Έφυγε από κοντά μας ο Β. Γιαπλές

23 Νοέμβρη. Όλα κυλούσαν όμορφα, στο ωραίο χωριό των Καμπιών. Ξαφνικά και ενώ ήταν λιακάδα, έπεσε κεραυνός στην άκρη του χωριού. Όχι κεραυνός εξαιτίας των καιρικών συνθηκών, αλλά κεραυνός στο σπίτι του Κώστα Γιαπλέ.

Ο μεγάλος γιος του Βαγγέλης, σκοτώθηκε από σφαίρα φίλου του. Τα νέα διαδόθηκαν γρήγορα. Θρήνος και οδυρμός στο μικρό χωριό. Συγγενείς, φίλοι, συγχωριανοί, έσπευσαν να βοηθήσουν, να παρηγορήσουν την χαροκαμένη οικογένεια.

Ο Θεός διάλεξε, φίλε Βαγγέλη, να σε πάρει δίπλα του, να σε κάνει Αγγελο και με τα φτερά σου, να πετάς από πάνω μας και να μας καθοδηγείς. Η φυγή σου στην αιωνιότητα, μας γέμισε θλίψη. Δεν ήταν καιρός ακόμα, φίλε Βαγγέλη. Πάνω στο άνθος της ηλικίας σου, η σφαίρα σε έκοψε από το βλαστό και αντί να γίνεις καρπός και φύλλα, έπεσες καταγής και ξεράθηκες. Τα άνθη σου τα πήρε ο άνεμος και τα πήγε πολύ μακριά, εκεί που δεν μπορούμε να σε δούμε, να σου μιλήσουμε, να παίξουμε μπάλα. Γιατί φίλε, ήσουν πολύ αξιόλογος ποδοσφαιριστής. Είχες όνειρα, αλλά όλ' αυτά εξανεμίστηκαν σε μια στιγμή.

Γιατί ο Θεός είναι εκείνος που ρυθμίζει τα πάντα πάνω στη γη και πολλές φορές κατά τρόπο ασύλληπτο και ανεξήγητο για τα ανθρώπινα δεδομένα. ΟΙ συγγενείς σου, οι συγχωριανοί σου, οι συμπαίκτες σου, οι φίλοι σου, ήταν όλοι εκεί, στο τελευταίο αντίο. Στη στιγμή του αποχωρισμού του οριστικού, όλοι έκλαιγαν και θρηνούσαν τον άδικο χαμό σου. Δε θα ξεχάσω όμως, τα λόγια της ηρωίδας μητέρας σου, που είπε. "Θεέ μου, εσύ διάλεξες να πάρεις το λεβέντη μου κοντά σου" και "ευχαριστούμε όλο τον κόσμο που παραβρέθηκε στο τελευταίο αντίο".

Όλοι μας, Βαγγέλη, εμείς που σε γνωρίζουμε, η οριστική αναχώρησή σου από την επίγεια ζωή προς την αιωνιότητα, μας γέμισε θλίψη και οδύνη, γιατί χάσαμε πρόωρα ένα λεβέντη, ένα φίλο, ένα γελαστό παιδί, έναν αγαθό γίγαντα με καρδιά που χωρούσε τον κόσμο ολόκληρο, έναν υπέροχο άνθρωπο.

Για όλους εμάς, η ζωή θα συνεχιστεί. Για την οικογένειά σου όμως, ο άδικος χαμός σου δε θα ξεχαστεί ποτέ.

Εύχομαι καλή δύναμη και κουράγιο στους γονείς σου και στ' αδέλφια σου. Το γεγονός ότι μας βλέπεις από ψηλά, είναι μια παρηγοριά και για τους δικούς σου ανθρώπους, αλλά και για όλους εμάς. Η ανάμνηση της τροχιάς που διέγραψες αυτά τα 23 χρόνια μέσα στην κοινωνία, μας ελαφρύνει λίγο τον πόνο μας. Το γρήγορο πέρασμά σου από τη ζωή, άφησε ίχνη για τους επερχόμενους.

Ας είναι ελαφρύ το χώμα που σε σκέπασε.

Ώρα σου καλή, καλέ μου φίλε και να μας περιμένεις εκεί ψηλά, άλλους γρήγορα και άλλους αργά, ανάλογα με τη θέληση του Μεγαλοδύναμου.

Αιωνία σου η μνήμη.
Δημήτρης Σκριβάνος