Η παρουσιάστρια ειδοποίησε: οι σκηνές που θα ακολουθήσουν είναι σκληρές. Απομακρύνετε τα παιδιά από την τηλεόραση. Και ήταν. Έδειξε σκηνές από τον πόλεμο του Βιετνάμ. Αεροπλάνα ράντιζαν με καρκινογόνες ουσίες τα δάση και τις πεδιάδες του άμοιρου τόπου για να αφανίσουν τους αντάρτες που προσπαθούσαν να τους διώξουν από τον τόπο τους. Και κατάφεραν να τους πετάξουν στη θάλασσα, ώστε από τότε να ακούν Βιετνάμ και να βγάζουν σπυριά, αλλά τα έργα που έσπειραν, οι παλικαράδες, βλάστησαν και θέριεψαν. Οι εικόνες στις οθόνες ήταν συγκλονιστικές. Η μόλυνση του περιβάλλοντος για το οποίο "κόβονται" έφερε στον κόσμο παιδάκια, μια ολόκληρη γενιά -και συνεχίζει στις επόμενες γενιές- κουλά, κουτσά, δύσμορφα, αποτελέσματα των τότε βομβαρδισμών, που προσπαθεί ένα φτωχό κράτος να γλυκάνει τον πόνο, να δημιουργήσει συνθήκες ζωής σε ειδικά νοσοκομεία. Να επουλώσει τα υλικά τραύματα του πολέμου αλλά και τις ψυχούλες των άρρωστων παιδιών. Να γλυκάνει τον πόνο των γονιών αλλά και τα τραύματα όσων παιδιών δεν χτυπήθηκαν ακόμα από τον όλεθρο.

Και είναι έργα αυτά πολιτισμένων ανθρώπων. Με υψηλή τεχνολογία, με προχωρημένη επιστήμη και επιστήμονες. Κράτους που ηγείται του πολιτισμένου κόσμου. Φύλακας - κέρβερος των ανθρώπινων δικαιωμάτων. Και προσωπικών ευαίσθητων. Που μπορούν και στέλνουν από χίλια μίλια μακριά, πυραύλους και χτυπούν νοσοκομεία στο Βελιγράδι για να τιμωρήσουν τον Μιλόσεβιτς, ή στην Βαγδάτη για να τιμωρήσουν τον Σαντάμ. Και τα αποτελέσματα των, εξασθενημένου ουρανίου, θα εκδηλώνονται στο μέλλον. Και θα εκδηλωθούν εδώ γύρω στη γειτονιά μας. Και πανηγυρίζουν που έδιωξαν τον Μιλόσεβιτς, λες, και ο Κοστούνιτσα θα τους πει "περάστε".

«  Προηγούμενo άρθρo	Επόμενo άρθρo  »