Σχεδόν όλοι οι Δήμοι, αλλά ακόμα και Σύλλογοι ή Επαγγελματικές και άλλες οργανώσεις, τιμούν τα παιδιά τους, που μόχθησαν για να εισαχθούν σε κάποιο Ανώτατο ή Ανώτερο Εκπαιδευτικό Ίδρυμα, πράγμα που σημαίνει βελτίωση του επιπέδου της υλικής, πνευματικής και ηθικής τους ζωής, με παράλληλη βελτίωση αυτού του επιπέδου και σε εθνική κλίμακα. Επί πλέον δε τιμούν τον τόπο καταγωγής τους.

- Την περασμένη χρονιά ο Δήμος προέβη στην απονομή βραβείων στους επιτυχόντες και όλοι είπαμε «Μπράβο» και πιστέψαμε ότι ξεκινάει ένας θεσμός που αν μη τι άλλο, βοηθάει ή πιστεύει στην πραγματική και σωστή κατεύθυνση που πρέπει να ακολουθεί ο κάθε νέος πολίτης αυτής της χώρας.

- Φέτος όμως δεν βλέπουμε «φως» πως μπορεί να γίνει κάτι τέτοιο.

- Μιλάμε βέβαια για μια δαπάνη της τάξεως των 100.000 δραχμών ή και λιγότερο. Όσο δηλαδή αξίζει η αγορά κάποιων πλακετών και το τύπωμα κάποιων διπλωμάτων.

- Μια δαπάνη δηλαδή που δεν αγγίζει ούτε το ένα τρίτο από ένα τραπέζι επισήμων ύστερα από κάποια «καλοκαιρινή εκδήλωση» και που τέτοιες, δεν είναι και λίγες.

- Η άποψη που ψιλοακούστηκε, ότι δεν υπάρχει σπόνσορας, δεν ευσταθεί, γιατί ένας Δήμος, αν θέλει μπορεί να βρει, αλλά και αυτό να μην υπάρχει, έχουμε να πούμε το εξής.

- Τα παιδιά αυτά κουράστηκαν οι γονείς τους πλήρωσαν πολλά και θα συνεχίσουν να πληρώνουν για την αποπεράτωση των σπουδών για πολλά χρόνια ακόμη, άρα, δεν έχουν την ανάγκη ενός δώρου αξίας 100 ή 200 χιλιάδων δραχμών, το οποίο άλλωστε θα το πάρουν ένας ή δύο που έχουν συγκεντρώσει την ψηλότερη βαθμολογία.

- Ας ελπίσουμε ότι θα προγραμματίσει ο Δήμος, ώστε ο θεσμός αυτός να λειτουργήσει και φέτος αλλά και κάθε χρόνο, εντάσσοντάς το μέσα στην από πολλούς αμφισβητούμενη «Πολιτιστική Πολιτική» του Δήμου.

«  Προηγούμενo άρθρo	Επόμενo άρθρo  »