Hλεκτρονικό περιοδικό με θέματα και ειδήσεις από την Εύβοια   ...στο διαδίκτυο από το 1999
Σερβιτόρος της Εύβοιας

Αντίλογος σε δημοσίευμα του «Βήματος» από συνδικαλιστές του τηλεπικοινωνιακού οργανισμού

Συνδικαλιστική - Δημοσιογραφική παρέμβαση εργαζομένων ΟΤΕ Δυτικής Ελλάδας & Εύβοιας. Επικοινωνία: Ζήσης Σπύρου email: [email protected]
Έκδοση: Οκτώβριος 2004
Περισσότερα άρθρα από την έκδοση


- - -

Το σχόλιο του κ. Γιάννη Μαρίνου, στο «Βήμα» της περασμένης Κυριακής για όσα δήλωσε προαφάτως ο νέος διοικητής του ΟΤΕ περί πλεονάζοντος προσωπικού του οργανισμού και ανάγκης αναδιάρθρωσης προκάλεσε σειρά αντιδράσεων και επιστολών προς «Το Βήμα» από συνδικαλιστές. Δημοσιεύουμε δύο από αυτές:

- Με αφορμή το δημοσίευμα του κ. Γιάννη Μαρίνου στο «Βήμα της Κυριακής» 29.8.2004 με τίτλο «Ενα χρυσό μετάλλιο που οφείλει να απονείμει η κυβέρνηση» προς τον διευθύνοντα σύμβουλο του ΟΤΕ κ. Παναγή Βουρλούμη για το κατόρθωμα του να δηλώσει ότι «περισσεύουν οι μισοί εργαζόμενοι στον ΟΤΕ»:

Εκφράζουμε την αντίθεση μας προς τις χαιρέκακες και απαξιωτικές απόψεις του εν λόγω αρθρογράφου (στον κ. Βουρλούμη έχουμε ήδη απαντήσει) που προσβάλλουν βάναυσα την αλήθεια και τη νοημοσύνη του αναγνωστικού κοινού της έγκριτης εφημερίδας. Διευκρινίζοντας ότι άλλο πράγμα είναι η αλήθεια και άλλο η «αληθοφάνεια». Ως εκ τούτου από στοιχειώδη αυτοσεβασμό, που αφορά την κατάθεση της εργασίας μιας ολόκληρης ζωής, ως εργαζόμενοι αιχμής στον κλάδο των τηλεπικοινωνιών που αφορά κύκλο 3% περίπου του ΑΕΠ της χώρας μας, απαντούμε κατά λέξη τα εξής:

Παρά την άποψη του αρθρογράφου ότι ο ΟΤΕ είναι επί της ουσίας ιδιωτική επιχείρηση και οι εργαζόμενοι σε αυτόν απολαμβάνουν καθεστώς δημόσιου υπαλλήλου επειδή είναι μόνιμοι!
Και που θα έπρεπε κατά τη γνώμη του, για να είναι παραγωγικοί, να ζουν υπό το καθεστώς της απειλής της απόλυσης. Ευλόγως θα τον καλούσαμε με δικά μας έξοδα για όσες ημέρες το επιθυμεί, στους εργασιακούς χώρους του ΟΤΕ της Εύβοιας, δια να διαπιστώσει ιδίοις όμμασι για το τι γράφει... Και επειδή ο λόγος περί των δημοσίων υπαλλήλων θα τον ερωτούσαμε... μήπως επιθυμεί την κατάργηση του κράτους; Δηλαδή την κατάργηση του Αστυνομικού Σώματος, του Δικαστικού Σώματος, του Στρατού, του Λιμενικού, των κλάδων της Υγείας και όλων των δημοσίων υπηρεσιών που εξασφαλίζουν τη στοιχειώδη κοινωνική συνοχή, ασφάλεια και λειτουργία της χώρας; Και αντικατάστασή τους από ιδιωτικές εταιρείες που θα έθεταν ως ζήτημα πρώτης προτεραιότητας τη μη μονιμότητα;

Οφείλουμε επίσης να του πούμε ότι και να μετακινηθούμε μπορούμε αν δεν το θέλουμε και να τιμωρηθούμε μπορούμε και να επιβραβευθούμε μπορούμε, και τον καλύτερο εαυτό μας να δίνουμε στην εργασία μας... Κάτι που φανερώνουν ο υπερεπαρκής Γενικός Κανονισμός Προσωπικού, οι δείκτες των αποτελεσμάτων της εταιρείας, καθώς και η ανταγωνιστικότητα των παρεχόμενων υπηρεσιών του ΟΤΕ αφού υπάρχει το εύλογο ερώτημα: γιατί ο κόσμος προτιμά υπηρεσίες από τον ΟΤΕ-Cosmote που παράγουν οι «τεμπέληδες» εργαζόμενοι, όταν υπάρχουν και άλλες ιδιωτικές τηλεφωνικές εταιρείες;

Προς αποκατάσταση της αλήθειας, το προσωπικό του ΟΤΕ κατά το παρελθόν με 34.000 μονάδες σε ανθρώπινο δυναμικό και τις μισές από τις σημερινές τηλεφωνικές παροχές είχε πενταπλάσια αξιολογημένη μετοχή έναντι της σημερινής των 17.000 υπαλλήλων και της διπλάσιας τηλεφωνικής κίνησης. Γεγονός που αποενοχοποιεί ευλόγως τους εργαζομένους.

Επίσης η δημοκρατική συμμετοχή των εργαζομένων ως άμεσων παραγωγών των παρεχομένων υπηρεσιών, στις λήψεις των αποφάσεων της εταιρείας, που τους καθιστούσε συμμέτοχους προς όφελος της εταιρείας, βαφτίζεται συνδιοίκηση και συνενοχή στο όποιο μείζον πολιτικό πρόβλημα κακοδιαχείρισης και πηγή ρουσφετιού και επιρροής. Οταν για τους λόγους αυτούς, που καμία σχέση δεν έχουν με τους εργαζομένους, βαφτίζεται αυξανόμενο λειτουργικό κόστος. Και όλα αυτά με την επισήμανση ότι ο ΟΤΕ δεν επιχορηγείται από το κράτος, διότι δεν μιλάμε για προβληματική επιχείρηση, αλλά για τον Οργανισμό που αποτέλεσε και αποτελεί τον μοναδικό άξονα ανάπτυξης των τηλεπικοινωνιών της χώρας μας και του οποίου βεβαίως θα πρέπει να ενισχυθεί το επενδυτικό πρόγραμμα προς όφελος των καταναλωτών, κατά τους προσφιλείς κατά τον αρθρογράφο όρους της αγοράς και του ελληνικού λαού, όπως μας αρέσει σε εμάς να λέμε...

Θέτοντας ευθέως το ερώτημα στον αρθρογράφο μας: «Αν η εφημερίδα σας δεν έπαιρνε επιχορηγήσεις από το κράτος, δεν έπαιρνε διαφημίσεις από τον ΟΤΕ και δεν την αγόραζαν οι εργαζόμενοι, εσείς θα είχατε δουλειά;». Και αν η απάντηση ήταν ότι θα είχατε, διότι είστε άξιος όσο άξιος είναι ο μισθός σας, τότε γιατί τόση χαιρεκακία και εμπάθεια στη δική μας δουλειά;

Ωστόσο οφείλουμε να αναγνωρίσουμε στον αρθρογράφο μας, παρά τις απαξιωτικές παρατηρήσεις του, που προσφέρουν άλλοθι στις δηλώσεις Βουρλούμη, ότι αναγνωρίζει την ύπαρξη εξαιρετικών στελεχών στον ΟΤΕ που δουλεύουν σκληρά και με αυταπάρνηση για να μπορεί η εταιρεία να λειτουργεί. Και, τέλος, δηλώνουμε με όλη την εναπομένουσα ψυχραιμία μας ότι δεν είμαστε εμείς οι εργαζόμενοι υπαίτιοι για τη χαμένη «τιμή» του κρατικού μάνατζμεντ, με τις διάφορες εθνικές επιτροπές τηλεπικοινωνιών και όλα τα σχετικά περί αθέμιτου ανταγωνισμού, που παρουσίασαν με εικόνα «ασθενή» (κατά Βουρλούμη) τον ΟΤΕ, προς το συμφέρον άλλων...
Και που το κράτος έχει την υποχρέωση να αποκαταστήσει, πρωτίστως, για το δικό του συμφέρον...

ΠΕΤ-ΟΤΕ - Τοπική Διοικούσα Επιτροπή Νομού Ευβοίας
Για το ΔΣ ο πρόεδρος Δημήτρης Δανιήλ και ο γενικός γραμματέας Ζήσης Σπύρου

****

- Με αφορμή το δημοσιευμένο άρθρο σας στο «Βήμα της Κυριακής» με τίτλο «Ενα χρυσό μετάλλιο που οφείλει να απονείμει η κυβέρνηση», έχω να σας απαντήσω τα εξής. Κύριε Μαρίνο, η πρόταση σας να απονείμει η κυβέρνηση χρυσό μετάλλιο στον κ. Βουρλούμη για όσα είπε στη συνέντευξή του στους ξένους κεφαλαιούχους για την πορεία του ΟΤΕ πρέπει πράγματι να υλοποιηθεί αλλά να ονομασθεί «χρυσό μετάλλιο απόκρυψης πραγματικών αιτιών για την κατάντια του Οργανισμού».
Αντιγράφω ό,τι γράψατε.

«Συγκεκριμένα, όπως είπε ο κ. Βουρλούμης, ο ΟΤΕ είναι βασικά ιδιωτική επιχείρηση κατ' ευφημισμόν. Αφού οι 17.000 υπάλληλοι του απολαμβάνουν καθεστώς δημοσίου υπαλλήλου. Πράγμα που σημαίνει ότι είναι μόνιμοι, δεν μπορούν να μετακινηθούν (αν δεν θέλουν), να τιμωρηθούν (για ό,τι ανεπίτρεπτο και αν κάνουν), να επιβραβευθούν (αφού άξιοι και ανάξιοι θεωρούνται το ίδιο), να κινητοποιηθούν (αν δεν θέλουν ή βαριούνται να εργασθούν επωφελούμενοι από τη δημοκρατική κατάκτηση του δικαιώματος στην τεμπελιά). (Οι εντός παρενθέσεων συμπληρώσεις είναι δικές μου)»

Αυτά ακριβώς μας γράφετε και σας απαντώ: Μόνιμοι θεωρούμαστε για όσο χρονικό διάστημα υπογράφουμε τη συλλογική σύμβαση εργασίας και συμφωνά με τον ΓΚΠ ΟΤΕ μετακινούμαστε οπουδήποτε στην επικράτεια θεωρήσει η υπηρεσία ότι έχει ανάγκες χωρίς τη θέληση μας (για υπηρεσιακές ανάγκες). Σύμφωνα με τον ΓΚΠ, όποιος υπάλληλος υποπέσει σε οποιοδήποτε παράπτωμα όχι μόνο τιμωρείται με στέρηση μισθού ή αργία, αλλά και με απόλυση.

Οι άξιοι σύμφωνα με τους διοικούντες όχι μόνον επιβραβεύονται με πριμ χιλιάδων ευρώ αλλά παίρνουν και επίδομα ευθύνης αρκετών χιλιάδων ευρώ μηνιαίως, έχουν στην κατοχή τουδ υπηρεσιακό αυτοκίνητο μάρκας Golf ή Audi ή Mercedes και επιπλέον πιστωτική κάρτα για έξοδα παράστασης. Η κινητοποίηση μένει για τους ανθρώπους πρώτης γραμμής, τους μάχιμους, που όχι μόνο δεν τεμπελιάζουν αλλά τρέχουν όλες της ώρες της ημέρας, πρωί - απόγευμα - βράδυ, για να άρουν βλάβες και να πιάσουν τους στόχους που τους επιβάλλουν και πολλές φορές χωρίς να πληρωθούν.

Θα σας προτείνω, κ. Μαρίνο, μια και σεις προτείνετε μετάλλιο, ότι ευχαρίστως εμείς οι εργαζόμενοι στον ΟΤΕ θα σας απονείμουμε το χρυσό μετάλλιο δημοσιογραφίας αν εσείς θελήσετε να ερευνήσετε σε βάθος τι έφταιξε και ο ΟΤΕ δεν πάει καλά.

Και εννοώ την κακοδιαχείριση και σπατάλες που έγιναν σε προμήθειες, εργολάβους, χορηγίες, διαφημίσεις, λάθος επενδύσεις κτλ. Ψάξτε, κ. Μαρίνο, και θα δείτε γιατί τα κέρδη πρώτου εξαμήνου είναι μειωμένα 42% και κατά πόσον ευθύνονται οι εργαζόμενοι. Επίσης διαβάστε το άρθρο του κ. Κιουλάφα, πρώην διευθύνοντος συμβούλου του ΟΤΕ, που δημοσίευσε η οικονομική εφημερίδα «Εξπρές» και περιγράφει την άποψη του για τα κακώς κείμενα στον ΟΤΕ.

Γ. Καλαντζής
Πρόεδρος ΤΔ ΠΕΤ ΟΤΕ Κυκλάδων

© 1999-2010 Σερβιτόρος της Εύβοιας.
Απαγορεύεται η χρήση του περιεχομένου ή επανεκπομπή του, σε οποιοδήποτε μέσο,
μετά ή άνευ επεξεργασίας, χωρίς γραπτή άδεια του εκδότη.