Ολυμπιακοί αγώνες, ολυμπιακή ιδέα και ιδανικά, όλα αυτά που ανήκουν στην παράδοση και είναι εγγεγραμμένα στη συλλογική συνείδηση, ήρθαν και πάλι στο προσκήνιο με αφορμή την ανάληψη της διοργάνωσης των ολυμπιακών αγώνων για το 2004 από τη χώρα μας.

Το σχολείο, το ζωντανό αυτό κύτταρο που αντιπροσωπεύει το δημιουργικότερο και πιο ανήσυχο κομμάτι της νεολαίας, δεν ήταν δυνατό να μη διαισθανθεί το μήνυμα αλλά και να μην προβληματιστεί και να θελήσει να ανιχνεύσει τη θέση των ολυμπιακών αγώνων στη σύγχρονη εποχή, τη σχέση τους με το σήμερα, τη βοήθεια που μπορούν να προσφέρουν στη γνωριμία των λαών.

Το πρόγραμμα της Ολυμπιακής Παιδείας στάθηκε το μέσο και η ευκαιρία να βρουν διέξοδο αυτές οι ανησυχίες και οι προβληματισμοί.

Το δικό μας σχολείο, ένα μικρό επαρχιακό σχολείο αλλά πάντα πρόθυμο να δεχτεί τα μηνύματα των καιρών, αποφάσισε τη συμμετοχή στο πρόγραμμα Ολυμπιακής Παιδείας. Επιλέχτηκε η Α΄ τάξη και με διάθεση και μεράκι καταστρώθηκε το πρόγραμμα.

Το ζητούμενο ήταν η γνωριμία με τα αθλήματα και τον τόπο των ολυμπιακών αγώνων, η προσέγγιση του πνεύματος και των ιδανικών του ολυμπισμού και στη συνέχεια η μετάδοση και διάδοση όλων αυτών στην περιοχή μας. Αναμφίβολα η επίσκεψη στην αρχαία Ολυμπία, εκεί όπου χτυπούσε κάθε τέσσερα χρόνια η καρδιά της Ελλάδας, εκεί όπου γεννήθηκε και ανδρώθηκε το πνεύμα το αθάνατο του ωραίου, του μεγάλου και του αληθινού, ήταν απαραίτητη.

Απαραίτητη όμως ήταν και η κατάλληλη προετοιμασία των μαθητών ώστε η επίσκεψη στον ιερό αυτό χώρο να βοηθήσει στην κατανόηση της διαδικασίας των αρχαίων αγώνων αλλά και του πνεύματος που επικρατούσε. Επιλέχτηκε η αναπαράσταση ορισμένων αρχαίων αθλημάτων στο ίδιο στάδιο της Ολυμπίας που αυτά γεννήθηκαν

Πράγματι παρ΄ όλες τις αντικειμενικές και κάποιες φορές ανυπέρβλητες δυσκολίες για την υλοποίηση αυτού του στόχου, ένα ηλιόλουστο σαββατιάτικο πρωινό, φτάσαμε τα τέσσερα συνεργαζόμενα σχολεία του Δήμου Ελυμνίου, στο στάδιο της αρχαίας Ολυμπίας. Οι μαθητές αγωνίστηκαν σε αθλήματα που η ιστορία τους χάνεται στα βάθη των αιώνων αλλά έχουν επιζήσει ως τις μέρες μας, ίσως λίγο διαφοροποιημένα, όπως η πάλη, ο δρόμος, το άλμα. Τους παρακολουθήσαμε να αγωνίζονται τον καλό αγώνα, τους επευφημήσαμε και τους ενθαρρύναμε με χειροκροτήματα και ιαχές. Τα παιδιά έδωσαν τον καλύτερο εαυτό τους. Δημιουργήθηκε η αίσθηση ότι τίποτα σημαντικό δεν έχει αλλάξει, μόνο τα ονόματα και η ενδυμασία.

Η αγωνία, η προσπάθεια αλλά και οι αρχές, η άμιλλα και ο αλληλοσεβασμός παραμένουν. Βέβαια μια από τις αλλαγές που σημειώθηκαν στο πέρασμα των αιώνων είναι και η παρουσία των γυναικών στους αγώνες. Στην αρχαία Ελλάδα η Καλλιπάτειρα ήταν εκείνη που αξιώθηκε να παρακολουθήσει τους ολυμπιακούς αγώνες και όχι άδικα. Ήταν κόρη, μητέρα και αδελφή ολυμπιονικών. Θέλοντας να την τιμήσουμε τα παιδιά του Γυμνασίου έδωσαν μια δραματοποιημένη παράσταση βασισμένη στο ομώνυμο σονέτο του Μαβίλη.

Οι προγραμματισμένες δραστηριότητες στο χώρο του σταδίου ολοκληρώθηκαν και οι επίδοξοι αυριανοί αθλητές, οι ελλανοδίκες και το κοινό εγκατέλειψαν την αρχαία Ολυμπία κάτω από έναν καυτό μεσημεριανό ήλιο.

Κουρασμένοι αλλά και με το χαμόγελο της ικανοποίησης, καταϊδρωμένοι αλλά και πιο σοφοί, μια σοφία που έχει να κάνει με τη συνειδητοποίηση ότι ο αγώνας είναι εκείνος που προσφέρει την αγαλλίαση και την τιμή, ο τίμιος και δίκαιος αγώνας, και όχι η νίκη. Η νίκη είναι ο στόχος που πρέπει να σε ενεργοποιήσει, να σε κάνει καλύτερο, να σε ωθήσει στον αγώνα.

Πολλά από τα παιδιά που αγωνίστηκαν στο στάδιο της αρχαίας Ολυμπίας ίσως να μην πάρουν μέρος άλλη φορά σε αγώνες. Όμως τους περιμένουν πολλοί αγώνες στη ζωή τους και θα πρέπει να ξέρουν και να αγωνίζονται καλά και να δέχονται ήρεμα, χωρίς να χάνουν το μέτρο, τις νίκες και τις ήττες τους.

Της Αννας Τσιάκου
Φιλόλογος στο Ενιαίο Λύκειο Λίμνης

«  Προηγούμενo άρθρo	Επόμενo άρθρo  »