Το «νέο» φιλελεύθερο μέλλον που σχεδιάζουν οι «άλλοι» για εμάς χωρίς εμάς, ή με ορισμένους από εμάς, δεν μας αφορά... Ποτέ άλλωστε ανά την ιστορία δεν έγινε αποδεκτό στις τάξεις και στην συνείδηση των εργαζομένων ένα «προαποφασισμένο» γεγονός, μηδέ βέβαια το «αποφασίζομεν και διατάσομεν», μιας άλλης εκδοχής...(;).

Δεν χρωματίζουμε και δεν ζωγραφίζουμε κανέναν, καθ' ότι οι μέρες είναι πονηρές και δεν θα θέλαμε να χρησιμοποιηθούμε παρά τις πολιτικές μας απόψεις, ως «άλλοθι» των τεχνικών, των «πολιτικών», των πολιτικών, μιας παραπολιτικής πολιτικής..., αν και γνωρίζουμε και διευθύνσεις και ονόματα, αυτών που πωλούν τις μετρητής και αυτών που πωλούν επί πιστώσει... όπως και να το κάνουμε στην καθημερινή μας ζωή ως υποκείμενα μετέχουμε σε μια σειρά από δραστηριότητες και διαθέτουμε επίσης ένα σύνολο ταυτοτήτων που συνδιαμορφώνουν την κοινωνική, πολιτική μας συμπεριφορά.

Το χρώμα του δικαίου άλλωστε δεν είναι ούτε κόκκινο, ούτε πράσινο ούτε μπλε..., αλλά και ροζ και πορτοκαλί...

Η χρονιά που πέρασε, ήταν από κάθε άποψη πλούσια και γεμάτη εξελίξεις..., συγκλονιστική και συνάμα θλιβερή... Στην μνήμη μας είναι ακόμα βαθιά χαραγμένες οι ωμές παρεμβάσεις στις εκλογές του συνδικάτου μας..., με την λασπολογία του τότε, να παίζει κυρίαρχο ρόλο στην ιδιωτική ζωή της «γιαγιάς» μας... Μια χρονιά, που ανάγκαζε την ΤΔΕ να συγκαλεί έκτακτη γενική συνέλευση μετά τριήμερο αργιών, με την καθολική συμμετοχή των συναδέλφων να δίνει την νίκη, στα μικρά και μεγάλα τοπικά μας προβλήματα... Μια χρονιά, που διεύρυνε περισσότερο την ιδιωτικοποίηση... Και τον ανταγωνισμό, να αφαιρεί από τον κραταιό ΟΤΕ και τους εργαζόμενους έναν κύκλο εργασιών που δικαιωματικά ανήκουν στην κοινωνία και τους εργαζόμενους... Μια χρονιά, που ο κλάδος σύνταξης του ΤΑΠ-ΟΤΕ εντάσσεται «παρά» ή «με» την θέληση των εργαζομένων στο ΙΚΑ-ΕΤΑΜ. Μια χρονιά που βασικά εργατικά δικαιώματα βρέθηκαν στο στόχαστρο... Μια χρονιά, που με έναν μακρύ κατάλογο γεγονότων, προαναγγέλλει την δυσκολία της επόμενης και της μεθεπόμενης, για ένα μέλλον που μας αφορά και που σε καμία περίπτωση, δεν είναι αυτό που μας «μαγειρεύουν...».

«  Προηγούμενo άρθρo