηκε Θρομβοπενική πορφύρα και σηψαιμία. Κατά την μεταφορά του στο Νοσοκομείο Αλεξανδρούπολης ο πεντάχρονος υπέκυψε και, σύμφωνα με τον ιατροδικαστή, ο θάνατος του οφείλεται σε οξύ εγκεφαλικό οίδημα, φλεγμονώδη εξεργασία μηνίγγων.

Ή άλλη περίπτωση αφορά τον 38χρονο Αθανάσιο Π. Παπάζογλου ο οποίος μεταφέρθηκε στο Νοσοκομείο Ξάνθης τραυματισμένος στην κνήμη του αριστερού ποδιού εξαιτίας τροχαίου ατυχήματος. Οι γιατροί διέγνωσαν βαθύ θλαστικό τραύμα αριστερής κνήμης και ύστερα από χειρουργική επέμβαση η κατάσταση του παρουσίασε αστάθεια και αιμορραγούσε συνεχώς, ενώ ώρες αργότερα το πόδι του «πάγωσε» και δεν κυκλοφορούσε το αίμα. Οι γιατροί αναγκάστηκαν να τον στείλουν στο ΑΧΕΠΑ Θεσσαλονίκης, αλλά με καθυστέρηση τριών ημερών. Εκεί χειρουργοί γιατροί του ακρωτηρίασαν το πόδι από τη μέση του μηριαίου οστού. Και οι δύο αγωγές εξετάζονται από τον αρμόδιο εισαγγελέα...

Στα μεγάλα εξειδικευμένα Νοσοκομεία της πρωτεύουσας υπάρχουν γιατροί επιμελητές αξίας οι περισσότεροι με διδακτορικό, που έχουν την ικανότητα να βοηθήσουν τον συνάνθρωπο και πολλοί το κάνουν μέσα από αντίξοες τριτοκοσμικές συνθήκες... Τα συνδικαλιστικά τους όργανα όπως είναι η Ομοσπονδία Ενώσεων Νοσοκομειακών Γιατρών, και το ΕΙΝΑΠ απαιτούν:

• Η υγεία απαιτεί και δικαιούται αυξημένη χρηματοδότηση
• Ιατρική δεν γίνεται με πειθαναγκασμό.
• Διεκδικούμε νοσοκομεία ανθρώπινα
• Ασφαλή προγράμματα ευημεριών
• Νέο αξιοπρεπές ιατρικό μισθολόγιο
• Δημοκρατική δομή του ΕΣΥ
• ΟΧΙ στη διαίρεση διάλυση του ΕΣΥ
• Ενιαίος φορέας υγείας, ενιαίο ΕΣΥ
• Ναι στην υπεράσπιση του κράτους πρόνοιας
• ΟΧΙ στην ιδιωτικοποίηση των Νοσοκομείων

Ακριβώς εδώ είναι το πλεονέκτημα των δημοσίων Νοσοκομείων έναντι των ιδιωτικών, τα δημόσια Νοσοκομεία έχουν τους καλύτερους γιατρούς (αν εξαιρέσει κανείς τις προαναφερθείσες αδυναμίες...) έναντι των ιδιωτικών που υπερέχουν σε ξενοδοχειακή υποδομή. -Είναι όμως λάθος να ακροβατούμε μέσα στον πόνο μας, μεταξύ Δημόσιας και ιδιωτικής υγείας... Η ιδιωτική εκδοχή της υγείας αξιοποιεί τις αδυναμίες του ΕΣΥ με σκοπό την μεγιστοποίηση των κερδών των επιχειρηματιών της υγείας... Έτσι με την κατάλληλη προπαγάνδα από τα ΜΜΕ οδηγούνται οι ασφαλισμένοι, που διαθέτουν τεράστια ποσά, ξεπουλώντας τις περιουσίες τους, σε ιδιωτικές εταιρείες για υπηρεσίες που θα πρέπει και μπορεί να παρέχει το κράτος μέσο του ΕΣΥ.

Στις αδυναμίες του ΕΣΥ συγκαταλέγεται και η πρώτη επαφή του ασθενούς με τον θάλαμο των πέντε κλεινών (ράντζα λκπ) ενός δημόσιου Νοσοκομείου, με τα βαριά περιστατικά ηλικιωμένων γερόντων, σε απόλυτη συνύπαρξη με τα ελαφριά, που του «κόβει» εκ πρώτης όψεως την ανάσα... Κι όταν θα πρέπει να χρησιμοποιήσει την κοινή τουαλέτα του διαδρόμου, βιώνει τον απόλυτο εξευτελισμό της ανθρώπινης αξιοπρέπειας... Έπειτα έχουμε αυτούς που ενδιαφέρονται πραγματικά..., τις συνδικαλιστικές οργανώσεις των Νοσοκομειακών Γιατρών, αυτών που μεταπολιτευτικά δημιούργησαν το ιατρικό κίνημα στη χώρα μας και στήριξαν το ΕΣΥ. Διεκδικώντας, και απαιτώντας την βελτίωση της κατάστασης, ωστόσο όμως έχουν να τα βάλουν με ένα κατεστημένο πολύπλευρο, που αφορά εκτός των άλλων, κυκλώματα γιατρών που λειτουργούν έξω από τα συνδικαλιστικά τους όργανα, έξω από θεσμούς και πολιτική, που αμαυρώνουν την «εικόνα» και αυτών που δεν εμπλέκονται... Αξιολογώντας τους ασθενείς με βάση το βαλάντιο του φακέλου τους και με βάση αυτή την αξιολόγηση τους, τους προωθούν στους δικούς τους χειρουργούς ή όπου αλλού..., από όπου θα πάρουν το ποσοστό που τους αναλογεί από το φακελάκι του πελάτη... κλπ. Μιλάμε για κατάσταση άγρια, που αφορά έναν επιστημονικό χειρισμό υφαρπαγής χρημάτων...,(γιατί άλλο πράγμα είναι να προσφέρεις ένα «καφέ», στα πλαίσια των δυνατοτήτων σου και γιατί γουστάρεις να το κάνεις, επειδή ικανοποιήθηκες και άλλο η εκβιαστική υφαρπαγή του). Η σκύλευση επάνω στον ανθρώπινο πόνο φανερώνει τη βαρβαρότητα μιας κοινωνίας που οδεύει κατ' ευθείαν στον βούρκο... και δεν μας πρέπει εμάς τους Έλληνες που ξορκίσαμε την βαρβαρότητα ανά τους αιώνες, αυτή η κατάσταση... Στα Νοσοκομεία υπάρχει μια άλλη Ελλάδα, μια Ελλάδα που αναστενάζει, που πονάει... Όσο κι αν προσπαθεί η πολιτεία να βελτιώσει την κατάσταση, με πολιτικά μέσα, αποδεικνύονται ανεπαρκής απέναντι σε ένα έξω θεσμικό κατεστημένο...

Οι αιφνιδιαστικοί νυχτερινοί έφοδοι του τέως υπουργού υγείας κ. Αλέκου Παπαδόπουλου στα Νοσοκομεία φαίνεται δεν στάθηκαν αρκετοί, για να αλλάξει κάτι...

Το σύστημα της υγείας χρειάζεται επανάσταση και να δούμε ποιος θα την κάνει...

Πρέπει να διαμαρτυρηθούμε, να φωνάξουμε δυνατά, όλοι μαζί..., ώσπου έστω και ένα ασυνείδητο μυαλό να ξυπνήσει...

-Τι να σου κάνουν τα αεροδρόμια, οι δρόμοι, τα μετρό και οι Ολυμπιακοί, όταν δεν έχεις λύσεις στο ζήτημα της υγείας του λαού...

-Αν δεν λυθεί το ζήτημα της υγείας δεν είσαι Ελλάδα...

-Είσαι Τσιτσικιστάν! !!

Ζήσης Σπύρου Γεν. Γραμματέας ΤΔΕ ΠΕΤ-ΟΤΕ Ν. Ευβοίας

«  Προηγούμενo άρθρo	Επόμενo άρθρo  »