Μετά από 1 -2 χρόνια οι λαογράφοι της Λίμνης θα γράφουν: "Παλιότερα περπατούσες στα πλακόστρωτα πεζοδρόμια της παραλίας και ατένιζες τον ορίζοντα έβλεπες το κύμα να σκάει στα πόδια σου και άκουγες τον Φλοίσβο του Ευβοϊκού. Καθόσουν στα παγκάκια έβλεπες τους ψαράδες να χτυπάνε τα χταπόδια, να ψαρεύουν, οι βάρκες του ΝΟΛ, τα δελφίνια που περνούν κλπ.".

Αυτή είναι η εικόνα της Λίμνης. Γιαυτό αγαπήθηκε, γι'αυτό ένας καφές στην παραλία έχει ιδιαίτερη αξία. Γίνεσαι και συ μέρος της εκπληκτικής αυτής εικόνας, που μόνο η Λίμνη προσφέρει.

Αυτή η εικόνα όμως τελευταία διαταράσσεται λόγω των μοντέρνων ξυλοπλαστικών κατασκευών που ξεφυτρώνουν σαν μανιτάρια το ένα μετά το άλλο. Στην απέναντι δηλαδή πλευρά του δρόμου, οι καταστηματάρχες παίρνουν άδεια από το Λιμενικό Ταμείο, φτιάχνουν μια ξυλοκατασκευή την κλείνουν γύρω - γύρω με πλαστικό βάζουν καρέκλες, τραπέζια, σόμπες θέρμανσης γλάστρες με λουλούδια στο δρόμο για να έχουν και τον χώρο του δρόμου για δικό τους, το ηλεκτροδοτούν, το ηχοκαλύπτουν.

Και φτιάχνουν λοιπόν με 100.000 δρχ. νοίκι το χρόνο στο Λιμενικό Ταμείο, μαγαζί πάνω στο κύμα. Το όφελος από αυτά για το Λιμενικό Ταμείο 3 εκ. το χρόνο!!!

Αυτή τη στιγμή επωφελούνται του "κόλπου" δέκα καταστηματάρχες. Η παραλία της Λίμνης όμως δεν είναι μόνο για αυτούς τους δέκα, είναι για όλους και όχι μόνο, για τους κατοίκους της Λίμνης.

Επαγγελματίας της παραλίας τονίζει στην "Β.Ε", ότι "με αυτόν τον τρόπο κάποιοι 5πλασιάζουν τα μαγαζιά τους. Με αυτόν τον τρόπο όμως γεμίζουν μόνο δυο τρία μαγαζιά - γιατί ο κόσμος πάει στον κόσμο - και τα υπόλοιπα χτυπάνε μύγες. Αν ο χώρος είναι αυτός που διαθέτει το κάθε μαγαζί τότε θα γεμίσει, όμως οι υπόλοιποι που δεν χωράνε θα πάνε στο διπλανό μαγαζί και έτσι όλοι θα δουλεύουν".

Καθένας με τον πόνο του λοιπόν. Αλλοι το βλέπουν από οικονομικής πλευράς και διαμαρτύρονται (επαγγελματίες) και άλλοι από αισθητικής (ο πολύς κόσμος). Ας βρουν την μέση οδό. Λιμενικό Ταμείο, Λιμεναρχείο, Δήμος, είναι αρμόδιοι και υποχρεούνται να λύσουν το πρόβλημα.

«  Προηγούμενo άρθρo	Επόμενo άρθρo  »