Εκεί που οι κυβερνήσεις με περισσή δημοκρατική ευαισθησία ρωτούν τους λαούς τους για σοβαρά θέματα που παρουσιάζονται κατά τη διακυβέρνηση της χώρας, καταφεύγουν σε δημοψηφίσματα και αποποιούνται κάθε ευθύνης, αφού την όποια απόφαση την παίρνει ο ίδιος ο λαός.

Στη Δανία, λοιπόν, έγινε δημοψήφισμα, αν θέλουν οι Δανοί και οι Δανές να μπουν στην ΟΝΕ. Όμως οι Δανοί δεν δανείζονται. Μέτρησαν τα κέρδη και τις ζημιές και έκριναν ότι δεν τους συμφέρει να μπουν στο ευρώ γιατί θα χάσουν την ανεξαρτησία τους στη χάραξη της εθνικής τους πολιτικής. Η Δανία, είναι σήμερα, κράτος με κοινωνικές ευαισθησίες, και ξέρει πως αν μπει στα καλούπια του Μάαστριχτ θα της επιβληθεί η λιτότητα, και το πρώτο που θα χάσει θα είναι οι κοινωνικές παροχές. Θυσίασε το ευρώ. Το ίδιο έκρινε και η Σουηδία.

Εδώ, που στις εκλογές εξουσιοδοτούμε τους εκλεγμένους να κυβερνούν όπως θέλουν για μία τετραετία, μας έβαλαν ανερώτητα στην ΟΝΕ, χωρίς να μας εξηγήσουν τις προϋποθέσεις και τα κέρδη που θα έχουμε, χωρίς να ακουστεί ο αντίλογος, και γίναμε επαρχία της Ευρώπης μόνο με υποχρεώσεις, χωρίς καμιά απολαβή. Και το κυριότερο, χωρίς καμιά εγγύηση των συνόρων μας, που κινδυνεύουν περισσότερο από κάθε άλλη φορά από συμμάχους και προστάτες! Γι' αυτό είμαστε υποχρεωμένοι, σε καιρό ειρήνης, να διατηρούμε τις υψηλότερες στρατιωτικές δαπάνες.

Δύο τρισεκατομμύρια, δύο χιλιάδες δισεκατομμύρια δραχμές θα δαπανήσουμε κι εφέτος για εξοπλισμούς! Τα έχουμε; δεν πειράζει έχουμε "πρόσωπο" και μας δίνουν και βερεσέ.

Για το σκοπό αυτό, η κυβέρνηση θυσιάζει την "κοινωνική πολιτική" κόβει κονδύλια από τις κοινωνικές παροχές, συνεχίζει τη μονόπλευρη λιτότητα σε βάρος του λαού, στηρίζοντας την ανάπτυξη της χώρας στην ασυδοσία του μεγάλου κεφαλαίου. Δε χορηγεί τα απαραίτητα κονδύλια για την Υγεία, την Παιδεία, αφήνει χιλιάδες συνταξιούχους και εργαζόμενους, χιλιάδες ανέργους και υποαπασχολούμενους σε επίπεδα κάτω της φτώχειας, που εφέτος με τις (φκιαχτές) διεθνείς συγκυρίες, (άνοδο του δολαρίου, ακρίβεια του πετρελαίου), θα θυμηθούμε περιόδους που νομίζαμε ανεπίστρεπτες. Και όμως, με την υπερφορολόγηση των εισοδημάτων, βγάζουν και πλεονασματικό προϋπολογισμό.

Από την κοινωνική τους πολιτική έμεινε το ΕΚΑΣ, το ΛΑΦΚΑ και το επίδομα θέρμανσης. Και ο τίτλος "εκσυγχρονισμένος σοσιαλισμός".

«  Προηγούμενo άρθρo	Επόμενo άρθρo  »