Η παγκόσμια αγορά είναι μία πραγματικότητα. Τα πάντα την υπηρετούν. Και η οικονομία περνάει στα χέρια λίγων ανθρώπων, οι οποίοι ρυθμίζουν και τις κινήσεις αυτής της αγοράς και τους κανόνες που την προωθούν και το πλαίσιο των νόμων, που την διέπουν, και οι οποίοι υπερβαίνουν τους όποιους εθνικούς ή τοπικούς νόμους. Συγκεντρώνοντας τον πλούτο και την δύναμη, χρησιμοποιούν τα μέσα ενημέρωσης, κυβερνά ουσιαστικά τον κόσμο. Τα οικονομικά παιχνίδια μέσα από τις χρηματιστηριακές αγορές, η κατευθυνόμενη πληροφόρηση και η διαμόρφωση της κοινής γνώμης, το πλαστικό χρήμα, η αφθονία των μέσων ζωής και οι "πιστωτικές κάρτες", που παίρνεις και χρεώνεσαι, σε κάνουν να σκέπτεσαι, να προτιμάς και να χρησιμοποιείς ότι θέλει το σύστημα. Τι θα φάμε, πώς θα ντυθούμε, με τι θα διασκεδάσουμε, όλα ρυθμίζονται. Οι επιλογές περιορίζονται. Οι μεγάλες αποφάσεις για την πορεία του κόσμου παίρνονται σε κέντρα υπερεξουσίας και ερήμην του λαού και των κυβερνήσεων του, που καλούνται πλέον να τις εφαρμόσουν. Και οι διάφορες συμφωνίες τύπου Σένγκεν με το ηλεκτρονικό φακέλωμα, ρυθμίζουν ακόμα και την ατομική μας ζωή.

Η ελευθερία του ατόμου είναι μια γλυκιά καραμέλα που πιπιλίζεται στα στόματά μας, αλλά τίποτε περισσότερο. Δεν έχει ουσιαστικό αντίκρισμα. Έχουμε μια "πολιορκημένη ελευθερία", μια κατευθυνόμενη πορεία, ώστε να υπηρετούμε τους σκοπούς της παγκοσμιοποιήσεως. Γι' αυτό δεν πρέπει να υπάρχουν αντιστάσεις, πνευματικές, εθνικές, θρησκευτικές. Γιατί αυτές γίνονται εμπόδια στην επικράτηση της νέας τάξεως πραγμάτων. Η παγκοσμιοποίηση απαγορεύει τέτοιες ιδιαιτερότητες. Ουσιαστικά απαγορεύει στον άνθρωπο να σκέπτεται και να ζει ελεύθερα. Ο άνθρωπος δεν υπολογίζεται ως πρόσωπο, αλλά μόνο ως παραγωγική μονάδα. Η παγκοσμιοποίηση οδηγεί σε μία παγκόσμια καταπίεση. Μοιάζει εξουσία καλά οργανωμένη και συστηματοποιημένη και ακλόνητη, φέρει όμως μέσα της τα στοιχεία της φθοράς. Γιατί η εξουσία της στηρίζεται μόνο στην ύλη. Λείπει το πνεύμα, που ζωοποιεί τα πάντα. Γι' αυτό είναι ένα σύστημα νεκρό, που αναπαράγει την φθορά και το θάνατο. Κι όλα αυτά τα συστήματα κατέρρευσαν το θάνατο. Κι όλα αυτά τα συστήματα κατέρρευσαν. Το πνεύμα μένει και πνέει και ζωοποιεί τα πάντα. Αγιάζει και σώζει τον κόσμο και τον κρατάει Ελεύθερο.
Αλέκος Α. Φραγγιάς

«  Προηγούμενo άρθρo	Επόμενo άρθρo  »