Εάν χάσεις μια μάχη, σημαίνει ότι έχασες τον πόλεμο; κι εάν χάσεις και τον πόλεμο σημαίνει ότι δεν έπρεπε να τον κάνεις όταν σου επιβληθεί; πρέπει, δηλαδή, όταν κάποιος σε απειλήσει ή σου προτείνει ακόμα και όπλο θα σηκώσεις τα χέρια και θα παραδοθείς, για να μην τραβήξει τη σκανδάλη; αυτό λέει η Ιστορία μας;

Ο πρόλογος αυτός έχει να κάνει με αυτούς που εκ των υστέρων βρίσκουν εσφαλμένη την πολιτική της Ελλάδας και γι' αυτό τάχα, οδηγήθηκε σε αδιέξοδα. Αντέδρασε στο όνομα, αποδείχθηκε λάθος, γιατί δεν υποχώρησαν τα Σκόπια παρά τα προβλήματα που τα βασανίζουν. Και ούτε προβλέψανε ότι ο Μπους, το πρώτο που θα έκανε μετά την εκλογή του θα ήταν να τα αναγνωρίσει με το όνομα Μακεδονία!

Ισχυρίζονται ότι δικαιολογείται η αμερικανική πολιτική αφού στην Ελλάδα έχει αναπτυχθεί σφοδρός αντιαμερικανισμός. Όμως στην Ελλάδα ο λαός είναι πολιτικοποιημένος. Όλοι ασχολούνται με τα πολιτικά και όλοι κρίνουν. Και απορρίπτουν την επιθετική πολιτική του Μπους και του Σαρόν. Και του Μπλερ και του Αθνάρ. Και φρονίμως ποιούσα ή Ελλάδα έμεινε, όσο μπορούσε, μακριά από τις τυχοδιωκτικές περιπέτειες και στα Βαλκάνια και στην Ασία. Για να τα έχουμε καλά με τους Αμερικανούς θα έπρεπε να στείλουμε στρατό στο Ιράκ, όπως η Πολωνία και άλλες νεοκαπιταλιστικές χώρες. Μια τέτοια ενέργεια της Ελληνικής κυβέρνησης θα την ενέκρινε ο Ελληνικός λαός;

Στο δίλημμα: θα στείλετε στρατό στο Ιράκ, ή θα αναγνωρίσω τον γείτονα σας σαν Μακεδονία, ομόθυμη η απάντηση. «Να την αναγνωρίσεις».

«  Προηγούμενo άρθρo	Επόμενo άρθρo  »