Μάης

Ο μήνας Μάιος ήταν ο τρίτος του ρωμαϊκού ημερολογίου, πριν από τη μεταρρύθμιση του Ιουλίου Καίσαρα. Έγινε πέμπτος στο Ιουλιανό και στο Γρηγοριανό ημερολόγιο. Στην αρχαιότητα είχε τεθεί υπό την προστασία του Απόλλωνα και ήταν η προσωποποίηση ενός άντρα ο οποίος βρισκόταν στο μεταίχμιο των δύο ηλικιών και ο οποίος είχε πάνω στο κεφάλι του ένα κάνιστρο γεμάτο λουλούδια. Ο κόσμος θεωρεί το Μάη μήνα χαρούμενο και λουλουδένιο και γι' αυτό από την παραμονή του ακόμα, ξεχύνεται στους κάμπους και στους κήπους για να τον «πιάσει» σαν άπιστος Θωμάς και με την αφή, να τον νοιώσει και να χαρεί τον ερχομό του. Δεν θα λέγαμε κάτι καινούριο βέβαια, αν επαναλάβουμε πως κάνουν ανθοδέσμες και στεφάνια, τους «Μάηδες» για να στολίσουν τις πόρτες και τα μπαλκόνια τους. Ανάμεσα στις προλήψεις και τις δεισιδαιμονίες που κυριαρχούν στο λαό για το Μάη είναι και η αποφυγή τέλεσης γάμου. Ο φόβος αυτός συνδέεται με την προσβολή που νοιώθουμε εμείς, τα ανώτερα πλάσματα της γης, να συγχρονίσουμε τον υμέναιό μας με τον οργασμό που δείχνουν τότε τα «συμπαθητικά τετράποδα», που ακούνε στο όνομα γάιδαροι.

Η βαθύτερη όμως αιτία φαίνεται πως είναι άλλη, κληρονομιά κι αυτή των αρχαίων Ρωμαίων, μαζί με το όνομα του μηνός. Κατά το μήνα δηλαδή αυτόν, που το όνομα του προέρχεται κατά την πιθανότερη ετυμολογία από τη μητέρα του Ερμή, Μαία, προσωποποίηση της μάνας Γης που μας τρέφει με τα αγαθά της, οι Ρωμαίοι γιόρταζαν τα Lemwria μια γιορτή προς τιμή των νεκρών, οπότε δεν θεωρείτο ούτε σωστή, ούτε ευοίωνη η τέλεση γάμων.

Το συνέδριο των εργατικών συνδικάτων που συγκλήθηκε στο Σικάγο το 1884 αποφάσισε από την 1η Μαΐου 1886 να καθορίζεται η κανονική μέρα εργασίας σε οκτώ ώρες και ζήτησε από τις οργανώσεις- μέλη του να κινηθούν για την πραγματοποίηση των επιδιώξεων αυτών. Συνέπεια της απόφασης αυτής, ήταν να γίνονται μεγάλες απεργίες από το 1886 ως το 1889 στις ΗΠΑ σε κάθε επέτειο της 1ης Μαΐου.

Το διεθνές συνέδριο των σοσιαλιστών του Παρισιού του 1889 καθιέρωσε την 1η Μαΐου ως ημέρα διεκδίκησης των δικαιωμάτων των εργαζομένων.
Μετά από την αναγνώρισή της και από τους υπαλλήλους ως ημέρας αργίας, η 1η Μαΐου έγινε αφορμή βίαιων συμπλοκών, ιδιαίτερα το 1906,1919, και 1920. Η 1η Μαΐου έγινε τελικά νόμιμη εορτή της εργασίας.