Κι έτσι πάει κι αυτό. Τελειώσαμε. Νικητής και τροπαιούχος ο κ. Μπους. Παρά τις περί του αντιθέτου προβλέψεις, ότι νικητές θα έβγαιναν οι γυμνοί και ξυπόλιτοι Ιρακινοί, ο Γολιάθ αυτή τη φορά νίκησε τον Δαυίδ. Τον έπιασε χωρίς σφεντώνα. Ο πόλεμος τελείωσε, ο Σαντάμ πιάστηκε και θα δώσει λόγο για την προδοσία του να αμυνθεί του πατρίου εδάφους. Γιατί όταν ο Ομηρος ισχυρίστηκε ότι «εις οιωνός άριστος, αμύνεσθε περί Πάτρης», δεν υπήρχε στον ορίζοντα η Αμερική. Όταν την ανακάλυψε ο Κολόμβος, είχε πεθάνει ο Ομηρος για να συμπληρώσει την ωδή του. Εκεί που λέει «περί πατρίς», θα έβαζε «περί Αμερικής»; Οπότε θα ξέραμε. Δεν θα έφερνε κανείς αντίρρηση στις βουλές των χιτλερίσκων.

Το δίδαγμα που βγαίνει είναι η αδιαφορία της νομιμότητας και η παραβίαση των αρχών του ΟΗΕ και των αποφάσεων του Σ.Α. Η αλαζονική συμπεριφορά του πλανητάρχη, και το λουφάρισμα όλων των τέως και νυν μεγάλων δυνάμεων, που άφησαν έναν λαό ανυπεράσπιστο στην καταστροφική μανία ενός επικίνδυνου ανθρώπου, μεθυσμένου από την αναμφισβήτητη δύναμη που κατέχει, θα χαρακτηρίσει την οπισθοδρόμηση του 21 αιώνα. Και είμαστε ακόμα στην αρχή. Είχαν φανεί και άλλοι τέτοιοι^ ίσως όχι χειρότεροι, αλλά όμοιοι του, που γράφηκαν στην Ιστορία και δοξάζονται αρνητικά, θλιβερό το κατάντημα της υπερδύναμης, αλλά διδακτικό το μήνυμα προς όλον τον κόσμο. Φίλοι δεν υπάρχουν πια. Ο κίνδυνος ελλοχεύει για όλους. Έντρομα τα κράτη με αξιολύπητους κυβερνήτες να επικαλούνται τον θεό για τη σωτηρία της ειρήνης της γης, όταν και οι άλλοι επικαλούνται τους θεούς τους για επιτυχία στις βρωμοδουλειές τους.

Οι νικητές κέρδισαν έναν παράνομο πόλεμο που θα τους βαραίνει ανεξίτηλα, αιωνίως. Πάντως εμείς καλά τη γλιτώσαμε αυτή τη φορά. Ξαπλωμένοι στους καναπέδες μας παρακολουθούσαμε λεπτομερώς τα καθέκαστα με τα επιφωνήματα: Βρε τους αθλίους τι κάνουνε. Βρε τους φονιάδες. Βρε τους παλιανθρώπους. Βρε τους παληκαράδες από πόσο μακριά στέλνουν τις βόμβες κι άλλα τέτοια γλυκανάλατα. Και αγανακτισμένοι γυρίζαμε από το άλλο πλευρό για να μας πάρει ο ύπνος. Ευτυχώς, που μας έβγαλε ασπροπρόσωπους η νεολαία με τις κινητοποιήσεις. Α! Είχαμε και τη διαμαρτυρία των μαγαζιών, που απεργήσανε τις ώρες της... κοινής ησυχίας.

«  Προηγούμενo άρθρo	Επόμενo άρθρo  »