Οπως γνωρίζουμε η πόλη της Χαλκίδας κατά την Αρχαιότητα διέθετε μεγάλα δημόσια κτήρια, Ιερά, εργαστήρια, ιδιωτικές κατοικίες πλουσίων και μη. Σε ορισμένα μάλιστα σημεία της πόλης ήλθαν κατά καιρούς σε φως αίθουσες συμποσίων με βοτσαλωτά δάπεδα (από φυσικές ψηφίδες).

Περιμετρικά των δωματίων αυτών (στις τρεις πλευρές) υπήρχε υπερυψωμένη «ταινία», (ελαφρώς υπερυψωμένη) για την τοποθέτηση των ανακλίντρων που ήταν 6 ή 9, αφού, όπως γνωρίζουμε, οι αρχαίοι συμποσιάζονταν ανακεκλιμένοι.

Μπρος από τα ανάκλιντρα τοποθετούνταν τραπέζια με τα εδέσματα. Φαγητά και γλυκά ή πόπανα.
Στα συμπόσια συμμετείχαν μόνον άνδρες οι γυναίκες αποσύρονταν στον νυναικονίτη.
Οι συμμετέχοντες προσκεκλημένοι προσέφεραν ταινίες ή στεφάνια ή μικρά αγγεία με αρώματα, που βλέπουμε να αναπαρίστανται σε τοιχογραφίες των εσωτερικών τοίχων των αιθουσών συμποσίων.

Η Χαλκίδα ήδη από την αρχαιότητα ήταν πολύ γνωστή από τα θαλασσινά της. Ο ιστορικός, μάλιστα, Αθηναίος στους «δειπνοσοφιστές», λέει για τα περίφημα δείπνα των Χαλκιδέων ότι: «ην χαριέστερον των εν Αθήνησι».

Από τότε η Χαλκίδα συναγωνιζόταν την Αθήνα στα θαλασσινά τα οποία οι Χαλκιδείς αγαπούσαν όπως προκύπτει από τα κελύφη τους που βρίσκουμε σε μεγάλο αριθμό κατά τη διάρκεια των ανασκαφών.

Αίθουσες συμποσίων έχουμε αποκαλύψει -μέχρι σήμερα- στο χώρο της πρώην «Πειραϊκής -Πατραϊκής» (περιοχή Βρόντου), στη γωνία των οδών Αγ. Παρασκευής και Μασσαπίων, (περιοχή Δέλτα) και στη οδό Στύρων. (Χώρος ανασκαφής ΚΤΕΛ).

Σ.σ. Ανάκλιντρον: ευρύ κάθισμα, καναπές, ξαπλώστρα.

Γράφει η Αμαλία Αν. Καραπασχαλίδου,
Αρχαιολόγος

«  Προηγούμενo άρθρo	Επόμενo άρθρo  »