Πριν 6 χρόνια το πρωτάθλημα το έπαιρνε ο Ολυμπιακός, κυβέρνηση ήταν το ΠΑΣΟΚ, και υπήρχαν ακόμη Κοινότητες. Πριν έξι χρόνια το ΔΗΚΚΙ ήτανε κόμμα, ο Βασιλόπουλος είχε μαλλιά και αν σου έλεγαν "Μπιν" δεν απαντούσες "Λάντεν" αλλά "Μιστερ".

Πριν έξι χρόνια ο Μπουραντάς ήταν και πάλι Νομάρχης, η Αμερική εξακολουθούσε και έκανε επεμβάσεις στο πλανήτη και ο Στεφανόπουλος ήταν και τότε Πρόεδρος της Δημοκρατίας.

Πριν έξι χρόνια τα πράγματα ήταν τόσο διαφορετικά και τόσο ίδια!

Πριν έξι χρόνια -Μάιος ήτανε- στα περίπτερα ένας μπόμπιρας από τις σελίδες ενός εντύπου καλωσόριζε τους βορειοεβοιώτες στη νέα εποχή. Το πρώτο φύλλο της εφημερίδας μας ήταν γεγονός.

Συνηθίζουμε να λέμε κάποια χρόνια χαμένα. Αυτά τα έξι χρόνια για το τόπο, για τη Βόρεια Εύβοια, για την ενημέρωση, για μας -πρώτα απ' όλα- ήταν έξι χρόνια κερδισμένα. Έξι χρόνια που μάθαμε, μεγαλώσαμε μαζί σας. Κερδίσαμε την εμπιστοσύνη σας, την αγάπη σας, τη προσοχή σας. Κερδίσαμε σε γνώση και σε εμπειρίες.

Θέλαμε να φτιάξουμε μια εφημερίδα να μη μοιάζει με τις άλλες, όπου το χιούμορ να είναι συστατικό στοιχείο και όχι μια παρένθεση. Όπου το τοπικό να μπλέκετε με το παγκόσμιο (εξάλλου είμαστε πολίτες της Βόρειας Ευβοίας και πολίτες του κόσμου όλου). Θέλαμε μια εφημερίδα που να στέκετε κριτικά απέναντι στις εξουσίες αλλά και σε κατεστημένες αντιλήψεις. Δε τα καταφέρναμε πάντοτε, άλλοτε ήμασταν υπερβολικοί άλλοτε ελλιπείς αλλά σημασία έχει ότι είμαστε πάντοτε παρόντες.

Το μέτρο τις επιτυχίας μας δεν είναι τόσο τα φύλλα που πουλάμε, (που τα πουλάμε) είναι η δικιά σας συμμετοχή. Το ότι μας βρίσκετε στο δρόμο και μας ρωτάτε "πότε βγαίνει το επόμενο;" το ότι μας επιβραβεύεται, το ότι μας κριτικάρετε σημαίνει ότι μας διαβάζετε. Σας ευχαριστούμε γι αυτό. Σας το ανταποδίδουμε κυκλοφορώντας για έξι συνεχόμενα χρόνια.

Θα μπορούσαμε να σας πούμε πολλά, να σας μιλήσουμε για τους στόχους μας (που είναι μεγαλεπήβολοι, πιστέψτε μας). Πλην όμως τα ωραιότερα και τα ομορφότερα είναι εμπνεύσεις τις στιγμής και είναι τόσο υπερβατικές που κι εμείς δε πιστεύουμε ότι τις κάνουμε.

Σαν το φύλλο που κρατάτε στα χέρια σας.

Κουβεντιάζαμε στο καφενείο και ξάφνου βρεθήκαμε στο τυπογραφείο. Από τη μια στιγμή στην άλλη γίναμε από πολίτες εκδότες, για να συνεχίσουμε να είμαστε πολίτες.

Φιλοδοξούμε να είμαστε εδώ και στα εφτά χρόνια και στα οκτώ και στα εκατό! Χρόνια μας πολλά!

«  Προηγούμενo άρθρo	Επόμενo άρθρo  »