Hλεκτρονικό περιοδικό με θέματα και ειδήσεις από την Εύβοια   ...στο διαδίκτυο από το 1999
Σερβιτόρος της Εύβοιας

Μάθημα έξω από τον πύργο

Παρρησία - Μαθητικό περιοδικό περιβαλλοντικού και πολιτιστικού περιεχομένου, που εκδίδεται στο Γυμνάσιο Ψαχνών Ευβοίας υπό το συντονισμό του φιλόλογου Δημήτρη Μπαρσάκη, ως περιβαλλοντικό/πολιτιστικό Πρόγραμμα Δευτεροβάθμιας Εκπαίδευσης. Τεύχος 1. Μάρτιος 1999

Ο Πύργος είναι βενετσιάνικος και βρίσκεται στην κορυφή ενός λοφίσκου, σε απόσταση δύο χιλιομέτρων βόρεια των Ψαχνών. Ήμασταν μια μικρή παρέα εκεί.

Η Σταματούλα με το ακορντεόν της, η Ρούλα με το σκυλάκι της. Η Ευγενία έφερε μαζί της φρούτα κι εγώ πήρα στην τσάντα μου διάφορα βιβλία και τετράδια να γράψουμε.

Ανθισμένες μυγδαλίτσες γύρω από τον πύργο, και το γρασίδι λαμπερό. Ο ουρανός καταγάλανος, πουλιά τραγουδούσαν ακατάπαυστα κι ο αέρας ευωδιαστός. Απομεσήμερο του Σαββάτου 6 Μαρτίου. Δεν ήταν εκδρομή, ήταν μάθημα είχαμε και θρανία!

Όσο κοιτούσα τον πύργο, ένιωθα όλο και πιο έντονα ότι δεν ήμουν τόσο ελεύθερη, όσο θα ήθελα. Η ώρα είχε πάει πέντε κι ανοίξαμε ένα μικρό ραδιοφωνάκι στη συχνότητα της ΕΡΑ. Με ξάφνιασε το μήνυμα: «Καλύτερα να αγωνίζεσαι μάταια, παρά να ζεις μάταια». Σκεφτόμουν την ελευθερία. Σκεφτόμουν κι εκείνους που μας ετοιμάζουν πολέμους, που συνεχίζουν να πιστεύουν ότι στους πολέμους υπάρχουν νικητές. Καταλάβαινα ότι η λογική μας δεν αρκεί να λύσει τα προβλήματα της ζωής.

Εκεί δίπλα στον πύργο, μελετούσα τη δύση του ήλιου μας. Αναλογιζόμουν την ευτυχία του ανθρώπου να ζει την ομορφιά αυτή, κάθε μέρα.

Σκοτείνιαζε σιγά-σιγά κι ένιωσα ένα φόβο, ένα φόβο για το αύριο. Θα είναι άραγε πάλι μια αιματοβαμμένη μέρα; Υποσχέθηκα στον εαυτό μου ότι δεν θα το επιτρέψω να γίνει, κι ας το αποφασίζουν οι μεγάλοι. Υποσχέθηκα να αντιστέκομαι, να μη λυγίζω σ' αυτούς που διδάσκουν τον πόλεμο -τον κάθε πόλεμο- γιατί ξέρω!

Θυμήθηκα και τους στίχους του Κ. Παλαμά, από το ποίημα «Τα σκολειά χτίστε»:

...Λιτά χτίστε τα, απλόχωρα, μεγάλα,
γερά θεμελιωμένα, από της χώρας,
ακάθαρτης, πολύβοης, αρρωστιάρας,
μακριά μακριά τ' ανήλιαγα σοκάκια,
τα σκολειά χτίστε!

Και τα πορτοπαράθυρα των τοίχων
περίσσια ανοίχτε, να 'ρχεται ο κυρ Ήλιος,
διαφεντευτής, να χύνεται, να φεύγει,
ονειρεμένο πίσω του αργόσερνοντας το φεγγάρι.

Γιομίζοντάς τα να τα ζωντανεύουν
μαϊστράλια και βοριάδες και μελτέμια
με τους κελαηδισμούς και με τους μόσκους^
κι ο δάσκαλος, ποιητής και τα βιβλία
να είναι σαν κρίνα...

Δέσποινα Αναστασία (Γυμνάσιο Ψαχνών)

© 1999-2010 Σερβιτόρος της Εύβοιας.
Απαγορεύεται η χρήση του περιεχομένου ή επανεκπομπή του, σε οποιοδήποτε μέσο,
μετά ή άνευ επεξεργασίας, χωρίς γραπτή άδεια του εκδότη.