Παρασυρμένος ο αρχηγός από το σύνθημα «άλλαξε τα όλα», τα άλλαξε. Στελέχη, ιδεολογίες, συμμαχίες, γκρεμίζοντας τα παλιά και χτίζοντας καινούργια. Παρουσίασε ένα νέο πρόσωπο με νέο επιτελείο, νέες ιδέες, νέες δομές...ένα πράγμα όμως προσπάθησε να μην αλλάξει; τους οπαδούς! Κι αυτό ήταν το σφάλμα του. Οι οπαδοί προσκολλημένοι στις ιδεολογίες και στα οράματα που χρόνια τους γαλούχησαν, στις φιλίες και συμπάθειες τους, στις εκτιμήσεις προσώπων, όταν είδαν τους ανθρώπους που τόσα χρόνια βρίσκονταν στο ίδιο μετερίζι να παραμερίζονται αναίτια και αδικαιολόγητα, έψαξαν να τους βρουν στα βουνά και στα λαγκάδια, στις θάλασσες και στις ακρογιαλιές. Στα χωριά τους. Προτίμησαν τα μπάνια τους. Προτίμησαν τις ξάπλες και την ξεκούραση τους. Οι εκλογές τους φάνηκαν ξένη υπόθεση. «Ας ψηφιστούν από τους δικούς τους».

Είχε ξανασυμβεί το ίδιο και πέτυχε. Σε ίδια περίπτωση ξεφορτώθηκαν τους ομοβάρους τους! Τους παρόπλισαν και πλαισιώθηκαν από νέους που όμωσαν πίστη και υπακοή. Και αποφάσιζε εξ ονόματος όλων. Σαν απόφαση συλλογική. Όμως «το δις εξαμαρτείν ουκ ανδρός σοφού». Και ο ενθουσιασμός για το καινούργιο έσβησε. Φάνηκε είδος παλιό. Συνηθισμένο πολιτικό παιχνίδι.

Η αλλαγή όλων! αλλά τους οπαδούς τους ρώτησες αν συμφωνούν; και αλλαγή χωρίς οπαδούς, δεν γίνεται.

«  Προηγούμενo άρθρo	Επόμενo άρθρo  »