Οι υποσχέσεις που ακούστηκαν και μας χάιδεψαν τ' αφτιά, ήταν ακριβώς αυτές που θέλαμε να ακούσουμε. Ήταν αυτές που περιμέναμε να ακούσουμε, όπως τις έχουμε συνηθίσει σε κάθε προεκλογική περίοδο.

Και την προηγούμενη φορά τα ίδια, ή περίπου τα ίδια μας υποσχέθηκαν, αλλά όπως δεν πραγματοποίησαν τίποτα τότε, έτσι και πάλι τίποτα δεν περιμένουμε. Ας είναι όμως. Μας άρεσε που δεν τα ξεχνούν. Η επανάληψη βλέπεις. Εμείς ξεχνάμε τι ζητάμε, αυτοί δεν ξεχνούν γιατί τα γράφουν!

Χαλάλι που ξενυχτίσαμε. Το φχαριστηθήκαμε. Ότι θέλαμε το ακούσαμε. Το μόνο που μας έλειψε ήταν εκείνο το σπαραξικάρδιο; «Σύντροφοι και συντρόφισσες». Γιατί το ξέχασαν; γιατί μας το στέρησαν το θέλαμε κι εκείνο. Όλα αυτά πάνε πακέτο. (Ο θεός ας αναπαύσει την ψυχούλα του εν τόπω χλοερώ).

Υ.Γ. Παρά τα πακέτα, τα τελευταία γκάλοπ φέρνουν την Ν.Δ. μπροστά. Τι σημαίνει αυτό; Σημαίνει ότι δεν πιστεύει πια κανένας σε τίποτα. Η πρακτική των υποσχέσεων που δεν πραγματοποιούνταν, κατάντησε πια να μην τους πιστεύει κανένας. Την πάθανε σαν τον ψεύτη τσοπάνη με τον λύκο, που τού 'φαγε τα πρόβατα!

«  Προηγούμενo άρθρo	Επόμενo άρθρo  »