Εκδρομή στη ζούγκλα

Σεπτέμβριος μήνας και εμείς εδώ πάλι μαζί, στο ίδιο μέρος. Καλή δύναμη αναγνώστες μας, για να αντέξουμε τον δύσκολο χειμώνα που μας έρχεται, ξεκούραστοι από τις καλοκαιρινές διακοπές, αλλά ταλαιπωρημένοι από τον παρατεταμένο καύσωνα του Αυγούστου. Αλήθεια, γνωριζόμαστε εδώ και είκοσι ένα (21) μήνες περίπου και ακόμα δεν σας έχω συστηθεί:

Επώνυμο: ΚΟΥΡΝΟΠΟΥΛΟΣ
Όνομα: ΔΗΜΗΤΡΗΣ
Όνομα Πατρός: ΙΩΑΝΝΗΣ
Τόπος Γέννησης: ΒΑΘΥ ΑΥΛΙΔΟΣ. Μέχρι το 1984 μόνιμη διανομή στη Χαλκίδα και από 1985 έως 1989 φοιτητής στην Θεσσαλία
Ημερομηνία Γέννησης: 17-7-1964
Ύψος: 1,72
Σχήμα προσώπου: ωοειδές
Χρώμα μαλλιών: Καστανό

θα με ρωτήσετε τι χρειάζεστε τα στοιχεία της ταυτότητας μου! Εσείς όχι, αλλά χρειάστηκαν στις διακοπές που πήγα, για την είσοδο μου σε κάποιο χώρο. Φέτος λοιπόν, είχα σχεδιάσει να πάω στην ζούγκλα, αλλά τελικά λόγω ανειλημμένων υποχρεώσεων δεν τα κατάφερα και έτσι πήγα κάπου εδώ κοντά, σε μία μικρή τεχνητή ζούγκλα. Σε ένα πάρκο με αρκετά ζώα της ζούγκλας. Μάλιστα τα είδα μαζεμένα όλα μαζί και πήγα κοντά τους για να ακούσω τι έλεγαν.

Από πληροφορίες που μου έδωσε ένα σκιουράκι έμαθα ότι πραγματοποιούσαν συνέλευση για το ποιος θα αναλάβει αρχηγός της ζούγκλας. Το άγριο λιοντάρι αυστηρό και αποφασιστικό επέμενε ότι αυτό θα έπρεπε να είναι ο αρχηγός, γιατί και στην πραγματική ζούγκλα αυτό ισχύει. Η Λεοπάρδαλη, η τίγρης, ο λύκος, η αλεπού, ο αετός, αναπτύσσανε και αυτά τα επιχειρήματα τους, δείχνοντας άλλα τα κοφτερά τους δόντια, άλλα τα μεγάλα τους νύχια, άλλα το γρήγορο τρέξιμο τους, άλλα την πονηριά τους, άλλα το ψηλό πέταγμα τους.

Απορροφημένος από τα επιχειρήματα τους και τις μεγάλες τους απειλές έφθασε η συζήτηση μέχρι το ηλιοβασίλεμα. Με πλησιάζει λοιπόν ένας άσπρος γάτος και μου ψιθυρίζει: «Έρχεται ο πραγματικός αρχηγός». Κοιτάζω δεξιά - αριστερά, δεν βλέπω τίποτα. Σε λίγο όμως εμφανίζεται ο φύλακας του ζωολογικού κήπου, ο οποίος αρχίζει να κλείνει στα κλουβιά ένα - ένα τα άγρια ζώα και πιάνοντας με από το χέρι με τραβάει έξω από το πάρκο, προτρέποντας με αν θέλω να ξαναπολαύσω μία τέτοια συζήτηση να πάω την επόμενη ημέρα. Αυτή την στιγμή κατάλαβα αυτό που μου είχε πει πριν λίγο ο άσπρος γάτος. Ο «πραγματικός αρχηγός του ζωολογικού κήπου» ήταν ο φύλακας του.

Μεγάλη διαφορά βρε παιδιά η ζούγκλα από μία τεχνητή ζούγκλα όπως το ζωολογικό πάρκο. Ποιο είναι το καλύτερο; Μα φυσικά η ζούγκλα, γιατί εκεί τουλάχιστον ισχύουν κάποιοι νόμοι και αρχές. Καλές ή κακές δεν το εξετάζω, πάντως ισχύουν κάποιοι νόμοι και λογικές. Η λογική της δύναμης και της αξίας του λιονταριού. Μία θέση διαχρονική στο βασίλειο της ζούγκλας, μία θέση που δεν αφήνει περιθώρια σε ύαινες, σκίουρους, σαύρες, λύκους να ευελπιστούν, σε αντίθεση βέβαια με το ανθρώπινο βασίλειο. Ένα ανθρώπινο βασίλειο που δεν λειτουργούν συγκεκριμένες αρχές και λογικές, ίσως γιατί δεν κρίνεται η επιβίωση μας.

Σε μία πραγματική μορφή επιβίωσης, όπως στον πρόσφατο πόλεμο της Γιουγκοσλαβίας, είδαμε στρατιώτες να γίνονται ήρωες, στρατηγούς να γίνονται εφιάλτες της χώρας τους και πολίτες να αναδεικνύονται σε στρατηγούς και μάλιστα σε νεαρή ηλικία, σε κατάσταση όμως εκτάκτου ανάγκης ή επιβίωσης.

Εμείς εδώ στην Αυλίδα ευτυχώς δεν έχουμε πόλεμο, αλλά ούτε και μας απειλεί κάποια καταστροφή.

Το περιβάλλον είναι προστατευμένο. Το κοινωνικό περιβάλλον είναι δημιουργικό. Τα παιδιά μας μικρά ή μεγάλα ασχολούνται με τον αθλητισμό, τις κοινωνικές και πολιτιστικές δραστηριότητες. Οι αναλγητικές ουσίες των παραισθήσεων, δεν καταναλώνονται από κανέναν. Όλοι έχουν από μία καλή δουλειά. Οι βιομηχανίες μυρίζουν ευωδιές αρωματικές. Οι δραστήριοι πολίτες ανταμείβονται. Ο πολιτικός ανταγωνισμός είναι ανταγωνισμός επιχειρημάτων και όχι ανήρεων συμμαχιών, οικονομικών συμφωνιών και μικροκομματικών συγκρούσεων.

θα αναρωτηθείτε βέβαια γιατί αναφέρομαι σε ένα όνειρο, σε μία ουτοπία;

Γιατί φίλοι μου ή σε μία ουτοπία είμαστε ή σε μία κατάσταση επιβίωσης και κοινωνικής αποχαύνωσης δεμένες ασφυκτικά η μία κατάσταση με την άλλη. Στο δέσιμο αυτό, ο γόρδιος δεσμός δεν λύνεται αλλά κόβεται. Κόψτε τον γόρδιο δεσμό. Πρώτα τον δικό μας και μετά των άλλων.