Hλεκτρονικό περιοδικό με θέματα και ειδήσεις από την Εύβοια   ...στο διαδίκτυο από το 1999
Σερβιτόρος της Εύβοιας

Η Γωνιά του Καφενείου

Συνδικαλιστική - Δημοσιογραφική παρέμβαση εργαζομένων ΟΤΕ Δυτικής Ελλάδας & Εύβοιας. Επικοινωνία: Ζήσης Σπύρου email: [email protected]
Έκδοση: Σεπτέμβριος 2005

Τον Δεκέμβρη 2003 μοιράστηκαν πρίμ σε υπαλλήλους του ΟΤΕ οι οποίοι είχαν εμπλακεί στη διαδικασία μαζέματος χρημάτων από ανεξόφλητους λογαριασμούς. Βεβαίως την μερίδα του λέοντος πήραν οι προϊστάμενοι ακόμη και συνταξιούχοι περιφεριακοί. Είναι αυτό που λένε ...Ο διευθυντής του ΟΤΕ ποτέ δεν πεθαίνει μόνο λίγο καιρό ξαποσταίνει και ξανά προς τη μίζα (της Μερσεντέ) τραβά.τραβά.τραβά. Αγαπητοί μας "συνάδελφοι" η μάλλον ανάδελφοι.

...Όλοι οι άνθρωποι έχουν το δικαίωμα να είναι έξυπνοι. Απλά μερικοί κάνουν κατάχρηση του δικαιώματος... δεν νομίζετε; Αλλωστε "όταν κάποιος χαμογελάει ενώ όλα πάνε στραβά, έχει βρει κάποιον να του τα φορτώσει" . Μοιάζουμε για υποζύγια; Πιθανόν. Τόσα και τόσα έχουν συμβεί, θα κάνουμε θέμα τώρα που στάζει η ουρά του γαιδάρου; Αυτές οι τραπεζικές κάρτες των διευθυντών μεγάλη υπόθεση... Όλα τα έκτακτα έξοδα βρήκαν τον δάσκαλο τους. Καλά, να αγοράζει με κάρτα ο αθεόφοβος και τα εσώρουχα της φίλης του, δεν το περιμέναμε. Πάντως για να του ανεβάσουμε τη λίμπιντο του αφιερώνουμε το παρακάτω. Ερώτηση: Γιατί οι παντρεμένοι παχαίνουν σε σχέση με τους ανύπαντρους; Απάντηση: Γιατί οι ανύπαντροι κοιτούν τι υπάρχει στο ψυγείο και μετά πάνε στο κρεβάτι, ενώ οι παντρεμένοι κοιτάνε το κρεβάτι και πηγαίνουν στο ψυγείο. Προφανώς ο διευθυντής θέλει να αδυνατίσει. Γνωμικό δημώδες." Εκτός από διευθυντής η καλλίτερη δουλειά είναι συνδικαλιστής. Και τα δυο μαζί το απόλυτο Τζάκ ποτ." Έτερον.

Διευθυντής-Συνδικαλιστής άσπρος και παχύς του μέτοχου καμάρι. Εργαζόμενος μαύρος και ισχνός του Βουρλούμη ο καημός. Αρκετά για αυτό το φύλλο. Έχουμε να σκεφτούμε και για την Εθελουσία. Πρέπει να βοηθήσουμε ώστε η αψίδα του Καλαπάρτα να διακοσμηθεί με τα δικαιώματα των εργαζομένων. Τι διάολο τζάμπα δώσαμε τόσα δις σαν ΟΤΕ; Η αγωνία μου στο ζενίθ...έφτασε το ξημέρωμα...ένας κόμπος στο στομάχι μου. Αμάν. Ένας συνάνθρωπος ξερνάει στη παραλία.

Προφανώς. Η μέρα έρχεται... το Τζόνι Γουόκερ φεύγει...

© 1999-2010 Σερβιτόρος της Εύβοιας.
Απαγορεύεται η χρήση του περιεχομένου ή επανεκπομπή του, σε οποιοδήποτε μέσο,
μετά ή άνευ επεξεργασίας, χωρίς γραπτή άδεια του εκδότη.