Ο δήμαρχος Αιδηψού κ. Δημ. Νταλιάνης απέστειλε την παρακάτω επιστολή, ως απάντηση σε σχόλιο της εφημερίδας "Ελευθεροτυπία" στις 18/10/04, με τίτλο «Καταδικασμένος και ακλόνητος».

«Ο δήμαρχος Αιδηψού Δημήτριος Χ. Νταλιάνης είναι ακλόνητος απλά γιατί βάσει των άρθρων 183 έως 187 του Π.Δ. 410/95 του Δημοτικού και Κοινοτικού Κώδικα:

1) Δεν έχει καταδικαστεί με τελεσίδικη (οριστική) δικαστική απόφαση (άλλωστε όπως έχει προβλέψει η Ελληνική Δημοκρατία και η Δικαιοσύνη, και ο τελευταίος Ελληνας πολίτης έχει το δικαίωμα να προσφύγει σε ανώτερο δικαστήριο ώς και στο Συμβούλιο της Επικρατείας για πρωτόδικη καταδικαστική απόφαση και επομένως το δικαίωμα αυτό δίδεται και στο δήμαρχο).

2) Δεν έχει καταδικαστεί με αμετάκλητη δικαστική απόφαση (εξ ου και το δικαίωμα προσφυγής το οποίο ασκήθηκε).

3) Δεν έχει παραπεμφθεί με αμετάκλητο βούλευμα.

4) Δεν έχει καταδικαστεί για έγκλημα ή κακούργημα αλλά για απλή θεώρηση (και όχι έκδοση) ψευδούς βεβαίωσης.

5) Δεν εκκρεμούν καταδίκες εις βάρος του, αλλά μόνο μηνύσεις της κυρίας Αλεξίου, δημοτικής συμβούλου, γιατί ο δήμος έκοψε ορισμένα δέντρα για εκτέλεση έργων και με νόμιμες άδειες.

6) Ο δήμαρχος Αιδηψού εκλέγεται συνεχώς για τρεις τετραετίες σε δύο διαφορετικούς δήμους και μάλιστα πολιτικά οι δημότες δεν ανήκουν στο χώρο του δημάρχου (δήμαρχος Ν.Δ.) γιατί κάνει έργα και όχι πολιτική εις βάρος των δημοτών του.

7) Ο δήμαρχος Αιδηψού Νταλιάνης Δημήτριος κοιτάζει τους πολίτες στα μάτια (κατάματα), γιατί έχει καθαρά χέρια.

Η πολιτική διάσταση δε που επιχειρείται με την εμπλοκή τόσο του υπουργού Εσωτερικών, Δημ. Διοίκησης και Αποκέντρωσης όσο και του γενικού γραμματέα Περιφέρειας Στερεάς Ελλάδος και Εύβοιας είναι αβάσιμος διότι αφ' ενός μεν τους είναι ήδη γνωστό από μηνών το όλο θέμα, αφ' ετέρου διότι εκ των όσων ανωτέρω αναφέρω και αναγράφονται στον Δ.Κ.Κ. δεν τίθεται καν θέμα διαδικασιών αργίας κατ' εμού. Θέλω να πιστεύω ότι στο ανωτέρω δημοσίευμα σάς παρέσυρε η παραπληροφόρηση της δημοτικής συμβούλου της μειοψηφίας κ. Λίνας Αλεξίου και ότι δεν επιχειρείται να δώσετε διαστάσεις που δεν υφίστανται και δεν εξυπηρετούν κανέναν και ιδιαίτερα τον δήμο μας».

Αμεση ήταν η απάντηση της Λίνας Αλεξίου, επικεφαλής της "Δεκάπολης":

«Το άρθρο 187 του Κώδικα Δήμων και Κοινοτήτων, τόσο με την παλαιά όσο και με τη νέα διατύπωσή του (δηλαδή όπως τροποποιήθηκε στις 29/9/04), ορίζει ότι:

"...2. παράγρ. β'. Εάν εκδοθεί οριστική (σ.σ. δηλαδή πρωτόδικη) καταδικαστική απόφαση για τα αδικήματα της προηγούμενης παραγράφου (σ.σ. στα οποία περιλαμβάνεται ρητώς η ψευδής βεβαίωση), ο Γενικός Γραμματέας της Περιφέρειας οφείλει να θέσει τον καταδικασθέντα σε κατάσταση αργίας μέχρις ότου εκδοθεί αμετάκλητη αθωωτική απόφαση, οπότε και αίρεται αυτοδικαίως η αργία...".

Με άλλα λόγια, ο νόμος -και πολύ σωστά- απαιτεί να τεθεί εκτός των καθηκόντων του (σε αργία) ο δήμαρχος ο καταδικασθείς πρωτοδίκως (οριστικώς), μέχρις ότου σε απολύτως τελειωτικό βαθμό κριθεί αθώος.

Και τούτο ο νομοθέτης το προβλέπει σοφά, διότι δεν νοείται να παραμένει στη θέση του δήμαρχος που βαρύνεται με καταδίκη για ατιμωτικό αδίκημα.

Ο Δ. Νταλιάνης καταδικάσθηκε στις 10 Μαΐου 2004 από το Β' Τριμελές Πλημμελειοδικείο Χαλκίδας σε φυλάκιση 12 μηνών για ψευδή βεβαίωση σε υπόθεση πλαστογραφίας μετά χρήσεως. Με την απόφαση αυτή θα έπρεπε εγκαίρως και αμελητί να εφαρμοσθούν τα νόμιμα. Δεν είναι ποτέ δυνατόν ο κ. Νταλιάνης να θέτει εαυτόν υπεράνω του νόμου και να αξιώνει από τα όργανα της πολιτείας να διαπράξουν παράβαση καθήκοντος για να παραμείνει ατιμώρητος ή να απαιτεί από τους πολίτες να σιωπούν για την πολιτεία του.

Αυτή, και μόνον αυτή, είναι η πραγματικότητα».

«  Προηγούμενo άρθρo	Επόμενo άρθρo  »